Την χειραφέτηση μιας νέας επιχειρηματικής τάξης που έχει χρέος και ευθύνη να ηγηθεί των προσπαθειών «αλλαγής» στην Ελλάδα, τοποθέτησε στο επίκεντρο της ομιλίας του ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δημήτρης Δασκαλόπουλος, χωρίς ωστόσο να προσδιορίσει με σαφήνεια τα ποιοτικά στοιχεία αυτής της νέας τάξης, παρά μόνον δια της… αντιδιαστολής.
Στο πλαίσιο αυτό άσκησε σκληρή κριτική σε μερίδα του επιχειρηματικού κόσμου, είτε για τις σχέσεις της με την πολιτική εξουσία, είτε για το ότι έπαιξε απλό ρόλο «παρατηρητή» στις εξελίξεις που οδήγησαν στην χρεοκοπία της οικονομίας, με ευθύνη του κράτους.
«Κάποιοι από εμάς είχαν βολευτεί στο κράτος της εύνοιας, της πελατείας και της συναλλαγής. Είχαν γίνει μέρος της κρατικοδίαιτης οικονομίας και μας στιγμάτισαν όλους (…) Υπήρξαμε συμμέτοχοι ή απλοί παρατηρητές ενός πολιτικού συστήματος που οδηγούσε νομοτελειακά στη σημερινή κατάντια. Έχουμε ευθύνες που δεν παραγράφονται. Έχουμε χρέη που αναπόφευκτα θα πληρώσουμε, εδώ που αφήσαμε να φτάσουν τα πράγματα».
Σκληρότατη όμως ήταν και η επίθεση του σχεδόν συνολικά στο υφιστάμενο πολιτικό σύστημα: "Η χρεοκοπία οφείλεται στην κακή πολιτική διαχείριση του δημόσιου τομέα. Η ευθύνη βαρύνει αποκλειστικά το πολιτικό σύστημα και το πολιτικό προσωπικό".
Προσέθεσε ότι: «Στο σύνολό του το πολιτικό μας σύστημα περιορίστηκε αυτά τα δυόμισυ χρόνια να αποκρούει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, τα μέτρα της τρόικας –χωρίς όμως να αντιπροτείνει κάποιο εναλλακτικό, εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση.
Στο σύνολό του το πολιτικό σύστημα υπόσχεται σήμερα ότι θα επαναδιαπραγματευθεί σε φιλολαϊκή βάση τους όρους της βοήθειας που μας προσφέρουν οι εταίροι μας. Δεν μας παρουσιάζει, όμως, ένα ολοκληρωμένο και ρεαλιστικό πρόγραμμα διαπραγμάτευσης και σιωπά στο κρίσιμο θέμα των διαρθρωτικών αλλαγών. Κι ωστόσο, καμία διαπραγμάτευση δεν μπορεί να είναι πειστική, αν δεν εμπεριέχει αυτές τις μεταρρυθμίσεις. Αποτελούν ένα ευρωπαϊκό κεκτημένο, που μας το έχουν στερήσει οι πολιτικοί μας», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Σε ότι αφορά τα ανοικτά μέτωπα της χώρας, ο κ. Δασκαλόπουλος απέρριψε τα εκβιαστικά διλλήματα περί ευρώ ή δραχμής, μνημονίου ή αντιμνημονίου σημειώνοντας την ανάγκη να δημιουργηθεί ένα ριζοσπαστικό (!) εθνικό σχέδιο με τέσσερις άξονες:
* Ριζική αλλαγή ενός φαύλου και παρασιτικού κράτους, που πρέπει να μειωθεί, να πάψει να τρέφεται από το υστέρημα της παραγωγικής οικονομίας, να γίνει επιτελικό και αποτελεσματικό, και να τεθεί στην υπηρεσία όλων των πολιτών.
* Ριζική αλλαγή του μοντέλου της καταναλωτικής ανάπτυξης με δανεικά και χαριστικές παροχές, στην παραγωγική ανασυγκρότηση με εμπροσθοφυλακή μια ιδιωτική πρωτοβουλία, δυναμική, εξωστρεφή, καινοτόμα, που θα αναδείξει όλο τον αναξιοποίητο πλούτο της χώρας και τη δημιουργικότητα του ανθρώπινου δυναμικού της.
* Ριζική αλλαγή ενός πολιτικού συστήματος ξεπερασμένου και μοιραίου, εθισμένου στον κομματισμό και τον εκμαυλισμό του λαού, στην αναδημιουργία ενός πολιτικού σκηνικού με ανανεωμένους φορείς και πρόσωπα ικανά να μιλούν ουσιαστικά και να δουλεύουν παραγωγικά, να ξεχωρίζουν για τις ιδέες τους και να διακρίνονται με το έργο τους.
* Ριζική αλλαγή της κυρίαρχης νοοτροπίας που έκανε ιδεολογία τη μίζα, την αργομισθία και την αρπαχτή, στην ανάδειξη του προτύπου ενός Έλληνα δημιουργικού, που δεν ζητιανεύει, αλλά κατακτά μια θέση στον σύγχρονο κόσμο της προόδου και της ευημερίας.
Το νέο διοικητικό συμβούλιο να ηγηθεί της αλλαγής
Ο κ. Δασκαλόπουλος υποστήριξε ότι το διοικητικό συμβούλιο σηματοδοτεί την ανανέωση και συσπείρωση του ΣΕΒ, με την παρουσία δημιουργικών προσώπων, νέων και παλαιών, που εκπροσωπούν τις πιο ισχυρές επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα από τη βιομηχανία και τις υπηρεσίες.
Υποστήριξε ότι «καλούμαστε να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις μιας νέας πραγματικότητας και να πάρουμε το μέλλον στα δικά μας χέρια. Δεν έχουμε πλέον την πολυτέλεια να είμαστε παρατηρητές –είμαστε αναγκασμένοι να γίνουμε πρωταγωνιστές».
Υπενθύμισε ότι ένα χρόνο πριν είχε προτείνει δημοψήφισμα που θα έθετε τον λαό ενώπιο ενωπίω με το μέλλον του. Υποστήριξε ότι μια καθαρή απάντηση του ελληνικού λαού, τότε, θα είχε λύσει τα χέρια όσων πάσχιζαν να πάμε μπροστά, και θα είχε αφοπλίσει όσους δημαγωγούσαν για να μας κρατήσουν πίσω. «Η πρότασή μας έδινε μια τελευταία ευκαιρία στις δύο τότε κυρίαρχες παρατάξεις να διασωθούν, παρέχοντάς τους μια κοινή βάση λαϊκής συναίνεσης και την πολιτική νομιμοποίηση για να κάνουν τις εθνικά αναγκαίες μεγάλες αλλαγές».
Εκτίμησε ότι «το κατ’ εξοχήν δυναμικό μήνυμα της κάλπης του Μαΐου είναι, ότι ο λαός έχει ήδη προσπεράσει τα εκβιαστικά διλήμματα που επιχειρούν σήμερα να του θέσουν οι μνηστήρες της εξουσίας, παλαιοί και νέοι, ενόψει του δεύτερου εκλογικού γύρου του Ιουνίου».
Κατά τον κ. Δασκαλόπουλο «στο σύνολό του το πολιτικό σύστημα υπόσχεται σήμερα ότι θα επαναδιαπραγματευθεί σε φιλολαϊκή βάση τους όρους της βοήθειας που μας προσφέρουν οι εταίροι μας. Δεν μας παρουσιάζει, όμως, ένα ολοκληρωμένο και ρεαλιστικό πρόγραμμα διαπραγμάτευσης και σιωπά στο κρίσιμο θέμα των διαρθρωτικών αλλαγών. Κι ωστόσο, καμία διαπραγμάτευση δεν μπορεί να είναι πειστική, αν δεν εμπεριέχει αυτές τις μεταρρυθμίσεις. Αποτελούν ένα ευρωπαϊκό κεκτημένο, που μας το έχουν στερήσει οι πολιτικοί μας. Αυτές οι αλλαγές είναι που θα σαρώσουν τις αντιστάσεις του παλιού και θα φέρουν κάτι το πραγματικά καινούργιο στο προσκήνιο. Είναι μία κεντρική πολιτική επιλογή κι όλα τα κόμματα έχουν χρέος να μας ξεκαθαρίσουν πώς την αντιμετωπίζουν».
Σύμφωνα με τον επικεφαλής του ΣΕΒ, η κρίση του 2009 μας έθεσε αντιμέτωπους με την πρόκληση του ριζικού εκσυγχρονισμού του κράτους, της οικονομίας, της ίδιας της κοινωνίας μας. Με την ανάγκη μιας βαθιάς αλλαγής, που ισοδυναμούσε με ειρηνική επανάσταση. «Η επανάσταση απέτυχε», σημείωσε. «Η αναγκαία εθνική αλλαγή προσέκρουσε στη λυσώδη αντίσταση που προέβαλαν τα πελατειακά κυκλώματα, τα κρατικοδίαιτα συμφέροντα, οι κομματικοί στρατοί των βολεμένων. Συκοφαντήθηκε ως έξωθεν επιβολή και «νέα κατοχή» από τον υπερδεξιό και υπεραριστερό λαϊκισμό. Εφαρμόστηκε κατά τρόπο κοινωνικά άδικο και οικονομικά αποτυχημένο. Υπονομεύθηκε, πολιτικά και ηθικά».
Το τελικό αποτέλεσμα σύμφωνα με τον κ. Δασκαλόπουλο ήταν να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για μία «οιονεί αντεπανάσταση –που ευαγγελίζεται κραυγαλέους οικονομικούς και θεσμικούς αναχρονισμούς»
Μέσα σ’ αυτήν την Ευρώπη που αλλάζει, η επανατοποθέτηση του ελληνικού προβλήματος πρέπει να καταστεί εθνικός υπερκομματικός στόχος, υποστήριξε ο κ. Δασκαλόπουλος. «Στους εταίρους μας πρέπει να καταθέσουμε δικούς μας ρεαλιστικούς στόχους για την προσαρμογή του μνημονίου και όχι να βάζουμε τυφλά στοιχήματα», προσέθεσε.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr