Τις αμέσως επόμενες ημέρες αναμένεται να καταφθάσουν στη χώρα μας κλιμάκια ελεγκτών της “Τριμερούς Επιτροπής”, οι οποίοι θα αξιολογήσουν την πρόοδο εκτέλεσης του προϋπολογισμού, αλλά και της εφαρμογής των διαρθρωτικών εκείνων μεταρρυθμίσεων, για τις οποίες έχει δεσμευθεί η Ελλάδα στο Μνημόνιο που υπέγραψε με Ε.Ε και Δ.Ν.Τ. Σε περίπτωση που καταγράψουν καθυστερήσεις στην “ενδιάμεση έκθεση” που θα θα υποβάλλουν, πράγμα που αυτή τη στιγμή θεωρείται πολύ πιθανό, τότε θα χτυπήσει το πρώτο – και τελευταίο ίσως – προειδοποιητικό καμπανάκι για τη χώρα μας. Η κυβέρνηση θα κληθεί να επιταχύνει τους ρυθμούς της, ή να βρεθεί αντιμέτωπη με ενδεχόμενη άρνηση της Τρόικας να καταβάλλει τις επόμενες δόσεις που προβλέπονται από τον μηχανισμό στήριξης των 110 δισ. Ευρώ.
Οι Εκκρεμότητες του Ιουνίου
Μια ματιά στα ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα του Νόμου “για την εφαρμογή του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας από τα κράτη – μέλη της Ζώνης του ευρώ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο” είναι ενδεικτική όσων πρόκειται να επακολουθήσουν. Συγκεκριμένα, μέχρι το τέλος Ιουνίου, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους θα πρέπει να ξεκινήσει “τη δημοσίευση έγκαιρων, μηνιαίων στατιστικών στοιχείων (σε ταμειακή βάση) για τα έσοδα, τις δαπάνες και τη χρηματοδότηση του Κράτους, καθώς και για τις εκκρεμείς δαπάνες, συμπεριλαμβανομένων των ληξιπρόθεσμων οφειλών.”. Η έκθεσή του θα βασίζεται σε μηνιαία στοιχεία που θα παρέχει το Υπουργείο Οικονομικών “για τη μισθοδοσία του Δημοσίου (της γενικής κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένης της λειτουργικής κατηγοριοποίησης σε ονομαστικούς μισθούς και επιδόματα σε δημοσίους υπαλλήλους ανά υπουργείο και δημόσιο φορέα), αριθμό υπαλλήλων (συμπεριλαμβανομένης της λειτουργικής κατηγοριοποίησης ανά υπουργείο και δημοσίων φορέων εκτός της κεντρικής κυβέρνησης), μέσο μισθό (συμπεριλαμβανομένου του βασικού μισθού, παροχών και επιδομάτων). Θα προστίθεται λειτουργική κατηγοριοποίηση αυτών των στοιχείων στους κύριους δημόσιους φορείς”.
Επίσης, σύμφωνα πάντα με το Μνημόνιο, η κυβέρνηση θα πρέπει να “θεσπίσει (μέχρι τις 30 Ιουνίου 2010, ως σημείο αναφοράς) μέσω συγκεκριμένης νομοθεσίας και μετά από διαβούλευση με το ΔΝΤ, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την ΕΚΤ, ένα πλήρως ανεξάρτητο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ). Οι υπεύθυνοι για τις αποφάσεις του ΤΧΣ θα είναι ανεξάρτητα άτομα με αναγνωρισμένο κύρος στα χρηματοπιστωτικά θέματα, οι οποίοι θα διορίζονται από την κυβέρνηση και το Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος (ο οποίος θα έχει την ευθύνη των περισσοτέρων διορισμών)”. Επιπλέον, η κυβέρνηση οφείλει να αναθέσει την “αναθεώρηση από ανεξάρτητο εξωτερικό φορέα της οργάνωσης και της λειτουργίας της κεντρικής διοίκησης”.
Πέραν αυτού, η κυβέρνηση καλείται να ξεκινήσει το διάλογο με τους κοινωνικούς εταίρους για την “αναθεώρηση των διαπραγματεύσεων των μισθών στον ιδιωτικό τομέα και των συμβατικών ρυθμίσεων”. Τα νέα από αυτό το μέτωπο δεν είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά, αφού στο διάλογο για τα εργασιακά που ξεκινάει σήμερα, η ΓΣΕΕ έχει δηλώσει ότι δεν θα προσέλθει, ενώ τα συνδικάτα έχουν προαναγγείλει νέες γενικές απεργίες και συλλαλητήρια, εντός του επόμενου μήνα.
Τα Μεγάλα Αγκάθια
Τα δύο μεγαλύτερα αγκάθια του Μνημονίου όμως είναι το ασφαλιστικό και ο ΟΣΕ. Το Μνημόνιο προβλέπει εντός του Ιουνίου την “προετοιμασία ενός σχεδίου εξυγίανσης του κλάδου των σιδηροδρόμων με γνώμονα την αποκατάσταση της κερδοφορίας του επιχειρησιακού τους σκέλους. Διασφάλιση της συμμόρφωσης με τις οδηγίες της ΕΕ, και προσδιορισμός ενός χρονοδιαγράμματος για την αναδιάρθρωση της εταιρείας χαρτοφυλακίου, συμπεριλαμβανομένης της πώλησης ακίνητης περιουσίας / γης και άλλων περιουσιακών στοιχείων”. Επίσης, ο Ιούνιος είναι και η καταληκτική προθεσμία για την “αναθεώρηση του Συνταξιοδοτικού Συστήματος”, στη βάση όσων έχουν ρητώς συμφωνηθεί με την Τρόικα (δηλ. εξίσωση ορίων συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών, πλήρης σύνταξη μετά από 40 χρόνια ασφάλισης, δραστική περικοπή των πρόωρων συντάξεων και συγχώνευση όλων των ταμείων σε τρία).
Στα παραπάνω, θα πρέπει φυσικά να προστεθεί η απαρέγκλιτη εκτέλεση του προϋπολογισμού, για την οποία θεωρείται απαραίτητη η αύξηση των εσόδων, η αύξηση της απορρόφησης κονδυλίων από την Ε.Ε, η μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης, η μείωση των χρεών των νοσοκομείων και η συγκράτηση των δαπανών των ασφαλιστικών ταμείων.
Δεν υπάρχει επομένως αμφιβολία ότι η κυβέρνηση δεν έχει άλλη επιλογή από το να επιταχύνει τους ρυθμούς της, ώστε να πείσει τους Ευρωπαίους εταίρους της για την αποφασιστικότητά της να εφαρμόσει το Μνημόνιο. Και το ερώτημα αν όσα υπέγραψε είναι σωστά ή όχι είναι μάλλον ρητορικής φύσεως, από τη στιγμή που αποτελούν όρους για τη συνέχιση της “μηχανικής υποστήριξης” που παρέχεται στο ελληνικό κράτος.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr