Τους δράστες τους ξέρουμε. Πρόκειται για άτομα που αυτοανακηρύχτηκαν θεματοφύλακες της ένοπλης πάλης, της λαϊκής επανάστασης, και των λαϊκών συμφερόντων, και αρχίζουν να σπέρνουν το τρόμο. Εχθρός τους στην μεν μία ομάδα, τον «Επαναστατικό Αγώνα», η εξουσία εν γένει, στην δε δεύτερη τη «Σέχτα», εχθρός τους η αστυνομία. Η πρώτη κάπως φροντίζει να μην γίνονται τυφλά χτυπήματα η δε δεύτερη φαίνεται πως δεν την ενδιαφέρει.

Εμφανίστηκε μέσω περίεργης προκήρυξης και μία τρίτη η «ΟΠΛΑ»,  η οποία παραπέμπει συμβολικά σε άλλες εποχές γεγονός που χρήζει μιας άλλου τύπου προσέγγισης, πέραν των συνηθισμένων καταγγελιών της τρομοκρατίας, οι οποίες σαφώς δεν οδηγούν κατά την άποψη μου πουθενά. Το μέγα ερώτημα είναι πως φθάσαμε ως εδώ και κυρίως ποιοι είναι αυτοί οι νέοι που πήραν τα όπλα.

Πέρσι το Δεκέμβριο, πολλοί έκαναν λόγο για ριζοσπαστικοποίηση της νεολαίας, αλλά λίγοι κατάλαβαν που έχουμε φθάσει. Όλοι έκαναν λόγο για αγανάκτηση των νέων, που δεν έχουν μέλλον, που έχουν εγκαταλειφθεί, που είναι απογοητευμένοι από τους πάντες και τα πάντα. Δυστυχώς από το ένα αυτί μπήκαν αυτά και από το άλλο βγήκαν.

Την ίδια ώρα, η ανεργία των νέων εξακοντίζεται, όλο και περισσότεροι ζουν στα όρια της φτώχειας, φώς δεν φαίνεται από πουθενά, και χάνεται καθημερινά κάθε εμπιστοσύνη σε θεσμούς και πολιτικά κόμματα, μέσα από πάσης φύσεως σκάνδαλα, ενώ  η κοινωνία σφυρίζει αδιάφορα, βυθισμένη στην ραστώνη την απάθεια της και αρκετά συχνά στην απανθρωπιά της  γεγονός που εντείνει την ασφυξία όσων παραπαίουν.

Μας έκανε τότε εντύπωση η βιαιότητα της εξέγερσης, αλλά αναλωθήκαμε για το αν ήταν πακιστανοί, αφρικανοί, άγγλοι γάλλοι, πορτογάλοι αυτοί που έκαναν το πλιάτσικο και το αν οι ανεκδιήγητοι κύριοι Παυλόπουλος και Χηνοφώτης έκαναν ή όχι καλά τη δουλειά τους. Λες και αυτό ήταν το ζητούμενο και η άμεση προτεραιότητα. Κοιτάζαμε το δέντρο και χάναμε το δάσος.

Κάπως έτσι, η φιγούρα του δεκαεξάρη που έκαψε τον κάδο,κοίταξε τον ουρανό, κράτησε τα γεννητικά του όργανα, και μας φώναξε για να τον ακούσουμε «Πάρτε τα άρρωστοι», ξεχάστηκε γρήγορα.

Και φυσικά, ο πόλεμος που κήρυξε η «Σέχτα» κατά των δυνάμεων καταστολής μας προβλημάτισε αλλά γρήγορα γυρίσαμε στην καθημερινότητα μας αν και μερικοί εξακολουθούν να συμμερίζονται και να δικαιολογούν την άποψη πως η βία γεννάει βία και το χειρότερο να σπεύδουν να υπερασπίζονται «επαναστάτες νέους» που χτίζουν καθηγητές μέσα στα γραφεία τους και οι οποίοι αθωώνονται πανηγυρικά.

Εν τω μεταξύ μεσολάβησαν και οι «Πυρήνες της Φωτιάς», τα παιδάκια των Βορείων Προαστίων που παίζουν με τα γκαζάκια υποκρινόμενοι τους επαναστάτες του γλυκού νερού, πιάστηκαν μερικοί, πανηγυρίσαμε και επαναπαυθήκαμε.

Και ξαφνικά συμβαίνει το προχτεσινό τραγικό, και απόλυτα καταδικαστέο γεγονός που έκανε να θυμηθούμε πάλι πως,  Ναι υπάρχει τρομοκρατία. Ναι δεν είναι σαν την 17 Νοέμβρη, Ναι είναι νέα γενιά τρομοκρατών, πολύ πιο σκληρή, πολύ πιο συνειδητοποιημένη, η οποία είναι έτοιμη να συνεργαστεί με το κοινό έγκλημα, για να βρει όπλα, σφαίρες, χειροβομβίδες για να εξαπολύσει την επίθεση της κατά της Δημοκρατίας, της άρχουσας τάξης, των εχθρών του λαού, με οδηγό την Παρισινή Κομούνα, τους Ισπανούς αναρχικούς του Ισπανικού Εμφυλίου και οτιδήποτε άλλο.

Και το πιο βασικό. Ξέρουν πως  όταν επιτίθεσαι σε ένα αστυνομικό τμήμα, όσο καλοσχεδιασμένη κι αν είναι η επίθεση, όσο και αν το τμήμα είναι αφύλακτο, είσαι προετοιμασμένος για να πεθάνεις αν κάτι πάει στραβά.

Η ιδεολογική αυτή τους αφετηρία και η διάθεση τους να σκοτώσουν και να να σκοτωθούν, είναι που τους κάνει και πολύ πιο επικίνδυνους. Γιατί έχουν τυφλωθεί από μια σειρά ιδεολογημάτων προσαρμοσμένων στο σήμερα, τα οποία αναπόφευκτα είναι ανερμάτιστα. Ωστόσο με αυτά σαν βάση και σνα πίστη,  χωρίς δεύτερη κουβέντα, από τις πέτρες και τις μολότοφ και τα γκαζάκια, περνούν εύκολα στη χρήση όπλου και στη δολοφονία.

Πρέπει λοιπόν επιτέλους να συνειδητοποιήσουμε πως αυτή η μετάβαση δεν είναι καθόλου δ

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr