Η αναφορά αυτή καταδεικνύει την έμφαση που δίνουν οι θεσμοί στη λύση των βασικών όψεων του τραπεζικού ζητήματος και γιαυτό έχουν σπεύσει να στείλουν τα μηνύματά τους. Ήδη οι πιέσεις για την διευθέτηση του θέματος αυτού είναι μεγάλες, καθώς συνδέεται εμμέσως και με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, αλλά και την αναζήτηση ιδιωτικών κεφαλαίων για τις ΑΜΚ, που θα φτάσει «το φόρτε της» τις επόμενες μέρες.

Άλλωστε στο θέμα του ανοίγματος των διαδικασιών, ώστε να φανούν ποιοι όλα αυτά τα χρόνια κρύβονταν και δεν πλήρωναν τις δανειακές τους υποχρεώσεις, οι δανειστές είναι, σύμφωνα με πληροφορίες, ανυποχώρητοι σε αντίθεση με άλλα μέτωπα, όπως π.χ. του ΦΠΑ και των δημοσιονομικών. Δε διστάζουν, δε, να στέλνουν μηνύματα ότι ούτε κεφάλαια θα μπουν στις τράπεζες ούτε θα ανοίξει η πολιτική χορηγήσεων αν δε λυθεί το θέμα με τους κατ΄ επάγγελμα μπαταχτσήδες, όπως αναφέρουν πηγές που παρακολουθούν στενά το θέμα. 

Στο πλαίσιο αυτό οι αρχικές απαιτήσεις της ελληνικής πλευράς για προστασία του δανειολήπτη από πλειστηριασμούς βάσει του νόμου Κατσέλη ψαλιδίζονται και δεν αποκλείεται να πλησιάσουν κατά πολύ αυτές των δανειστών. Με άλλα λόγια αν η κυβέρνηση και οι θεσμοί δε συμφωνήσουν στις αλλαγές στα κριτήρια της ρύθμισης του νόμου Κατσέλη δεν μπορεί να αναμένεται πράσινο φως από το Eurogroup της ερχομένης Δευτέρας για την εκταμίευση των 2 δισεκατομμυρίων ευρώ. 

Σύμφωνα με πληροφορίες η ελληνική πλευρά προσανατολίζεται πλέον στις 200.000 αντικειμενική αξία ακινήτου, με το ετήσιο οικογενειακό εισόδημα να μην ξεπερνά τις 30.000 ευρώ και τις συνολικές οφειλές τις 150.000 ευρώ. Όμως ακόμα και έτσι η απόσταση από την πρόταση των δανειστών παραμένει μεγάλη, καθώς θέλουν η αντικειμενική αξία της κατοικίας να μην υπερβαίνει τις 120.000 ευρώ με εισοδηματικό κριτήριο να μη ξεπερνά τις 24.000 ευρώ και τις συνολικές οφειλές τις 120.000 ευρώ.

1 στους 3 θα χάσει το σπίτι του 

Πάντως χθες σε συνάντηση που είχαν οι εκπρόσωποι της καταναλωτικής οργάνωσης ΕΚΠΟΙΖΩ με τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης  Γιάννη Δραγασακη μετέφεραν τις ανησυχίες των υπερχρεωμένων καταναλωτών και υπογράμμισαν ότι ένας στους τρεις οφειλέτες δε θα μπορεί να κρατήσει το σπίτι του εάν τελικά τεθεί ως όριο στις οφειλές το ποσό των 200.000 ευρώ.

Στο μάτι τα επιχειρηματικά δάνεια

Η ρύθμιση, πάντως που αφορά τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας, είναι σύμφωνα με πληροφορίες, το πρώτο και εν πολλοίς «ανώδυνο» βήμα ώστε να σταλεί ένα μήνυμα στην αγορά ότι «βαίνουμε» σε οριστική λύση στο πρόβλημα των κόκκινων δάνειων. Τη χαρακτηρίζουν, δε, ανώδυνη καθώς στα στεγαστικά αυτό που επιθυμούν οι θεσμοί είναι να ανοίξουν οι διαδικασίες ώστε να καταστεί πιο αποτελεσματική η είσπραξη των δανείων. Ο στόχος, όπως αναφέρεται σχετικά, δεν είναι η εκποίηση σπιτιών, καθώς αυτό έχει μεγάλο κόστος κοινωνικό, αλλά και οδηγεί την αγορά ακινήτων στα τάρταρα. Ο στρατηγικός στόχος, σύμφωνα πάντα με αρμόδιες πηγές διεθνών επενδυτικών οίκων, είναι τα επιχειρηματικά δάνεια, καθώς μέσα από αυτά θα «γεννηθούν» ευκαιρίες, ειδικά σε σημαντικούς κλάδους της οικονομίας, αλλά και θα σπάσει και ομφάλιος λώρος που συνδέει πολιτική εξουσία και τράπεζες. Δεν είναι τυχαίο ότι όσοι γνωρίζουν καλά τις εξελίξεις στα τραπεζικά θεωρούν ότι μέσα από των πώληση στοιχείων ενεργητικού μπορεί να αλλάξει ο χάρτης του επιχειρείν στην Ελλάδα, αλλά και να αλλάξει η «επιχειρηματική» ελίτ στη χώρα. Συνολικά τα ληξιπρόθεσμα δάνεια έχουν ξεπεράσει σήμερα τα 100 δισεκατομμύρια ευρώ με τα στεγαστικά να είναι στα 40 περίπου δισ.  

Πολιτική διαχείριση 

Πάντως στο Μέγαρο Μαξίμου βλέποντας τις εξελίξεις σηκώνουν το θέμα των στεγαστικών, αφήνοντας στην μπάντα τα επιχειρηματικά, καθώς στα πρώτα θεωρούν ότι εκεί μπορεί να καταγράψουν μια σχετική «νίκη» αποφεύγοντας σκληρούς πλειστηριασμούς. Γι’ αυτό με διαρροές αναφέρουν ότι το έδαφος είναι θετικό στις συζητήσεις με πολλούς ξένους εταίρους. Έτσι το τελευταίο διάστημα ο κ. Τσίπρας θέτει το ζήτημα προς όλους του ξένους επισήμους που πέρασαν το κατώφλι του Μαξίμου, όπως είναι οι Φρανσουά Ολάντ, Βάλντις Ντομπρόβσκις, Φρανκ - Βάλτερ Σταϊνμάγερ, Πιερ Μοσκοβισί και Μάρτιν Σουλτς. Οι διαρροές μάλιστα όλο αυτό το διάστημα ήταν στην κατεύθυνση ότι οι ξένοι έχουν «ευήκοα ώτα» σε μια πολιτική διευθέτηση. Το θέμα είναι όμως ότι ο λογαριασμός είναι βαρύς και τα χρήματα τα βάζουν άλλοι στις τράπεζες. Αυτοί αποφασίζουν.

 Γιώργος Αλεξάκης