Οπως υπογράμμισε ο κ. Μίχαλος, καμία κοινωνική πολιτική δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική, όταν στηρίζεται αποκλειστικά σε επιδόματα από το κράτος, ή σε επιδοτούμενες θέσεις εργασίας στο δημόσιο.
«Κανείς δεν αμφισβητεί την ανάγκη να στηριχθεί η κοινωνική συνοχή. Να στηριχθούν οι άνεργοι και οι οικονομικά αδύναμοι. Να αντιμετωπιστεί η ακραία φτώχεια, που δυστυχώς, έχει τυλίξει ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Μπορεί όμως αυτό να γίνει με τα περισσεύματα ενός πλεονάσματος, που δημιουργήθηκε από την αφαίμαξη της πραγματικής οικονομίας;», διερωτήθηκε ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ.
Τόνισε ότι ο μόνος τρόπος για να φθάσουν περισσότεροι πόροι στην κοινωνία, είναι να παραχθούν μέσω της ανάπτυξης. Να παραχθούν μέσα από νέες επενδύσεις και δραστηριότητες, που θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και εισοδήματα, αυξάνοντας παράλληλα τη φορολογητέα ύλη και τα έσοδα του ασφαλιστικού συστήματος.
Θα παραχθούν πόροι, μέσα από τις εξαγωγές περισσότερων και υψηλότερης αξίας προϊόντων και υπηρεσιών.
Δεν μπορούμε να βάζουμε συνεχώς το κάρο μπροστά από το άλογο. Χρειάζεται ανάπτυξη για να βρουν δουλειά οι άνεργοι και για να στηριχθούν οι οικονομικά αδύναμοι.
Σε αυτό το μέτωπο πρέπει επιτέλους να υπάρξει σοβαρή πολιτική βούληση και αποτελεσματικότητα, τόνισε ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ.
Θα τρέχουμε τελευταία στιγμή για την αξιολόγηση
Οπως είπε ο κ. Μίχαλος, η κυβέρνηση έχει δεσμευθεί ότι θα κλείσει εντός του 2017 και σε κάθε περίπτωση δεν θα ζήσουμε την αβεβαιότητα της περασμένης χρονιάς. Πράγματι, μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιο σημαντικό σημείο τριβής, το οποίο θα μπορούσε να προκαλέσει καθυστερήσεις.
Όμως είμαστε πάλι πίσω. Από τα 95 προαπαιτούμενα, έχουν κλείσει ως τώρα τα 24. Αυτό σημαίνει ότι για να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση μέσα στο έτος, θα πρέπει μέχρι την τελευταία εβδομάδα του Νοεμβρίου να νομοθετηθούν άλλα 71 προαπαιτούμενα. Τα οποία περιλαμβάνουν αλλαγές στον τομέα της ενέργειας, στη δημόσια διοίκηση, στα κλειστά επαγγέλματα, στα κοινωνικά επιδόματα κ.ά. Περιλαμβάνουν κλείσιμο εκκρεμοτήτων με τις ιδιωτικοποιήσεις, αλλά και το θέμα των πλειστηριασμών.
Όλα αυτά είναι ζητήματα τα οποία απαιτούν σχεδιασμό. Απαιτούν δύσκολες αποφάσεις και γι’ αυτό εθνικό διάλογο και ένα μίνιμουμ συναίνεσης. Γιατί δεν αφορούν μόνο το κλείσιμο μιας αξιολόγησης. Αφορούν τις προϋποθέσεις ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας, αφορούν το σήμερα και το αύριο της ελληνικής κοινωνίας.
Το πιθανότερο είναι, λοιπόν, ότι για μια ακόμη φορά θα τρέχουμε με νομοθετήματα της τελευταίας στιγμής, με μεταρρυθμίσεις πρόχειρες και μισές, για να βγει η υποχρέωση στους δανειστές.
Κι αυτό, σημείωσε ο κ. Μίχαλος, δεν είναι θέμα μόνο της σημερινής κυβέρνησης. Από το 2010 η χώρα έχει δεσμευθεί να υλοποιήσει συγκεκριμένες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, για να αντιμετωπίσει τα βασικά δομικά προβλήματα της οικονομίας: τη χαμηλή ανταγωνιστικότητα, τον αναποτελεσματικό και δαπανηρό δημόσιο τομέα, το χαώδες ρυθμιστικό περιβάλλον που δημιουργεί γραφειοκρατία και διαφθορά, την αδυναμία παραγωγής καινοτομίας, τους περιορισμούς στην άσκηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, φοβήθηκαν τις δύσκολες μεταρρυθμίσεις. Κάποιες ξεκίνησαν και στην πορεία σταμάτησαν, κάποιες εφαρμόστηκαν μισές και κάποιες ακόμη σέρνονται, από αξιολόγηση σε αξιολόγηση.
Το αποτέλεσμα είναι:
- Να έχει σήμερα η Ελλάδα έναν από τους υψηλότερους εταιρικούς φορολογικούς συντελεστές μεταξύ των χωρών – μελών του ΟΟΣΑ.
- Να έχουμε μέσα σε 4 χρόνια πάνω από 80 νόμους, με αλλαγές στο φορολογικό καθεστώς.
- Να στοιχίζουν οι ετήσιες καθαρές αποδοχές 25.000 χιλιάδων για έναν εργαζόμενο, 43.000 στον εργοδότη.
- Να χρειάζονται μέχρι και 22 δικαιολογητικά για μια μεταβίβαση ακινήτου.
- Να σταματούν επενδύσεις γιατί δεν δεν υπάρχει ακόμη ολοκληρωμένος και σαφής χωροταξικός σχεδιασμός με κωδικοποίηση των επιτρεπόμενων χρήσεων γης
- Να υστερούμε σε καινοτομία γιατί τα πανεπιστήμια της χώρας παραμένουν δέσμια του κρατικού και κομματικού εναγκαλισμού.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr