«Αναμένουμε από την κυβέρνηση να αντιμετωπίσει πολιτικές δυσκολίες, εφαρμόζοντας μη δημοφιλείς μεταρρυθμίσεις στο πλαίσιο του τρίτου προγράμματος διάσωσης λέει η έκθεση.  Περιμένουμε πρόωρες εκλογές το 2017-18.  Η οικονομία στάθηκε στο 2016 και προβλέψαμε ότι η ανάπτυξη θα κινηθεί κάτω από τις εκτιμήσεις στο 1% το 2017 και θα επιτύχει μέσους ετήσιους ρυθμούς 1,8%  το διάστημα μεταξύ  2018-21.

 

Προβλέπουμε ότι η Ελλάδα θα εγκαταλείψει τη ζώνη του ευρώ μέχρι το 2021».

 

Αυτή ίσως είναι και η σοβαρότερη αλλά και πιο ηχηρή παρέμβαση της συγκεκριμένης έκθεσης.

 

Με μία αγγλοσαξωνική προσέγγιση των πραγμάτων,  η έκθεση διατηρεί αμφιβολίες- το λιγότερο- για τις προοπτικές της ελληνική οικονομίας. Έτσι εκφράζεται η εκτίμηση πως η κόπωση λόγω των πολλαπλών μεταρρυθμίσεων που επιχειρεί η κυβέρνηση θα έχει ως αποτέλεσμα να μην εφαρμοστεί πλήρως και έγκαιρα το μνημόνιο ως τη λήξη του το 2018 κάτι που θα επηρεάσει αρνητικά τη σχέση της χώρας με τους πιστωτές. 

 

Η  έκθεση ακόμη προβλέπει πως η Ελλάδα μπορεί να βγει στις αγορές τους επόμενους 12 μήνες αλλά εκφράζεται σκεπτικισμός σε ότι αφορά το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.

 

Η κυβέρνηση όπως αναφέρεται στην έκθεση ανήγαγε σε μείζον θέμα την επιστροφή στην αγορά ομολόγων όσο το δυνατόν πιο άμεσα.

 

Η κυβέρνηση εκτιμά πως αυτός είναι ένας τρόπος  η χώρα να μην βρίσκεται σε άμεση εξάρτηση από τους πιστωτές της, κάτι το οποίο ίσως περιορίσει τον όγκο των μεταρρυθμίσεων που τελικώς η κυβέρνηση θα κληθεί να επιβάλει.  Οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων πάντως διαμορφώνονται  στο  5,86% τον Ιούνιο σε σχέση με το 7,04%  τον Ιανουάριο.  Υπάρχουν λοιπόν αναλυτές όπως αναφέρεται στην έκθεση που συμφωνούν πως με επιτόκια χαμηλότερα από το 5% η χώρα μπορεί να δοκιμάσει μία ομολογιακή έκδοση.

 

Όμως κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις αφού κάποιος θα πρέπει να αναλογιστεί και τα χαμηλά επιτόκια με τα οποία δανείζουν τη χώρα οι πιστωτές και τα οποία διαμορφώνονται σε κάτω από 1,2%.  Πλην όμως πεποίθηση της κυβέρνησης είναι,  πως αν υπάρξει μία σειρά επιτυχημένων εκδόσεων τελικώς θα δημιουργηθούν και οι συνθήκες ψήφου εμπιστοσύνης από την αγορά όπως άλλωστε επισημαίνεται στο κείμενο.

 

Η έκθεση αφιερώνει και κρίσεις για το προφίλ του Αλέξη Τσίπρα στον οποίο αναγνωρίζει μεν το πολιτικό χάρισμα αν και τονίζει τις πιέσεις που έχουν ασκήσει τα αντιλαϊκά μέτρα στον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ κάτι το οποίο καθίσταται σαφές και  από τις δημοσκοπήσεις.

 

Η έκθεση προβλέπει αυξανόμενη πολιτική πίεση στην κυβέρνηση όσο προχωρά η εφαρμογή των  μεταρρυθμίσεων και εκτιμά πως είναι δύσκολο να διατηρηθεί ο ρυθμός υιοθέτησης των μεταρρυθμίσεων αυτών όπως στα δύο προηγούμενα χρόνια.

 

Υπάρχουν 113 προαπαιτούμενα για να κλείσει η τρίτη αξιολόγηση σημειώνεται. Ανάμεσα σε αυτά υπάρχουν μέτρα όπως  η διαβάθμιση και η υποχρεωτική κινητικότητα  των δημοσίων υπαλλήλων, οι αλλαγές στην αγορά εργασίας, μεταρρυθμίσεις που δυσκολεύουν την προκήρυξη απεργίας, η προώθηση ιδιωτικοποιήσεων κλπ.  (σ.σ. Κοινώς τα παραπάνω μέτρα ακουμπούν κοινωνικές ομάδες που θα εκδηλώσουν έντονες αντιδράσεις).

 

Συγχρόνως θα απαιτηθούν περικοπές δημοσιονομικές για το πλεόνασμα του 3,5% το 2018 αλλά και για όλα τα έτη μέχρι το 2022 και ασφαλώς θα εφαρμοστεί και η 13η περικοπή των  συντάξεων που θα πρέπει να τεθεί σε ισχύ με τη λήξη του προγράμματος.

 

Η Αθήνα ελπίζει σε αναθεώρηση της βιωσιμότητας του χρέους μετά την επιτυχή λήξη του προγράμματος προσαρμογής το 2018 όπως επίσης και σε ένα είδος αναδιάρθρωσής του.

 

Όμως η αναδιάρθρωση αυτή παραμένει ασαφής και με πολλά ερωτηματικά  αφού δεν είναι  καθαρό, κατά πόσον στους επόμενους 12 μήνες θα εφαρμοστούν όλα τα μέτρα που προβλέπει το πρόγραμμα προσαρμογής.