Με δεδομένες τις τρέχουσες μνημονιακές υποχρεώσεις της χώρας και τη συνακόλουθη πίεση των δανειστών, η κυβέρνηση προσπαθεί να μεταθέσει τα πάντα για το τέλος του 2014, ώστε να μην κληθεί να διαχειριστεί κρίσεις, πριν τις εκλογές του Μάη.  Έτσι μπορεί οι εκπρόσωποι των δανειστών, (για μια ακόμη φορά φημολογείται), ότι έρχονται με άγριες διαθέσεις, ωστόσο δεν είναι βέβαιο το τι θα γίνει «σκληρό» μέχρι το Μάη. Αυτό όμως δεν αποτελεί λύση καθώς ειδικά το τραπεζικό μέτωπο απαιτεί γρήγορες αποφάσεις.

 

Οι αποκαλύψεις για το ΤΤ ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου και αναδεικνύουν το μείζον θέμα της δεύτερης ανακεφαλαιοποίησης των Τραπεζών με την Blackrock να χει βρει “πράματα και θάματα” για τα δάνεια συστημικών τραπεζών μάλιστα, γεγονός που μπορεί να αποτελέσει “βόμβα” στην πορεία προς τις κάλπες.

 

Η κυβέρνηση, ωστόσο, δε θα ήθελε να λάβει επώδυνες αποφάσεις, δίνοντας ευκαιρία στο ΣΥΡΙΖΑ να επιτεθεί. Αντίθετα επιδιώκει μια απλή διαχείριση με «μπόλικη δόση» επικοινωνιακής αισιοδοξίας ώστε να «κρατηθεί» εκλογικά, επικουρούμενη κι από την αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ έγκαιρα να κατεβάσει ισχυρά ψηφοδέλτια στις Περιφερειακές εκλογές, όπου και τα κυρίαρχα πολιτικά συμπεράσματα.

Γι΄  αυτό επίσης παίζει και με την ημερομηνία των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών και δεν επιθυμεί ταυτόχρονη διεξαγωγή του πρώτου γύρου με τις ευρωεκλογές, ώστε να υπάρξει και η σχετική «αιθάλη» για τα πολιτικά συμπεράσματα. Με άλλα λόγια η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί μια ποικιλοχρωμία στο χάρτη ώστε να πει ότι ενδεχόμενη βαριά ήττα στις ευρωεκλογές, με πιθανή την αποχή, δεν έχει πολιτικό αντίκρισμα.

 

Έτσι, στους επόμενους μήνες και μέχρι τις ευρωεκλογές του Μαϊου, η χώρα αναμένεται να ζήσει άλλο ένα θέατρο παραλόγου, με τις τράπεζες μάλλον στον «πάγο», με μεταρρυθμίσεις στο ψυγείο και με κυριαρχία της επικοινωνίας. Από την μια οι διαρροές, (κι όχι δηλώσεις από τους δανειστές) να αμφισβητούν νούμερα δημοσιονομικού κενού, να ζητούν απολύσεις στο δημόσιο, άρση εμποδίων στην αγορά εργασίας, να θέτουν επί τάπητος την αποτελεσματικότητα του προγράμματος προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας, κι από την άλλη η κυβέρνηση Σαμαρά να ζητά από το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες να δουν το πρωτογενές πλεόνασμα και να μην πιέζουν παραπάνω, διότι διαφορετικά … στρώνεται ο δρόμος για το ΣΥΡΙΖΑ.

 

Ως τις εκλογές άρα και με τα σενάρια ενός τρίτου δανεισμού να είναι υπαρκτά καθώς το Βερολίνο διαμηνύει στην Αθήνα ότι ο σχεδιασμός του για έξοδο από το μνημόνιο εντός του 2014 στερείται βάσης, η Ελλάδα θα ζει το success story της. Το θέμα είναι πού θα βρει λεφτά και πώς θα προσελκύσει επενδυτές για τον κομβικό τραπεζικό τομέα…

 

Σύμφωνα με πληροφορίες ο σχεδιασμός του Μαξίμου σε συνεργασία με την τρόικα, η οποία παρά τις αμφιβολίες για την πορεία του ελληνικού προγράμματος δεν θέλει τη διαμόρφωση κλίματος αποτυχίας, περιλαμβάνει διαπραγμάτευση το καλοκαίρι για τις τράπεζες (γιαυτό και η αναβολή στη Eurobank), ένα “δάνειο-γέφυρα” ή “αναπτυξιακό πακέτο”, κι όχι “μνημόνιο” πάντως, μέχρι το 2017 καθώς το χρηματοδοτικό κενό γα τη διετία 2014-15 φθάνει 14-15 δισ. Ευρώ.

 

Ωστόσο η αναβολή ιδιωτικοποίησης της Εurobank και η καθυστέρηση κατάθεσης της σχετικής νομοθετικής πρότασης για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών δημιουργούν συνθήκες ασφυξίας την αγορά.

 

Γι΄ αυτό παραμένει ως ερώτημα το πότε θα κατατεθεί και με ποιους όρους. Πριν ή μετά τις εκλογές του Μάη; Από μια ανθεκτική και εκ νέου νομιμοποιημένη κυβέρνηση ή από μια σε αναμονή αποχώρησης. Πάντως, σύμφωνα με την Καθημερινή, ο κ. Σαμαράς φέρεται αποφασισμένος να φέρει προς ψήφιση το επίμαχο νομοσχέδιο, καθώς το θεωρεί κρίσιμο για την ανάκαμψη των τραπεζών, αλλά και για την επανέναρξη των μεγάλων ξένων επενδύσεων στην Ελλάδα. Μάλιστα, αρνητικός για την κατάθεση του νομοσχεδίου δεν είναι ούτε ο κ. Βενιζέλος, που πριν αναχωρήσει για το Παρίσι και την Ουάσιγκτον ανέφερε σε συνεργάτες του ότι η σχετική νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης «παγώνει, αλλά μόνο προσωρινά».

 

Το θέμα είναι αυτό θα γίνει πριν ή μετά τις εθνικές εκλογές ή τις τριπλές εκλογές; 

 

Γιώργος Αλεξάκης