Η έμφαση θα δοθεί, σύμφωνα με πληροφορίες, ώστε το δημοσιονομικό «κενό» της τριετίας 2018-2020 να κατέβει κάτω από τα 4,5 δισ. ευρώ. Ουσιαστικά η κυβέρνηση δέχεται να ψηφίσει μέτρα περί τα 2,5 δισ. ευρώ για την περίοδο μετά το 2018 αλλά και να περικόψει το αφορλόγητο. Όσον αφορά τα υπόλοιπα μέτρα των 2,5 δισ. ευρώ που απομένουν μέχρι τα 5 δισ. που ζητούν συνολικά οι δανειστές για την τριετία 2018 - 2020, πρόταση της Αθήνας είναι αυτά να προσδιοριστούν τώρα, χωρίς όμως να νομοθετηθούν.

Σε αντάλλαγμα σύμφωνα με πληροφορίες η Ελληνική πλευρά ζητεί να ισχύσει ο «αντίστροφος κόφτης», δηλαδή εάν υπερκαλυφθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι, η κυβέρνηση να διαθέτει την υπεραπόδοση για μείωση φόρων (ιδίως φόρων επιχειρήσεων, ΦΠΑ, ΕΝΦΙΑ) και αύξηση κοινωνικών δαπανών. Ειδικά στο θέμα των φόρων έχει βρει και «σύμμαχο» στο ΔΝΤ.

Επίσης η Αθήνα ζητεί να υπάρξει σαφής δέσμευση για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για τα QE αλλά και για μια δοκιμαστική έξοδο στις διεθνείς αγορές.

Σύμφωνα μάλιστα με ελληνικές πηγές και από κοινοτικούς αξιωματούχους θα υπάρξουν πρωτοβουλίες απεμπλοκής ώστε μέχρι το τέλος του μήνα να βρεθεί λύση. Μάλιστα στελέχη του υπουργείου Οικονομικών επισημαίνουν «ότι πολλοί παράγοντες και σε πολλά επίπεδα αυτό τον καιρό παίρνουν πρωτοβουλίες για να επιταχυνθούν οι διαδικασίες για την επίτευξη συμφωνίας στη δεύτερη αξιολόγηση». Ωστόσο, μετά και τις αντιδράσεις του Βερολίνου και ειδικά του Β. Σόιμπλε που επιμένει στη σκληρή γραμμή αναγνωρίζουν ότι «είναι νωρίς ακόμα να πούμε αν θα καρποφορήσουν».

Ο παράγων ΔΝΤ και οι εξελίξεις στη Γερμανία

Πάντως κεντρικό ζήτημα στην κινητικότητα αυτή που θα παρατηρηθεί τις επόμενες μέρες θα έχει το ΔΝΤ που λέει στην έκθεσή του «όχι» σε νέα μέτρα λιτότητας, κάτι που επιδιώκει να αξιοποιήσει η Αθήνα. Βέβαια το Ταμείο σημειώνει ότι εάν η Ελλάδα συμφωνήσει με την ευρωζώνη για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ τότε θα απαιτηθούν πρόσθετα μέτρα που υπολογίζονται στο 2% του ΑΕΠ, κάτι που «μπλέκει» τα πράγματα.

Η Αθήνα ουσιαστικά ζητεί «αλά καρτ» συμφωνία με το Ταμείο παρόμοια με αυτή που είχε μέχρι σήμερα. Μέσο πίεσης βάζει το ότι αξιωματούχοι του Ταμείου είναι νομικά έκθετοι σε σχέση με αστοχίες προβλέψεων, όπως καταφάνηκε καις τις επιστολές Τσακαλώτου προς τη διοίκηση του Ταμείου ένεκα της συνόδου της, αλλά και το ότι υπάρχει μια τάση σε σοσιαλδημοκρατικούς κύκλους της ΕΕ να μπει τέλος σε αυτήν την «ολέθρια σχέση»

Μάλιστα δεν είναι τυχαία η δημοσιοποίηση απόψεων σε Ελληνικά και Γερμανικά ΜΜΕ ότι τυχόν έξοδος του ΔΝΤ από την Ελλάδα δεν προϋποθέτει έγκριση από τη Γερμανική Βουλή. Είναι μια άποψη που εκπορεύεται από μετριοπαθείς κύκλους του Βερολίνου που βλέπουν μια άλλη διάσταση της σχέσης Ελλάδας – Γερμανίας, πέρα από αυτήν που έχει κατά νου ο κ. Σόιμπλε. Το αν θα περπατήσει ο πειραματισμός αυτός έχει να κάνει κύρια με τις εσωτερικές ισορροπίες στη Γερμανία που ήδη έχει μπροστά της μια ενδιαφέρουσα προεκλογική περίοδο.

Γιώργος Αλεξάκης

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr