Επί της ουσίας, και οι δύο διοικήσεις χαρακτήρισαν επιτακτική την ανάγκη αναμόρφωσης του πτωχευτικού κώδικα και επίλυσης ζητημάτων που σχετίζονται με τις ποινικές ευθύνες τραπεζικών στελεχών που θα βάλουν την υπογραφή τους για την αναδιάρθρωση επιχειρηματικών κυρίως δανείων.
Τόνισαν, σε γενικές γραμμές, ότι απαραίτητη προϋπόθεση για να εφαρμοστεί με επιτυχία η στρατηγική της αποτελεί η αλλαγή των «κανόνων του παιχνιδιού» με συγκεκριμένες νομοθετικές πρωτοβουλίες. Με τον τρόπο αυτόν θα αντιμετωπίζονται με μεγαλύτερη αυστηρότητα οι μη συνεργάσιμοι μέτοχοι των υπερδανεισμένων εταιρειών και θα μπορέσουν οι τράπεζες να προχωρήσουν σε μακροπρόθεσμες ρυθμίσεις μεγάλων οφειλών χωρίς ποινικούς κινδύνους για το προσωπικό τους.
Κοινή γραμμή στις τάξεις των τραπεζιτών αποτελεί η εκτίμηση ότι όσο πιο επιτυχημένα αντιμετωπιστεί η πρόκληση των μη εξυπηρετούμενων δανείων τόσο πιο επιτυχημένα και γρήγορα θα επιστρέψουν οι χρηματοπιστωτικοί όμιλοι στις πιο παραδοσιακές εργασίες τους, στην επιστροφή στην κανονικότητα, στη χρηματοδότηση της οικονομίας, να εξυπηρετήσουν οι τράπεζες τον ρόλο τους ως διαμεσολαβητή μεταξύ καταθετών και δανειοληπτών.
Ως μεγαλύτερη πρόκληση για τον εγχώριο κλάδο θεωρούν στελέχη του, την αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων επιχειρηματικών δανείων, σε πολλά από τα οποία εμπλέκονται περισσότερες από μία τράπεζες. Εκεί χρειάζεται να ληφθούν σημαντικές πρωτοβουλίες που αναγκαστικά θα χρειαστεί να περιλαμβάνουν και εταιρείες διαχείρισης δανείων και αναδιάρθρωσης επιχειρήσεων, ενώ κρίσιμη θεωρείται η επίλυση νομικών εμπλοκών στη διαδικασία αναδιάρθρωσης και η αναμόρφωση του πτωχευτικού δικαίου, ζητήματα που θα απαιτήσουν στενή συνεργασία κυβέρνησης και τραπεζών.
Τα επισφαλή ανοίγματα (NPEs) στην εταιρική πίστη διαμορφώθηκαν στο τέλος του 2015 στο 43,8%, στα επίπεδα των 40 δισ. ευρώ περίπου.
Τα συνεχή «κανόνια» τους τελευταίους μήνες μεγάλων επιχειρήσεων, που μέχρι και πριν από δύο χρόνια είχαν πιθανότητες επιβίωσης, είναι αποτέλεσμα της αδυναμίας των τραπεζών να τις στηρίξουν.
Οι οδηγίες που έχουν δοθεί από τις εποπτικές αρχές για την αντιμετώπιση του προβλήματος είναι σαφείς και κινούνται προς την κατεύθυνση της αναδιάρθρωσης των δανείων σε όσα σχήματα μπορούν να καταστούν ξανά βιώσιμα και της εκκαθάρισης των επιχειρήσεων που θεωρούνται «κλινικά νεκρές», ή αλλιώς... «ζόμπι».
Μόνο έτσι το τραπεζικό σύστημα θα απεμπλακεί από ζημιογόνες δραστηριότητες απελευθερώνοντας με τον τρόπο αυτόν ρευστότητα προς την πραγματική οικονομία, με τη στήριξη νέων δράσεων και την αναχρηματοδότηση επιχειρήσεων που έχουν προοπτικές ανάκαμψης.
Ωστόσο, έως σήμερα δεν υπάρχουν τα κατάλληλα εργαλεία πίεσης προς τους μετόχους των υπερχρεωμένων εταιρειών-πελατών. Οι τελευταίοι, εκμεταλλευόμενοι τα νομικά κενά δεν συνεισφέρουν στα πλάνα αναδιάρθρωσης που θα σχεδιαστούν, δεν βάζουν κεφάλαια, μπλοκάρουν σχέδια μετοχοποίησης κ.λπ.
Ταυτόχρονα οι αρμόδιες διευθύνσεις εξακολουθούν να έχουν νομικές ευθύνες σε περίπτωση που προχωρήσουν στην ελάφρυνση του δανεισμού των πελατών τους, ακόμη κι αν αυτό αποτελεί μονόδρομο.
Παρά τις πιέσεις των θεσμών για την τροποποίηση της νομοθεσίας προς την κατεύθυνση αποποίησης των ευθυνών των τραπεζικών στελεχών, η κυβέρνηση δεν έχει προχωρήσει ακόμη στις απαραίτητες αλλαγές.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr