Σημειώνεται ότι τον τελευταίο μήνα υπάρχουν μεταξύ κυβέρνησης, εμπλεκομένων και τρόικας σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις ώστε τελικά να κλειδώσει το σχέδιο που θα πάρει το δρόμο για τη Βουλή και θα κρίνει το μέλλον 110.000 επιχειρήσεων.

Σύμφωνα με πληροφορίες που έχουν δει τη δημοσιότητα έχει προωθηθεί τελικά ρύθμιση με βάση την οποία η διασφάλιση της συναίνεσης του 50% των πιστωτών της επιχείρησης, και όχι του 60% διασφαλίζει ότι μία επιχείρηση εντάσσεται στις διαδικασίες αναδιάρθρωσης. Αυτό διευκολύνει τις τράπεζες να αποφασίσουν με μεγαλύτερη ευελιξία το τι θα κάνουν με κάθε επιχείρηση.

Επίσης στο «χαρτί» έχουν αποτυπωθεί τα εξής:

1. Η μη εκπλήρωση από τον οφειλέτη των όρων ρύθμισης (από χρηματοδοτικό ίδρυμα ή δημόσια αρχή ή φορέα , κατά περίπτωση) για χρονικό διάστημα σωρευτικά μεγαλύτερο των 6 μηνών προκαλεί αυτοδικαίως την αναβίωση των ρυθμισθεισών οφειλών του (μείον τυχόν καταβολές που έχουν γίνει στο πλαίσιο των ρυθμίσεων), οι οποίες καθίστανται στο σύνολό τους ληξιπρόθεσμες και απαιτητές και την ανατροπή των συνεπειών παροχής ρύθμισης.
2. Η υπαγωγή στην έκτακτη διαδικασία ρύθμισης υποχρεώσεων εμπόρων με δεσμευτική δύναμη για το σύνολο των πιστωτών, προβλέπει ότι κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο δύναται να αιτείται τη ρύθμιση των υποχρεώσεών του εφόσον στη ρύθμιση αυτή συναινούν πιστωτές που εκπροσωπούν το 50% του συνόλου των απαιτήσεων (ήταν 60% στο αρχικό κείμενο), στο οποίο περιλαμβάνεται τουλάχιστον 50% των τυχόν εμπραγμάτως εξασφαλισμένων απαιτήσεων (το ποσοστό αυτό ήταν αρχικά 40%).
3. Αρμόδιο δικαστήριο για την εκδίκαση της αίτησης είναι το Μονομελές Πρωτοδικείο και όχι το Πολυμελές όπως προβλεπόταν στο αρχικό κείμενο.
4. Νεότερη αίτηση οφειλέτη δεν μπορεί να ασκηθεί πριν την πάροδο 12 μηνών (εξάμηνο προέβλεπε το αρχικό σχέδιο) από την απόρριψη της προηγούμενης αίτησης.
5. Η παράβαση από τον οφειλέτη ουσιώδους όρου της συμφωνίας ρύθμισης παρέχει σε κάθε άλλο συμβαλλόμενο μέρος το δικαίωμα καταγγελίας της ενώ αναβιώνουν οι απαιτήσεις των πιστωτών κατά του οφειλέτη ως προς τις διαγραφείσες οφειλές (μείον τυχόν καταβολές που έχουν γίνει στο πλαίσιο της συμφωνίας ρύθμισης), ενώ καθίστανται αυτοδικαίως ληξιπρόθεσμες και απαιτητές όλες οι ρυθμισθείσες οφειλές όπως έχουν διαμορφωθεί μετά την αναβίωσή τους.
6. Η χρεωστική διαφορά (οριστική ζημιά) λόγω πιστωτικού κινδύνου που προκύπτει για τους πιστωτές από τη διαγραφή χρεών οφειλετών τους εκπίπτει από τα ακαθάριστα έσοδα σε 10 ισόποσες ετήσιες δόσεις (αντί για 20 ετήσιες δόσεις που ήταν στο αρχικό κείμενο) αρχής γενομένης από τη χρήση στην οποία πραγματοποιήθηκε η διαγραφή.
7. Στην περίπτωση της υπαγωγής στην έκτακτη διαδικασία ειδικής διαχείρισης προβλέπεται ότι η αίτηση υποβάλλεται από πιστωτή ή πιστωτές οι οποίοι εκπροσωπούν τουλάχιστον το 40% του συνόλου των υποχρεώσεων όταν στο αρχικό σχέδιο απαιτούνταν το 30%. Επίσης άλλη μια αλλαγή που έχει γίνει σε αυτή την περίπτωση είναι ότι η αίτηση θα μπορεί να υποβληθεί έως τις 30 Ιουνίου του 2015 από 31 Μαρτίου του 2015 που ήταν στο αρχικό προσχέδιο, ενώ αρμόδιο δικαστήριο και σε αυτή την περίπτωση είναι το Μονομελές Πρωτοδικείο και όχι το Πολυμελές.

Στην έκτακτη διαδικασία ειδικής διαχείρισης δύναται να υπαχθεί κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο με πτωχευτική ικανότητα το οποίο βρίσκεται σε κατάστασης παύσης πληρωμών. Στην περίπτωση κεφαλαιουχικών εταιρειών και αυτές μπορούν να υπάγονται στη διαδικασία.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr