Κατά το προηγούμενο επταήμερο έγινε σαφές για τις ΗΠΑ, ότι την πραγματική εικόνα της οικονομίας δεν την δίνουν ούτε η εντυπωσιακή κερδοφορία α΄ τριμήνου πολλών εισηγμένων εταιριών που οφείλεται στις περικοπές προσωπικού και στην αύξηση εξαγωγών προς αναπτυσσόμενες, ιδίως μετά την παύση της Ιαπωνίας, ούτε η αύξηση στις ενάρξεις κατασκευής νέων κατοικιών Μαρτίου που όμως βρίσκονται -22% από πέρυσι, ούτε άλλοι αυξομειούμενοι περιστασιακά δείκτες μεταποίησης, υπηρεσιών ή κατανάλωσης, ούτε οι διάφορες δηλώσεις δημιουργίας κλίματος .
Η πραγματικότητα δίνεται από τους μειωμένους τζίρους, την σχεδόν άκαμπτη ανεργία του 9%, την συνεχιζόμενη ακόμα πτώση των τιμών των ακινήτων 3,5 χρόνια μετά την έναρξη της κρίσης, την αύξηση των αποθεμάτων αργού, την αυξημένη αγορά κρατικών τίτλων από τις τράπεζες, την αυξανόμενη τάση των Private Equity Managers για projects στις αναδυόμενες ελλείψει άλλων εναλλακτικών και την σχεδόν εκτός ελέγχου αύξηση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων. Γι’ αυτό και η άνθιση του χρηματιστηρίου δεν σημαίνει πολλά ούτε για τον Bernanke που κράτησε τα επιτόκια σχεδόν μηδενικά και το τύπωμα χρήματος άθικτο μέχρι τον Ιούνιο ως μέσα οικονομικής αναθέρμανσης, ούτε για τους Obama και Geithner που αποκάλεσαν τα δημόσια οικονομικά των ΗΠΑ μή βιώσιμα, ούτε για την Standard & Poor’s που υποβάθμισε τις προοπτικές πιστοληπτικής αξιολόγησης. Ως φυσική συνέχεια και επιστέγασμα των ανωτέρω, ήλθε η ανακοίνωση κάθετης επιβράδυνσης της Αμερικανικής ανάπτυξης α’ τριμήνου σε ρυθμό 1,8%% έναντι 3,1% του δ΄ τριμήνου 2010.
Σε μεγάλο βαθμό η άνθιση των Ευρωπαϊκών χρηματιστηρίων είναι για τους ίδιους λόγους με την Αμερική η παραπλανητική ωραιοποίηση μιάς άλλης πραγματικότητας, η οποία μάλιστα επιβαρύνεται με την τροχοπέδη των χαοτικών Ευρωπαϊκών διαδρομών ποικίλλων εθνικο-πολιτικο-οικονομικών επιρροών. Έτσι, παρά την σταθερότερη ανοδική πορεία της μεταποίησης χάρη κυρίως στην Γερμανία και παρά το χαμηλότερο συνολικά δημόσιο χρέος της Ευρωζώνης στο 80% του ΑΕΠ έναντι 100 % των ΗΠΑ, ο συνολικός ρυθμός ανάπτυξης θα είναι πιθανότατα χαμηλότερος και από τον παραπάνω μειωμένο Αμερικανικό ρυθμό. Η επιβράδυνση της κατανάλωσης Μαρτίου σε Γερμανία και Γαλλία με αμείωτη την ανεργία της Ευρωζώνης στο 9,9% , η πτώση των δεικτών επενδυτικής και καταναλωτικής εμπιστοσύνης Απριλίου και η πτώση του Δολαρίου που θα πλήξει τις εξαγωγές, προδιαγράφουν την επιβράδυνση , ακόμα και χωρίς έκρηξη στο πρόβλημα χρέους του Νότου.
Η Ιαπωνική κυβέρνηση υπολόγιζε το κόστος των καταστροφών στο 5% του ΑΕΠ και τώρα δηλώνει ότι είναι μεγαλύτερο από τους αρχικούς υπολογισμούς. Αυτό συνδυάζεται με την επιδείνωση επιμέρους στοιχείων όπως των εξαγωγών που μειώθηκαν τον Μάρτιο 2,2% αλλά υπολογίζεται ότι η μείωση έφθασε σε διψήφιο ποσοστό τον Απρίλιο, ενώ η πτώση της βιομηχανικής παραγωγής έχει φθάσει το 15% Παρόμοια αρνητική πορεία αναμένεται και στην ιδιωτική κατανάλωση. Από την άλλη πλευρά, η Ιαπωνική κυβέρνηση δεν έχει την άνεση να λάβει εκτεταμένα μέτρα τόνωσης της ανάκαμψης, λόγω του υπέρογκου ήδη δημόσιου χρέους που ξεπερνά το 200% του ΑΕΠ, και το οποίο αντανακλάται ήδη στην υποβάθμιση των προοπτικών πιστοληπτικής αξιολόγησης από την Standard & Poor’s. Γι’ αυτούς τους λόγους γίνεται αντιληπτό ότι είναι αδύνατον να αποφύγει η Ιαπωνική οικονομία την ύφεση τουλάχιστον για ένα εξάμηνο και πιθανότατα για 12 μήνες.
Απέναντι στα παραπάνω, οι νέες ανησυχίες των “συνήθων υπόπτων” για την Κινεζική οικονομία είναι πάλι υπερβολικές, παρά την ένταση πράγματι των ανισορροπιών εκτός και εντός Κίνας. Τα μεγάλα περιθώρια ελιγμών που έχουν οι Αρχές δεν δικαιολογούν ανησυχίες, παρά τους ελλιπείς μηχανισμούς ελεύθερης διαμόρφωσης των οικονομικών συσχετισμών. Τα μέτρα αποθέρμανσης της αγοράς ακινήτων απέφεραν μιά συνεχή επιβράδυνση τιμών μέχρι και τον Απρίλιο στις περιοχές Πεκίνου, Σαγκάης και άλλων, η δε ανατίμηση του Γουάν κατά 1,5% το α΄ τρίμηνο με εκδηλωμένη πρόθεση να φθάσει 7% μέχρι τέλους 2011 που αποτελεί μέρος των δυνατοτήτων ανατίμησης, δίνει μεγάλη δυνατότητα συγκράτησης του πληθωρισμού στο 5%.
Έτσι, χωρίς απρόβλεπτες γεωπολιτικές εξελίξεις, ο ρυθμός ανάπτυξης δεν θα επιβραδυνθεί κάτω του 9,5%, ούτε οι μισθοί που αυξήθηκαν το 2010 κατά 14% θα σταματήσουν να απογειώνουν την εγχώρια ζήτηση, ούτε θα πάψουν να αυξάνονται ανάλογα τα φορτία που δίνουν βαθιές ανάσες στην ναυλαγορά, μέχρι την συνολική ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας και την απορρόφηση του πλεονάζοντος τονάζ. Οι συναλλαγές του εορταστικού δεκαπενθημέρου επιβεβαίωσαν μια τάση σταθεροποίησης των τιμών των Supras/Handymax που άρχισε τον Μάρτιο και τα χαλαρότερα επίπεδα των Panamax και των μεγάλων δεξαμενόπλοιων
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr