Εν τω μεταξύ, το υπουργείο Οικονομικών, με αξιοποίηση κάποιων παρατηρήσεων του ΔΝΤ,  εξετάζει με μια σειρά κινήσεων και ιδεών το πώς θα κάμψει τεχνικές αντιρρήσεις αλλά και την «πολιτική δυσθυμία» των σκληρών του προτεσταντικού βορρά για οποιαδήποτε αλλαγή του μνημονιακού οδικού χάρτη «δημοσιονομικής και οικονομικής επανόρθωσης».

Έτσι εξετάζει το πώς θα αξιοποιηθεί πρόταση για εξισορροπητικό μηχανισμό (smoothing mechanism) στα πρωτογενή πλεονάσματα. Δηλαδή οι τυχόν υπερβάσεις των πρωτογενών πλεονασμάτων  να μετακυλίεται  στις απαιτήσεις πλεονασμάτων των επόμενων ετών και όχι στο «μαξιλάρι ρευστότητας των 32 δισεκ ή στα κοινωνικά μερίσματα. Κάτι που αποτελεί μια παραπλήσια ιδέα με αυτήν τη σύστασης ειδικού λογαριασμού, που είχε καταθέσει η προηγούμενη κυβέρνηση.

Παράλληλα το υπ. Οικονομικών εξετάζει το πώς θα μπορούν τα κέρδη από τα ελληνικά ομόλογα που επιστρέφουν οι ευρωπαϊκές τράπεζες, να αξιοποιηθούν  στην πραγματική οικονομία και την ανάπτυξη, αντί να πηγαίνουν όλα στο χρέος, λένε στο υπουργείο Οικονομικών. Κύριο επιχείρημα είναι το ότι οι επενδύσει έχουν πολύ πιο υψηλό αναπτυξιακό πολλαπλασιαστή. Βέβαια εκεί το θέμα είναι αν και κατά πόσον η ελληνική πλευρά έχει να καταθέσει ένα πλαίσιο ώριμων έργων και δράσεων προς χρηματοδότηση.

Τέλος, η Αθήνα προωθεί μια νέα ανάλυσης βιωσιμότητος του χρέους (DSA), όπου θα φαίνεται η θετική επίπτωση των μέτρων που έχουν ληφθεί, το νέο αναπτυξιακό σχέδιο,  αλλά και της συγκυρίας στις αγορές για τα κρατικά χρεόγραφα.  Βασικό ζητούμενο το πώς θα εκτιμήσει η Αθήνα την επίδραση των αρνητικών ενδείξεων στην οικονομία της ευρωζώνης στην εγχώρια οικονομία.

Γιώργος Αλεξάκης