Πρώτα από όλα έχει μπροστά της την επιστροφή της τρόικας στην Αθήνα για επιτόπιους ελέγχους. Πλέον το γνωστό σκηνικό επιστρέφει με την κυβέρνηση να «οφείλει να διαβουλεύεται και να συμφωνεί με τους θεσμούς όσον αφορά όλα τα νομοσχέδια στους σχετικούς τομείς, αρκετό χρόνο πριν από την υποβολή τους σε δημόσια διαβούλευση ή στη Βουλή», αλλά και να είναι υποχρεωμένη να παρουσιάσει στα τεχνικά κλιμάκια όλα τα δεδομένα που ζητούν, όπως αναφέρει η συμφωνία της προηγούμενης Δευτέρας.

Επιπλέον η πρώτη κυβέρνηση μειοψηφίας της μεταπολιτευτικής Ελλάδας καλείται εν όψει της νέας κρίσιμης ψηφοφορίας της Τετάρτης να επιβεβαιώσει ότι διαθέτει τη στήριξη των 120 βουλευτών του συνασπισμού ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Από την ψηφοφορία για το πολυνομοσχέδιο για τα νέα σκληρά προαπαιτούμενα θα φανεί εάν ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να λογαριάζει στην επανάκαμψη κάποιων από τους 7 βουλευτές που στην προηγούμενη ψηφοφορία δήλωσαν είτε «παρών- παρούσα» είτε απουσίαζαν, αλλά και να δει εάν η κοινοβουλευτική ομάδα των ΑΝΕΛ θα παραμείνει συντεταγμένη.

Ωστόσο τα θέματα του πολυνομοσχεδίου αναμένεται να προκαλέσουν τριγμούς. Το crash test δε θα είναι μόνο για τον κυβερνητικό συνασπισμό, που κρατιέται στην εξουσία μια και η αντιπολίτευση έχει αποφασίσει να στηρίξει κρίσιμα νομοσχέδια αλλά και να μην υποβάλλει στην κυβέρνηση στη βάσανο της πρότασης μομφής, αλλά και για τα κόμματα του υπόλοιπου συνταγματικού τόξου. Οι διαρροές και από ΝΔ, ίσως δεν μπορούν να αποκλειστούν κυρίως λόγω των ρυθμίσεων γα τους αγρότες. Ήδη το σχετικό μασάζ είναι σε πλήρη εξέλιξη από την ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης προς του βουλευτές της περιφέρειας, που συναντούν μεγάλη δυσαρέσκεια στους αγροτικούς νομούς απ΄ όπου κατάγονται. Ο διπλασιασμός της φορολογίας στο αγροτικό εισόδημα που φτάνει πλέον το 26% δημιουργεί στην ύπαιθρο νέα δεδομένα, που όπως αναφέρουν πολλοί ανατρέπει τα όσα ισχύουν μέχρι σήμερα και οδηγεί σε βίαιες αναδιαρθρώσεις καθώς πλέον η μικρο - ιδιοκτησία δεν είναι βιώσιμη.

Εν τω μεταξύ μέχρι τις 22 Ιουλίου, θα πρέπει η Βουλή να ψηφίσει το κρίσιμο πολυνομοσχέδιο που μεταξύ άλλων φέρνει τα πάνω κάτω στους πλειστηριασμούς, δημιουργεί το Ταμείο- γρίφος για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και διαμορφώνει το νέο πλαίσιο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Το μίνι αυτό μνημόνιο αναλυτικά προβλέπει:

• τη θέσπιση του κώδικα πολιτικής δικονομία, η οποία μπορεί να επιταχύνει σημαντικά τη δικαστική διαδικασία και να μειώσει τις δαπάνες
• τη μεταφορά στο εθνικό δίκαιο της οδηγίας για την ανάκαμψη και την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων με τη συνδρομή της ΕΕ

Σε δεύτερη φάση η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να ξεκινήσει την επίπονη διαπραγμάτευση, να έρθει σε συμφωνία με τους θεσμούς μέσα στον Αύγουστο και να ορίσει τα χρονοδιαγράμματα για να περάσει από τη Βουλή τους εφαρμοστικούς νόμους που θα περιλαμβάνουν εξειδικέυσεις, στο συνταξιοδοτικό. Παράλληλα θα πρέπει να χαράξει πολιτικές ώστε να αντισταθμίσει πλήρως τον δημοσιονομικό αντίκτυπο της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας σχετικά με τη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση του 2012. Επίσης βάσει της συμφωνίας θα πρέπει να εφαρμόσει τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος ή εναλλακτικά μέτρα που θα συμφωνηθούν αμοιβαία έως τον Οκτώβριο του 2015.

«Καυτή πατάτα», που πλήττει πολλές κοινωνικές ομάδες είναι η εφαρμογή του toolkit 1 & 2. Πρόκειται για μεταρρυθμίσεις στην αγορά προϊόντων που πρέπει να έχουν σαφές χρονοδιάγραμμα (εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ), καθώς θα αφορούν, μεταξύ άλλων:

1. τη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων της Κυριακές,
2. τις περιόδους εκπτώσεων,
3. το ιδιοκτησιακό καθεστώς των φαρμακείων,
4. το γάλα και τα αρτοποιεία, ε) την αγορά ποτών και καυσίμων.

Σε επόμενη φάση θα ακολουθήσουν τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα, το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων και η μεταποίηση

Επίσης η κυβέρνηση θα πρέπει να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, να κάνει αυστηρή επανεξέταση του πλαισίου των συλλογικών διαπραγματεύσεων, των εργατικών κινητοποιήσεων και των ομαδικών απολύσεων, να προωθήσει αλλαγές για τα κόκκινα δάνεια), να προχωρήσει ιδιωτικοποιήσεις και να μεταφέρει περιουσιακά στοιχεία της χώρας σε ανεξάρτητο Ταμείο με έδρα την Ελλάδα, να φέρει αλλαγές στην κατεύθυνση της αποπολιτικοποίησης στην ελληνική δημόσια διοίκηση και να τροποποιήσει νομοθετικές πράξεις που δεν συνάδουν με τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου, αλλιώς να προσδιορίσει σαφή ισοδύναμα.

Το βαρύ φορτίο αυτό είναι βέβαιο ότι δύσκολα θα υλοποιηθεί ειδικά από μια κυβέρνηση που δεν το θεωρεί «δικό της κτήμα» και έχει τραυματιστεί από τις διαφοροποιήσεις κορυφαίων της μέχρι πρότινος στελεχών. Με αυτό το δεδομένα συν το γεγονός ότι ο κυβερνητικός συνασπισμός είναι «όμηρος» της αντιπολίτευσης για τα θέματα πολιτικής εκτός μνημονίου είναι προφανές ότι οι εκλογές δεν αργούν. Το κλειδί αναμφισβήτητα είναι το κατά πόσον το χρέος θα μπει στην ατζέντα των δεσμεύσεων αυτή τη φορά από την πλευρά των δανειστών. Η Γαλλία το «σπρώχνει» αλλά ο τοίχος της Γερμανίας παραμένει παραπέμποντας σε νέο γύρο ενδοευρωπαϊκής σύγκρουσης με έντονα γεωπολιτικά χαρακτηριστικά.

Γιώργος Αλεξάκης

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr