Ο ερχομός του «Ιάπωνα μάνατζερ», ενός στελέχους με μακρά και επιτυχημένη καρριέρα στην αυτοκινητοβιομηχανία Toytota, σηματοδοτούσε μια νέα αρχή στην πολύ ταλαιπωρημένη ΔΕΗ από τις άστοχες διοικητικές επιλογές που είχαν προηγηθεί επί μια τριετία.
Οι μνήμες ήταν ακόμη νωπές από τη διοικητική παραλυσία που είχαν προκαλέσει στην εταιρεία οι κατηγορίες για σκάνδαλα εντός της επιχείρησης του κ. Ιωάννη Παλιοκρασσά, αλλά και από τις καθυστερήσεις στον εκσυγχρονισμό της που χαρακτήρισαν τη μετέπειτα διοίκηση Μανιατάκη.
Η εταιρεία είχε ανάγκη να «τρέξει», να βελτιώσει τις παρεχόμενες υπηρεσίες της προς τους πολίτες, να υλοποιήσει ένα γενναίο επενδυτικό πρόγραμμα κατασκευής νέων μονάδων, και να φύγει από την εποχή της «εσωστρέφειας».
Ολα αυτά, πολλοί πίστεψαν ότι θα κατάφερνε να τα υλοποιήσει ο κ. Αθανασόπουλος. Ενα χρόνο όμως μετά και οι περισσότεροι εξ αυτών έχουν διαψευστεί.
Αν και κανείς δεν του αμφισβητεί τις καλές του προθέσεις, ωστόσο το μόνο που έχει καταφέρει μέσα στον ένα χρόνο της θητείας του να επιτύχει, είναι να ανοίξει ταυτόχρονα πολλά μέτωπα, χωρίς παράλληλα να επιδείξει κάποιο έργο.
Οι εμμονές
Με την εμμονή του να συνεργαστεί η ΔΕΗ με τη γερμανική RWE για την οποία κανείς ακόμη δεν έχει καταλάβει ακριβώς το γιατί, αφού υποψήφιοι ευρωπαικοί όμιλοι υπήρχαν και υπάρχουν πολλοί- ήρθε σε αντιπαράθεση όχι μόνο με τη ΓΕΝΟΠ, αλλά και με το σύνολο της αγοράς.
Με τις ατυχείς του δηλώσεις ότι «το διοξείδιο του άνθρακα δεν βλάπτει, αφού το πίνουμε μαζί με τη πορτοκαλάδα, τις μπύρες και την Coca Cola», πήγε πολύ πίσω την υπόθεση της εισαγωγής των μονάδων λιθάνθρακα στην ελληνική αγορά, καθώς προκάλεσε τη δυσαρέσκεια ολόκληρης της κοινωνίας.
Και με τη στάση του στο Ασφαλιστικό, όπου κατάφερε να μετατρέψει ένα πρόβλημα της ΓΕΝΟΠ με το υπουργείο Απασχόλησης σε εσωτερικό πρόβλημα της ΔΕΗ, δυναμίτισε το εργασιακό κλίμα μέσα στην ίδια την επιχείρηση.
Τελικά, όπως λένε ανοιχτά πλέον αρκετά ανώτερα στελέχη της ΔΕΗ, φαίνεται ότι ο κ. Αθανασόπουλος δεν είχε τη «διοικητική πείρα» που απαιτείται για να διευθύνεις μια επιχείρηση σαν τη ΔΕΗ. Ηρθε από μια εταιρεία σαν τη Toyota όπου η «δουλειά είναι στρωμένη», με τελείως διαφορετικές συνθήκες από αυτές που ισχύουν στη βαριά βιομηχανία του ηλεκτρισμού, και κυρίως με τελείως διαφορετική νοοτροπία από την ελληνική, για την οποία του χρεώνουν ότι ποτέ δεν την κατάλαβε.
Του χρεώνουν επίσης ακόμη πολλά. Οτι παρ ότι δεν γνωρίζει τα θέματα, εκείνος επιμένει χωρίς να ακούει κανένα στη δική του άποψη που συχνά αποδεικνύεται λάθος, ότι είναι αδιάλλακτος, ότι στις κρίσεις δεν είναι διόλου διπλωμάτης, και ότι με τη στάση του έχει χάσει όλους του τους συμμάχους εντός της ΔΕΗ.
«Αν για παράδειγμα στην υπόθεση με το Ασφαλιστικό», λέει χαρακτηριστικά διευθυντής της ΔΕΗ «είχε εγκαίρως συνηδητοποιήσει τη σοβαρότητα του αιτήματος των εργαζομένων, και ότι από την ενσωμάτωση του Ταμείου στο ΙΚΑ θίγονται και τα ανώτερα στελέχη, θα είχε πιθανότατα τηρήσει μια πολύ πιο ήπια στάση. Το χειρίστηκε ωστόσο, όπως ακριβώς την αντιπαράθεση με τη ΓΕΝΟΠ για το θέμα της RWE, και ενώ το ζήτημα είναι εντελώς διαφορετικό».
Σε κάθε περίπτωση, και ανεξάρτητα από τις εξελίξεις στα διοικητικά της ΔΕΗ, το σίγουρο είναι πως με όλες αυτές τις αντιπαραθέσεις, χάθηκε για μια ακόμη φορά τα τελευταία χρόνια, πολύτιμος χρόνος από τον εκσυγχρονισμό της επιχείρησης.
Εκτός χρονοδιαγράμματος το καινούργιο επενδυτικό της πρόγραμμα
Και πρώτα απ όλα σε ότι αφορά το «πρόγραμμα υλοποίησης νέων μονάδων» της ΔΕΗ (δηλαδή το καινούργιο επενδυτικό της πρόγραμμα), το οποίο προέβλεπε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για τις διακηρύξεις των διαγωνισμών και την υπογραφή των συμβάσεων.
Πρόκειται για το πρόγραμμα που συνέταξε πριν από λίγους μήνες η αρμόδια γενική διεύθυνση παραγωγής και το οποίο προωθεί ο πρόεδρός της κ. Αθανασόπουλος.
Σύμφωνα με αυτό, το αργότερο μέχρι τις 30 Φεβρουαρίου του 2008 θα έπρεπε να έχουν γίνει οι διακηρύξεις για τους διαγωνισμούς της μονάδας συνδυασμένου κύκλου ισχύος 800 μεγαβάτ της
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr