Οι ηγέτες της Ευρωζώνης συμφώνησαν την Παρασκευή να αφήσουν το ταμείο διάσωσης να δώσει απευθείας την ένεση βοήθειας στις ισπανικές τράπεζες, από το επόμενο έτος, και να αγοράσει ομόλογα για τη στήριξη των προβληματικών χωρών μελών, σε μία προσπάθεια να περιοριστεί η κρίση του χρέους που απειλεί το ενιαίο νόμισμα.
Όμως, η συμφωνία στερείται λεπτομέρειες και ο Ραχόι, ο οποίος δίνει σκληρή μάχη στο τραπέζι διαπραγματεύσεων της ΕΕ, θα αντιμετωπίσει πολύ δύσκολες και μακρές συζητήσεις για να οριστικοποιήσει τη διάσωση, την στιγμή που η ύφεση στην Ισπανία βαθαίνει, το δημόσιο έλλειμμα αυξάνεται και το ένα τέταρτο του εργατικού δυναμικού δεν έχει δουλειά.
Οι επενδυτές και αξιωματούχοι δηλώνουν ότι τα μέτρα ενδέχεται να μην είναι έτοιμα αρκετά γρήγορα για να σταματήσουν τη χώρα από το να χρειαστεί περισσότερα χρήματα για να κρατηθεί στην επιφάνεια, από τα 100 δισεκατομμύρια ευρώ που διατίθενται ήδη για τη χρηματοδότηση των τραπεζών της.
Η Ισπανία παραμένει σε κίνδυνο. Το συνολικό χρέος της, δημόσιο και ιδιωτικό, εξακολουθεί να είναι τεράστιο. Το θέμα-κλειδί θα είναι το εάν η ανακεφαλαιοποίηση μπορεί να γίνει αρκετά γρήγορα, όπως δήλωσε αξιωματούχος της ΕΕ που παρακολούθησε τη σύνοδο κορυφής.
Τουλάχιστον 40 δισεκατομμύρια ευρώ είναι απαραίτητα στις επόμενες εβδομάδες για να σταματήσουν την κατάρρευση των κρατικοποιημένων τραπεζών Bankia, CatalunyaCaixa, NovaGalicia και Banco de Valencia, όπως διαμηνύουν ισπανικές κυβερνητικές πηγές, και δεν είναι σαφές ακόμη το από που θα προέλθουν αυτά τα χρήματα.
Η Ισπανία πρόκειται να υπογράψει ένα μνημόνιο κατανόησης για το πρόγραμμα ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών μέχρι τις 9 Ιουλίου, αλλά πολλές λεπτομέρειες είναι ασαφείς. Επιπλέον, η κυβέρνηση πρέπει να συνεχίσει να πραγματοποιεί τακτικό πρόγραμμα χρηματοδότησης του χρέους, με εκδόσεις περίπου 100 δισ. ευρώ να απομένουν μεχρι το τέλος του τρέχοντος έτους.
Το Υπουργείο Οικονομικών έχει περίπου 40 δισ. ευρώ σε μετρητά στα ταμεία του, χάρη στη βελτίωση των συνθηκών της αγοράς στις αρχές του έτους, αλλά με 27,5 δισ. ευρώ ομολόγων να λήγουν στις τελευταίες 10 ημέρες του Οκτωβρίου, η κατάσταση φαίνεται αρκετά δύσκολη.
Μέρος του προβλήματος της Ισπανίας είναι ότι η κυβέρνηση, η οποία επέμεινε ότι δεν χρειάζεται κρατική διάσωση, έχει στείλει μια σειρά μπερδεμένων μηνυμάτων στην αγορά, για την κατάσταση των δημόσιων οικονομικών και του τραπεζικού συστήματος.
Ο Rajoy έχει χάσει το μεγαλύτερο μέρος της αξιοπιστίας του απέναντι στους υπόλοιπους Ευρωπαίους ηγέτες και μπορεί να είναι δύσκολο να επανακτίσει το χαμένο έδαφος της εμπιστοσύνης.
Οι αποδόσεις των ισπανικών ομολόγων έχουν μειωθεί από τα υψηλά που βρέθηκαν τον προηγουμενο μήνα, αλλά αμφιβολίες για τη συμφωνία έχουν αρχίσει ήδη να παρεισφρήουν στην αγορά.
Διαρροές από τους διαδρόμους της ΕΕ λένε πως ο Ισπανός Πρωθυπουργός ήταν πολύ αδέξιος, και είναι εξαιρετικά δύσκολο να μπορέσει να αντισταθέι για πολύ χρονικό διάστημα ακόμη, και να κρατά τη χρηματοδότηση της χώρας του σε αυτά τα κόστη. Οι αποδόσεις στα ισπανικά 10-ετή ομόλογα συνεχίζουν να μην απέχουν πολύ από το «απαγορευτικό» επίπεδο του 7%.
Επίσης, τα 40 δισ. ευρώ για τις τράπεζες, θα ωθήσουν το χρέος της Ισπανίας κοντά στο 84% του ΑΕΠ στο τέλος του έτους, ενώ εάν επιμείνουν οι υψηλές αποδόσεις στα ομολόγων, θα μπορούσαν να το στείλουν υψηλότερα.
Ο Rajoy εξετάζει το ενδεχόμενο νέων φορολογικών μέτρων, συμπεριλαμβανομένης της αύξησης του φόρου προστιθέμενη αξίας, μια νέα εισφορά του κλέδου της ενέργειας και το τέλος στις φοροελαφρύνσεις στην ακίνητη περιουσία, για να αντισταθμίσει την αύξηση του ελλείμματος.
Ωστόσο, πολλοί οικονομολόγοι λένε ότι αυτό απλά θα εμβαθύνει τη δεύτερη ύφεση της χώρας, τα τελευταία τρία χρόνια.
Οι επενδυτές, οι οποίοι είχαν τρομάξει από την προοπτική ότι η διάσωση των 100 δισ. ευρώ των ισπανικών τραπεζών θα έστελνε τοιυς ιδιώτες πιστωτές στο τέλος της ουράς της αποπληρωμής σε περίπτωση default της χώρας, χαιρέτισαν την απόφαση των ηγετών της ΕΕ να αρθεί αυτός ο κανόνας στην περίπτωση της Ισπανίας. Ικανοποιήθηκαν επίσης από το το ενδεχόμενο ότι το κόστος της ανακεφαλαιοποίησης των ισπανικών τραπεζών, θα μεταφερθεί στο ταμείο διάσωσης της Ευρώπης από το 2013, μειώνοντας τις επιπτώσεις στο ισπανικό χρέος.
Όπως σημειώνει ο Gilles Moec, οικονομολόγος της Deutsche Bank, οι Ευρωπαίοι έχουν ανοίξει περισσότερες πόρτες από ότι περιμέναμε, αλλά εξακολουθούν να έχουν πολλά στο… πιάτο τους. Θα υπάρξουν περισσότερες «κρίσιμες σύνοδοι κορυφής». Υπάρχουν ακόμα πολλά αναπάντητα ερωτήματα.
Αν και η Ισπανία θα συμφωνήσει σε ότι χρειαστεί για τα 100 δισ. ευρώ του προγράμματος της τραπεζικής διάσωσης στις 9 Ιουλίου, η κυβέρνηση έχει δηλώσει ότι θα πραγματοποιήσει ακόμη ένα τεστ κοπώσεως των τραπεζών της τον Οκτώβριο, με έμφαση σε επτά δανειστές. Ο τελικός λογαριααμός των ισπανικών τραπεζών, ως εκ τούτου, δεν θα είναι γνωστός παρά αργότερα στο έτος.
Την ίδια στιγμή, η Φινλανδία έχει δηλώσει ότι θα μπλοκάρει το μόνιμο ταμείο διάσωσης της ευρωζώνης από το να αγοράζει κρατικά ομόλογα στην ελεύθερη αγορά, ενώ η Ολλανδία ανέφερε επίσης την αντίθεσή στην ιδέα αγοράς ομολόγων.
Πολλά εθνικά κοινοβούλια, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανικής Bundestag, αναμένεται επίσης να εγκρίνουν, για κάθε περίπτωση χωριστά, κάθε αγορά ομολόγων, που σημαίνει ότι η όλη ιδέα δεν μπορεί να είναι τόσο ευέλικτη όσο αναμενόταν αρχικά.
Τέλος, δεν είναι σαφές επίσης αν η Ισπανία έχει την διάθεση να φτάσει στο σημείο που να χρειαστεί να ζητήσει από τα ταμεία διάσωσης της ζώνης του ευρώ να αγοράσουν τα ομόλογά της στην πρωτογενή και δευτερογενή αγορά, δεδομένων των συνθηκών που θα επισυνάπτονται.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr