Σύμφωνα με τον κ. Γκαργκάνα τα άτομα άνω των 65 ετών τα οποία θα βγαίνουν στη σύνταξη από το 2050 θα παρουσιάσουν ποσοστό αύξησης άνω του 80%.
Η παραπάνω άνοδος του δείκτη εξάρτησης ηλικιωμένων θα αυξήσει σημαντικά τις δαπάνες για συντάξεις και υγεία και θα περιορίσει σημαντικά τον αριθμό εκείνων που καταβάλλουν εισφορές. Ειδικά για τη χώρα μας ο κ. Γκαργκάνας τόνισε ότι οι συνέπειες της γήρανσης του πληθυσμού θα είναι εντονότερες με δεδομένο ότι ο λόγος του δημοσίου χρέους προς το ΑΕΠ βρίσκεται σήμερα σε πολύ υψηλό επίπεδο.
Ετσι χωρίς τη λήψη πρόσθετών μέτρων η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι το ποσοστό του Δημοσίου Χρέους προς το ΑΕΠ στην Ελλάδα μπορεί να φτάσει το 346% το 2050.
Ειδικότερα ο κ. Γκαργκάνας ανέφερε ότι η αναβολή της εφαρμογής πολιτικών (όπως είναι οι μεταρρυθμίσεις για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος, η εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών, η ενίσχυση της απασχόλησης) για την αντιμετώπιση των συνεπειών της γήρανσης του πληθυσμού μεταθέτει και επιδεινώνει το πρόβλημα που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν οι επόμενες γενεές.
Ο ίδιος τόνισε ότι οι δημογραφικές εξελίξεις (μεγαλύτερη διάρκεια ζωής σε συνδυασμό με το χαμηλό δείκτη γονιμότητας) θα οδηγήσουν σε σημαντική άνοδο του δείκτη εξάρτησης ηλικιωμένων (δηλ. του ποσοστού των ατόμων άνω των 65 ετών ως προς τον πληθυσμό σε ηλικία απασχόλησης) σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η εξέλιξη αυτή θα αυξήσει σημαντικά τις δαπάνες για συντάξεις και υγεία και θα περιορίσει τον αριθμό εκείνων που καταβάλλουν εισφορές.
Ο βαθμός στον οποίο οι συνέπειες αυτές θα επηρεάσουν το βιοτικό επίπεδο στις επιμέρους χώρες θα εξαρτηθεί τόσο από τις αρχικές δημοσιονομικές τους επιδόσεις όσο και από τις προσπάθειες που γίνονται για την ενίσχυση του ρυθμού ανάπτυξης, την αύξηση του ποσοστού απασχόλησης του πληθυσμού, καθώς και για τον εξορθολογισμό των συνταξιοδοτικών συστημάτων.
Ο Διοικητής της Τράπεζας του Λουξεμβούργουκ. Yves Mersch παρουσίασε στοιχεία για το συνταξιοδοτικό σύστημα του Λουξεμβούργου, ενώ αναφέρθηκε στις μεταρρυθμίσεις οι οποίες έχουν υιοθετηθεί από ορισμένες χώρες για την αντιμετώπιση των συνεπειών της γήρανσης του πληθυσμού, καθώς και στις δυσκολίες εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων.
Οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες περιλαμβάνουν την εισαγωγή στα συστήματα στοιχείων κεφαλαιοποιητικού χαρακτήρα, τον περιορισμό της πρόωρης συνταξιοδότησης, την αύξησητου αριθμού των ετών για τον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών επί των οποίων υπολογίζεται το "ποσοστό αναπλήρωσης" και τις μεταβολές στον τρόπο αναπροσαρμογής των συντάξεων.
Οι μεταρρυθμίσεις είναι συνήθως δυσκολότερες σε χώρες όπου οι παράμετροι των συστημάτων συνταξιοδότησης θεσπίστηκαν σε εποχές που το προσδόκιμο ζωής ήταν πολύ χαμηλότερο και η σύνθεση της οικονομικής δραστηριότητας αρκετά διαφορετική (μεγαλύτερη συμμετοχή της βαριάς βιομηχανίας).
Οι μεταρρυθμίσεις προσκρούουν στις δαιδαλώδεις διοικητικές διαδικασίες που έχουν αναπτυχθεί για να εξυπηρετήσουν πληθώρα ειδικών περιπτώσεων, στο πολιτικό κόστος που συνεπάγονται οι μεταρρυθμίσεις, στο διττό ρόλο (αναδιανεμητικό και κοινωνικής ασφάλισης) που πολλές φορές παίζουν οι συντάξεις.
Τέλος, ο Διοικητής της Τράπεζας της Φινλανδίας, κ. Erkki Liikanen αναφέρθηκε στις δημογραφικές εξελίξεις στη Φινλανδία, στα βασικά χαρακτηριστικά του ισχύοντος συνταξιοδοτικού συστήματος καθώς και στις μεταρρυθμίσεις που υιοθετήθηκαν το 2005.
Οι βασικές αυτές ρυθμίσεις περιλαμβάνουν αφενός τον περιορισμό της πρόωρης συνταξιοδότησης, μέσω και της δημιουργίας κινήτρων για παραμονή στην εργασία, και αφετέρου μεταβολές στον τρόπο αναπροσαρμογής των συντάξεων και την προσαρμογή του ποσοστού αναπλήρωσης ανάλογα με το προσδόκιμο ζωής.
Οι ρυθμίσεις αυτές φαίνεται προς το παρόν να έχουν περιορίσει το ποσοστό εκείνων που λαμβάνουν πρόωρη σύνταξη γήρατος.
Οι σημαντικότερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει τώρα η Φινλανδία είναι το υψηλό ποσοστό εισφορών στην κοινωνική ασφάλιση και η ανάγκη για βελτίωση της αποτελεσματικότητας των υπηρεσιών υγείας και πρ
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr