Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Σύνδεσμο το 2017 η παραγωγή αναμένεται να ανέλθει στους 110.000 τόνους, ενώ για το 2018 οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι η παραγωγή γόνου θα φτάσει τους 117.000 τόνους με αξία άνω των 590 εκ. ευρώ.

Από το 2012, η παραγωγή έβαινε πτωτικά. Από 118.000 τόνους που ήταν η το 2012 έφτασε το 2015 στους 105.000 τόνους. Μεγαλύτερη ήταν η πτώση στην παραγωγή τσιπούρας, που είναι ένα από τα δύο βασικά προϊόντα .

Σε ανοδική τάση πάντως αναμένεται να βρεθούν και  οι εξαγωγές. Σύμφωνα με το  Σύνδεσμο Ελληνικών Θαλασσοκαλλιεργειών αναμένεται να καταγραφεί αύξηση.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του α' εξαμήνου του 2017 καταγράφεται ήδη μια άνοδος 14% σε σχέση με το 2016. Πέρυσι, σημειώνεται ότι οι εξαγωγές ήταν αυξημένες κατά 17% σε σχέση με το 2016, φτάνοντας στους 82.185 τόνους, αξίας 435 εκ. ευρώ. Επίσης από τις ελληνικές εξαγωγές προϊόντων θαλασσοκαλιεργειών το 95% των εξαγωγών διοχετεύεται σε αγορές της Ε.Ε. και το υπόλοιπο 5% σε όλες τις άλλες χώρες.

«Η ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια αν και πέρασε μια πολύ έντονη κρίση, διατήρησε τον ηγετικό της ρόλο στην παραγωγή των Μεσογειακών ειδών τσιπούρας και λαβρακιού και σήμερα αντιπροσωπεύει το 59% της παραγόμενης ποσότητας στην Ε.Ε. και το 31% διεθνώς» δήλωσε ο πρόεδρος του ΣΕΘ κ. Αντ. Χαχλάκης, με αφορμή την  3η ετήσια έκθεση του Συνδέσμου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κλάδος μπορεί, εφόσον εξυγιανθεί, να αποτελέσει ένα πυλώνα ανάπτυξης αλλά και ενίσχυσης της εξωστρέφειας της εθνικής οικονομίας. Για να γίνει όμως αυτό απαιτείται, σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, η προσέλκυση επενδύσεων, με αιχμή τη διαδικασία  πώλησης της «Σελόντα» και του «Νηρέα», των δύο ισχυρών του κλάδου  των ιχθυοκαλλιεργειών, από τις τράπεζες.

Εκεί πάντως φαίνεται, σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, να εξελίσσεται ένα υπόγειο «παζάρι» που οδηγεί σε ανατροπές του αρχικού στρατηγικού σχεδίου για πώληση από κοινού των εταιριών.

Όπως αναφέρουν στελέχη του κλάδου η τμηματική πώληση δε θα βοηθήσει την προσπάθεια για διαμόρφωση ενός ισχυρού πόλου και την προσέλκυση ενός δυνατού επενδυτή, που είναι αναγκαίος για την επιβίωση σε μακροπρόθεσμη βάση των εταιριών.

Πέρα από τα όσα συμβαίνουν στο μέτωπο αυτό, η Ελληνική Οργάνωση Παραγωγών Υδατοκαλλιέργειας, φορέας που συστήθηκε με κύριο στόχο τη στήριξη του κλάδου, σημειώνει ότι η αδυναμία της διοίκησης να προωθήσει ορισμένες από τις πλέον στρατηγικές μεταρρυθμίσεις του κλάδου, όπως η ολοκλήρωση του χωροταξικού σχεδιασμού και η ίδρυση των προβλεπόμενων ΠΟΑΥ (Περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών) λειτουργούν αρνητικά και υπονομεύουν το μέλλον ενός δυναμικού τομέα.

Γιώργος Αλεξάκης

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr