Πρόκειται για 39 έγγραφα συμφωνιών που αφορούν επενδύσεις αξίας 45 δισ. δολαρίων, από την κοινοπραξία που διαχειρίζεται ντο κοίτασμα επικεφαλής της οποία είναι η ΒΡ με 25,5%, ενώ συμμετέχουν η νορβηγική Statoil (25,5%), η ιαπωνική NICO, η γαλλική Total και η ρωσική Lukoil, η αζέρικη SOCAR (10% η κάθε μία) και η τουρκική TPAO (9%).

Παρουσία ξένων ηγετών, μεταξύ των οποίων του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και του προέδρου της Κομισιόν Ζοζε Μανουέλ Μπαρόζο δίνεται ένα «ευρωπαϊκό ηχηρό μήνυμα» που  υπογραμμίζει τη σημασία του Αζερμπαϊτζάν για την ενεργειακή τροφοδοσία της Ευρώπης. Επιπλέον αναδεικνύεται και ο ρόλος της δημιουργίας του Νότιου Διαδρόμου φυσικού αερίου (Southern Corridor) ο οποίος περιλαμβάνει μέσω του TAP και την Ελλάδα. Άλλωστε η συμφωνία αυτή είναι το τελευταίο προαπαιτούμενο και για την επενδυτική απόφαση για τον ΤΑΡ.

 

 

Σημειώνεται ότι το κοίτασμα Σαχ Ντενίζ 2 θα προσθέσει επιπλέον 16 δισ. κυβικά μέτρα ετησίως (bcma) στην παραγωγή περίπου 9 bcma του Σαχ Ντενίζ 1. Σύμφωνα με την BP, η παραγωγή από το πεδίο Σαχ Ντενίζ, το 2012, ανήλθε σε περίπου 7,73 δις. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, καθώς και 16,1 εκατ. βαρέλια συμπυκνώματος αερίου. Οι εξαγωγές (εντός-εκτός χώρας) από το πεδίο έφτασαν τα 37,6 δις. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου και τα 80 εκατ. βαρέλια συμπυκνώματος από την έναρξη της παραγωγής τέλη του 2006 ως και τα τέλη του 2012. Η έναρξη της παραγωγής στο κοίτασμα έχει προγραμματιστεί για το 2018, ενώ οι πρώτες ποσότητες αερίου προς την Ιταλία μέσω του ΤΑΡ θα αρχίσουν να μεταφέρονται στις αρχές του 2019. Τα αποθέματα του κοιτάσματος Σαχ Ντενίζ ΙΙ υπολογίζονται σε 1,2 τρισ. κυβικά μέτρα. Η ετήσια παραγωγή στην αρχική φάση θα ανέρχεται σε 16 δισ. κυβικά μέτρα. Από αυτά τα 6 δισ. κυβικά θα τα αγοράζει η Τουρκία και τα υπόλοιπα 10 θα μεταφέρονται στην Ιταλία, μέσω του αγωγού ΤΑΡ.

Στο φόντο της υπογραφής κι ενώ στο Μπακού θα βρεθούν πέρα από τον κ. Μπαρόζο και ο αρμόδιος επίτροπος Ετινγκλερ, αναμένεται να τεθεί το θέμα που έχουν θέσει οι Βρυξέλλες στην κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν για υπογραφή διμερούς συμφωνίας, όπου θα υπάρχουν δεσμεύσεις ότι το Αζερμπαϊτζάν θα τηρήσει την ευρωπαϊκή νομοθεσία σχετικά με το 3ο ενεργειακό πακέτο, δηλαδή την αξιοποίηση κοιτασμάτων στην περιοχή για την Ευρώπη. Αυτή η συμφωνία, άλλωστε, συνδέεται δομικά με την πώληση στην αζέρικη Socar του διαχειριστή του ελληνικού συστήματος αερίου ΔΕΣΦΑ και δεν αποκλείεται εάν καθυστερήσει η υπογραφή της, να βάλει προσκόμματα σε μια ιδιωτικοποίηση στρατηγικής σημασίας.  Η πιο βασική υποχρέωση, που απορρέει από μια τέτοια συμφωνία είναι ότι ο ιδιοκτήτης ενός δικτύου δεν μπορεί να είναι και χρήστης του. Δηλαδή η Socar δεν μπορεί να εμπορεύεται φυσικό αέριο στην ελληνική αγορά.

Σύμφωνα με κύκλους του ΥΠΕΚΑ, παρ’ ότι η νέα απαίτηση της Κομισιόν είναι μια χρονοβόρος διαδικασία, η συμφωνία αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί τον προσεχή Ιούλιο.

Σύμφωνα με Τα Νέα, πάντως, η εμμονή της Κομισιόν δεν έχει σαν «στόχο» τους Αζέρους, αλλά τους Ρώσους της Gazprom. Πίσω από τη διαμάχη με τη Socar κρύβεται η διαμάχη των Βρυξελλών με την Gazprom.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις αυτές, η Κομισιόν, θέλει να εξαντλήσει την αυστηρότητά της με τους Αζέρους, προκειμένου να μην αφήσει κανένα περιθώριο στη Gazprom να ισχυριστεί ότι ακολουθεί δύο μέτρα και δύο σταθμά και ότι κάνει διακριτική μεταχείριση υπέρ της Socar, την ίδια στιγμή που έχει βάλει την ίδια στο στόχαστρο.