Η απόφαση έρχεται μετά από εξαετή δικαστικό αγώνα που ξεκίνησε η Χαλυβουργία, με στόχο να αμφισβητήσει  τις αυξήσεις που επιβλήθηκαν το 2008 από τη ΔΕΗ και οδήγησαν μεταξύ άλλων, σύμφωνα με εκτιμήσεις παραγόντων της αγοράς στην οδυνηρή απόφαση για κλείσιμο του εργοστασίου του Ασπροπύργου.

Πρόκειται για απόφαση που δίνει πόντους στη βιομηχανία, ενώ πολλοί εκτιμούν ότι θα αποτελέσει «πιλότο» για πολλές άλλες παρόμοιες καταγγελίες που εκκρεμούν σχετικά με την τιμολόγηση της ηλεκτρικής ενέργειας. Το πρόβλημα με την τιμολόγηση της Χαλυβουργίας ξεκινά στην ουσία από το 2008, με την απελευθέρωση των βιομηχανικών τιμολογίων. Σύμφωνα με απόφαση του τότε υπ. Ανάπτυξης ορίσθηκε ότι οι νέες τιμές ρεύματος θα προκύπτουν κατόπιν διαπραγμάτευσης της ΔΕΗ με τους πελάτες της, αλλά το τελικό τους ύψος δεν θα μπορεί να ξεπερνά το 10% επί του τότε τιμολογίου. Ποια ήταν η καταγγελία της Χαλυβουργίας ;

Ότι, η ΔΕΗ προέβη μονομερώς σε αύξηση τιμολογίων στην ανωτάτη τιμή (+10%) χωρίς να προηγηθεί διαπραγμάτευση. Το πρόβλημα τόσο για τη Χαλυβουργία όσο και για άλλες βιομηχανίες κατέστη ασφυκτικό την τελευταία διετία όταν η επιβολή μπαράζ νέων φόρων στο ηλεκτρικό, ανέβασαν κατακόρυφα το κόστος του ενεργειακού τους λογαριασμού, και κατ΄ επέκταση το παραγωγικό τους κόστος αφού στην πλειονότητά τους είναι εξαγωγικές. 

Σημειώνεται ότι σε απόφασή της και η ΡΑΕ διακίωσε το 2012 την Χαλυβουργία. Τότε όπως είχε γράψει το Reporter,η Αρχή σημείωνε ότι όταν το 2008 ο νομοθέτης όριζε ως ανώτατο πλαφόν το +10%, το έκανε μόνο για την α’ φάση έναρξης της απελευθέρωσης στα βιομηχανικά τιμολόγια (30/6/2008), προκειμένου να προστατεύσει τις βιομηχανίες υψηλής τάσης από απότομες αυξήσεις εξαιτίας της δεσπόζουσας θέσης της ΔΕΗ. Μεταγενέστερα, όπως αναφέρει η ΡΑΕ, η πρόθεση του νομοθέτη ήταν να υπάρξει εξατομικευμένη τιμολόγηση που θα αντανακλούσε τα χαρακτηριστικά φορτίου του κάθε πελάτη (π.χ. άλλες ανάγκες έχει μια χαλυβουργία από μια βιομηχανία αλουμίνιου, κοκ).

Αυτός είναι και ο λόγος- όπως έλεγε η ΡΑΕ- που ο νομοθέτης δεν κάνει καμιά αναφορά σε κάποιο «όριο», αντίθετα μιλά για τιμολόγια που καθορίζονται χωρίς κατώτερο ή ανώτερο σημείο αναφοράς, και μόνο κατόπιν διαπραγματεύσεων. Και το μόνο «κατώτερο όριο» επί του οποίου θα μπορούσε να γίνει η όποια διαπραγμάτευση, είναι το «πραγματικό» κόστος της ΔΕΗ (σσ : που επιδέχεται βελτιώσεις και μειώσεις, σύμφωνα με την Αρχή) και όχι το λογιστικό της κόστος, που εν πολλοίς οφείλεται στα δομικά προβλήματα, τις σταυροειδείς επιδοτήσεις και τις στρεβλώσεις της αγοράς.

Τι υποστηρίζει η ΔΕΗ

Όσο για το επιχείρημα της ΔΕΗ ότι η Χαλυβουργία Ελλάδος είχε αποδεχθεί «σιωπηρά» τις αυξήσεις δεδομένου ότι μέχρι το τέλος του 2009 κατέβαλε κανονικά τις οφειλές της (σσ : η αναστολή καταβολής των οφειλών της ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2010), η τελευταία απαντά ότι το έκανε για να αποφύγει τυχόν διακοπή της τροφοδοσίας της.

Η απόφαση του δικαστηρίου

Σύμφωνα όμως με την απόφαση του δικαστηρίου η κίνηση αυτή της ΔΕΗ ήταν αυθαίρετη και αντίθετη με τις προβλέψεις των σχετικών υπουργικών αποφάσεων, αφού – όπως τονίζεται στο σκεπτικό – η ΔΕΗ εκμεταλλεύτηκε το γεγονός ότι δεν υπήρχε άλλη εναλλακτική για τη βιομηχανία και εκμεταλλεύτηκε την ισχύ της για να επιβάλει αυξήσεις χωρίς διαπραγματεύσεις ως όφειλε.

Πρακτικά το δικαστήριο θεωρεί ότι η διαφορά που προέκυψε με την αύξηση, σε σχέση με το προηγούμενο τιμολόγιο που ίσχυε πριν τον Ιούλιο του 2008 – όταν και επιβλήθηκε η αύξηση – συνιστά ζημιά για τη Χαλυβουργία και θα πρέπει να επιστραφεί από τη ΔΕΗ σε αυτήν. 

Έτσι σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου σημειώνονται τα εξής:

1) Με την υπουργική απόφαση ορίζεται σαφώς ότι δεν υπάρχει άμεση αύξηση των τιμολογίων αλλά θέσπιση ορίου ανώτερης δυνατής αύξησης

2) Η σύμβαση παροχής ρεύματος στους πελάτες υψηλής τάσης είναι αμφοτεροβαρής και μπορεί να τροποποιηθεί μόνο με κοινή συμφωνία των συμβαλλομένων μερών προμηθευτή και πελάτη και όχι με μονομερή επιβολή βλαπτικών όρων σε βάρος του αντισυμβαλλομένου

3) Παρά την υποχρέωση για έναρξη διαπραγματεύσεων από τον Ιούλιο του 2007, η ΔΕΗ περιορίστηκε σε μια ενημέρωση που έγινε τον Ιούνιο του 2008 προς τα μέλη του ΣΕΒ για την απόφαση αύξησης των τιμολογίων της και τους λόγους για τους οποίους οδηγήθηκε στην απόφαση αυτή

4) Η βιομηχανία είχε αποκτήσει σχέση οικονομικής εξάρτησης από την εναγόμενη προμηθεύτρια. Η ΔΕΗ γνώριζε ότι ο πελάτης της δε διέθετε ουσιαστικά ουδεμία άλλη ισοδύναμη λύση προμήθειας ηλεκτρισμού καθώς η εναγόμενη διατηρεί υπερδεσπόζουσα θέση στην αγορά προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας, οιονεί μονοπωλιακή, με μερίδιο που ξεπερνά το 98% ενώ έχει δεσπόζουσα θέση και στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας

5) Οι εναλλακτικές προσφερόμενες λύσεις για τη βιομηχανία ήταν θεωρητικές και συνδέονταν με σοβαρά μειονεκτήματα καθώς δεν εξασφάλιζαν την αδιάλειπτη τροφοδοσία και θα μπορούσαν να οδηγήσουν ακόμη και σε αδυναμία συνέχισης της λειτουργίας της

6) Η ΔΕΗ εκμεταλλευόμενη την ισχύ που της δίνει η αδυναμία της Χαλυβουργίας για ανεύρεση άλλης συμφέρουσας ισοδύναμης εναλλακτικής επέβαλε την αυθαίρετη αύξηση στα τιμολόγια

7) Η συνολική συμπεριφορά της προμηθεύτριας συνιστά εκμετάλλευση της ισχύος της προκειμένου να επιβάλλει αυθαίρετους όρους συναλλαγής και αντιβαίνει στα χρηστά ήθη ενώ είχε ως αποτέλεσμα να βλάψει την ανταγωνιστικότητα της εξαρτώμενης από αυτήν πελάτη

8) Η απόφαση αναγνωρίζει ότι δεν υπήρχε συμφωνία για τιμολόγιο από 1ης Ιουλίου 2008 μεταξύ Χαλυβουργίας και ΔΕΗ

Πάντα όπως αναφέρει η απόφαση, η Χαλυβουργία ζημιώθηκε με συνολικό ποσό 2,551 εκατ. ευρώ για αυξήσεις στο ρεύμα που πλήρωσε για το εργοστάσιο του Βελεστίνου και 1,860 εκατ. για το εργοστάσιο του Ασπροπύργου. Τέλος σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου αναγνωρίζεται ότι η εναγόμενη (ΔΕΗ) οφείλει να καταβάλει στην ενάγουσα (Χαλυβουργία) το ποσό των 4.412.018,86 ευρώ, εντόκως.

Γ.Α.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr