Όπως αναφέρει η υπηρεσία, το σύνολο των απασχολουμένων κατά το Μάρτιο του 2011 εκτιμάται ότι ανήλθε σε 4.185.325 άτομα. Οι άνεργοι ανήλθαν σε 811.340 άτομα, ενώ ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός ανήλθε σε 4.335.461 άτομα.

Οι απασχολούμενοι μειώθηκαν κατά 238.574 άτομα σε σχέση με το Μάρτιο του 2010 (μείωση 5,4%) ενώ αυξήθηκαν κατά 7.013 άτομα σε σχέση με το Φεβρουάριο του 2011 (αύξηση 0,2%).

Οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 232.617 άτομα σε σχέση με το Μάρτιο του 2010 (αύξηση 40,2%) και κατά 24.111 άτομα σε σχέση με το Φεβρουάριο του 2011 (αύξηση 3,1%).

Στο 30,4% η ανεργία στο Νότιο Αιγαίο

Αίσθηση προκαλεί πως η ανεργία στο Νότιο Αιγαίο έφθασε στο 30,4% και στα Ιόνια νησιά στο 24,5%. Στη Δυτική Μακεδονία ενισχύθηκε στο 20,6%. Αντιθέτως, η χαμηλότερη ανεργία καταγράφεται στην Πελοπόννησο (13,2%) και στο Βόρειο Αιγαίο (13,7%).

Στο 42,5% η ανεργία στις ηλικίες 15-24 ετών

Στις ηλικίες 15 έως 24 ετών εκτινάχθηκε στο 42,5% και ακολουθεί η ηλικιακή ομάδα των 25-34 ετών με ανεργία 22,6%.


Ένας, ένας... αποχωρεί - Δουλειές εκτός Ελλάδας

Το εξωτερικό «βλέπει» η πλειονότητα των Ελλήνων εργαζόμενων ως την τελευταία ελπίδα για επιβίωση, δεδομένου ότι οι τωρινές οικονομικές συγκυρίες δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για όνειρα και καριέρα. Η καλπάζουσα ανεργία, οι μειωμένοι μισθοί στους υπαλλήλους του Δημοσίου, η «μόδα» της αυτασφάλισης ή της «μαύρης» αδήλωτης εργασίας, παροτρύνουν το μάχιμο Έλληνα να αναζητήσει την τύχη του σε κάποια άλλη χώρα - γειτονική ή μη -.

Και δεν είναι μόνο οι παρούσες συνθήκες. Η αβεβαιότητα για το τι μέλλει γενέσθαι από δω και στο εξής εντείνει ολοένα και περαιτέρω τις ανησυχίες των Ελλήνων εργαζόμενων μήπως και χάσουν τη θέση τους εν μία νυκτί, την ώρα που τα νέα μέτρα προβλέπουν και άλλα «μαχαίρια» στις μηνιαίες απολαβές τόσο του Δημοσίου όσο και του Ιδιωτικού Τομέα, καθώς και περισσότερες περικοπές στις θέσεις εργασίας.

Τα στοιχεία «μιλούν» από μόνα τους. Το 95% των Ελλήνων δηλώνει έτοιμο να «την κάνει» για το εξωτερικό, μήπως και δει μία καλύτερη μέρα στα οικονομικά του και τελικώς αλλάξει η τύχη του. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει η ετήσια έκθεση της People for Buisiness με θέμα «Κινητικότητα στην αγορά εργασίας εν μέσω κρίσης - Πόσο εύκολα μετακινούνται τα στελέχη εκτός Αττικής και εκτός Ελλάδας». Τα πράγματα δε είναι ακόμα χειρότερα, λαμβάνοντας υπόψη ότι μόλις ένα χρόνο πριν μόλις το 40% των εργαζόμενων προτιμούσε να μείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς δουλειά, παρά να επιχειρήσει να αλλάξει τον τόπο απασχόλησής του.

Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι την αντίστοιχη περίοδο πέρυσι μόλις δύο μήνες η Ελλάδα είχε «προσφύγει» στην οικονομική βοήθεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαικής Επιτροπής και παρόλο που το Μνημόνιο είχε ψηφιστεί, ωστόσο οι συνέπειές του αποτυπώνονται στο τρέχον έτος.

Οι καλύτερες αποδοχές και μία υψηλόβαθμη θέση που να έρχεται σε συνάρτηση με τα προσόντα του εργαζόμενου αποτελούν, σύμφωνα με την έκθεση της People For Buisiness, τα βασικότερα κίνητρα «μετάθεσης» στο εξωτερικό. Συγκεκριμένα, τα 2/3 των στελεχών σε επιχειρήσεις δηλώνουν ότι θα αποφάσιζαν να αλλάξουν τόπο διαμονής προκειμένου να βελτιώσουν τις αποδοχές τους, ενώ 1 στους 3 εργαζόμενους θεωρεί ότι κίνητρο για τη μετακίνηση θα αποτελούσε η καλύτερη θέση σε άλλη εταιρία. Έτσι, χωρίς δεύτερη σκέψη, το 83% των στελεχών θα αναζητούσε δουλειά εκτός Αττικής ή στο εξωτερικό.
Τα υπόλοιπα κριτήρια αφορούν το αντικείμενο της καριέρας τους σε ποσοστό 75%, η οικονομία της χώρας που επιλέγεται, η κοντινή ή μακρινή απόσταση από την πατρίδα τους και οι ευκαιρίες εργασίας που παρουσιάζονται.

Στον αντίποδα, το καλοκαίρι του 2010, το 51,2% θα αναζητούσε δουλειά σε άλλη επιχείρηση εντός Αττικής και μόνο, σε περίπτωση που καταργούνταν η θέση του στην επιχείρηση.

Και ενώ μέχρι πρότινος οι Έλληνες εργαζόμενοι δυσκολεύονταν να δουν τον εαυτό τους να δουλεύει εκτός Ελλάδας, σήμερα σε ποσοστό 75% η Δυτική Ευρώπη αποτελεί τον πρώτο επιλεγμένο προορισμό, ενώ ακολουθούν οι ΗΠΑ με ποσοστό της τάξεως του 74%. Στη «λίστα» συμπεριλαμβάνονται στις πρώτες θέσεις τα Βαλκάνια, η Μέση Ανατολή και η Ανατολική Ευρώπη-Ρωσία.

Πάντως παράγοντες της αγοράς επισημαίνουν ότι η σφόδρα αυτή επιθυμία των Ελλήνων εργαζόμενων να «ξενιτευθούν» για να δουλέψουν είναι απόρροια ενός ενισχυμένου φόβου απολύσεων και φτώχειας, την ώρα που η οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα βρίσκεται υπό «κατάρρευση». Οι Έλληνες, σημειώνουν παράγοντες του χώρου, αναλαμβάνουν πλέον ευκολότερα το ρίσκο και κατευθύνονται προς το εξωτερικό, καθώς θεωρούν ότι δεν μπορεί να είναι χειρότερα!

Σταυρούλα Μαλαίνου