Όπως αναφέρει η εφημερίδα, υπό την πίεση των διεθνών πιστωτών, το Ελληνικό Κοινοβούλιο θέσπισε κανόνες για το ποιος μπορεί και ποιος δεν μπορεί να διατηρεί θέσεις στις διοικήσεις των τραπεζών, με στόχο (της ΕΕ) να «εκδιωχθούν» από τις επιχειρήσεις μεγιστάνες και πρώην πολιτικοί. Οι κανόνες είναι περίπλοκοι. Για παράδειγμα, οι διευθυντές πρέπει να έχουν εργαστεί στον τραπεζικό τομέα για τουλάχιστον μια δεκαετία. Ταυτόχρονα, όσοι διευθύνουν τις επιτροπές και παίρνουν αποφάσεις σχετικά με τα ρίσκα και το προσωπικό δεν θα πρέπει να έχουν δουλέψει στον χρηματοπιστωτικό τομέα τα τελευταία δέκα χρόνια.
Βέβαια, τονίζει η WSJ, οι τράπεζες στην Ελλάδα κατέχουν 100 δισ. ευρώ επισφαλών δανείων, ένα εξαιρετικό ποσό για μια χώρα με ΑΕΠ στα 180 δισ. ευρώ.
Το αποτέλεσμα είναι μια μικρή «δεξαμενή» των επιλέξιμων διευθυντών και μια μεγάλη «δεξαμενή» της απογοητευμένης ελίτ. Αυτό το μήνα, εν μέσω έντονου lobbying, οι ελληνικές τράπεζες θα λάβουν μία έκθεση στην οποία θα περιγράφονται τα χαρακτηριστικά όσων πρέπει να εξαιρεθούν από μέλη του διοικητικού συμβουλίου.
Η Ελλάδα συμφώνησε στους δρακόντειους κανόνες ως μέρος της διάσωσης 86 δισ € πριν από ένα χρόνο, αφού το πακέτο περιελάμβανε αρκετά χρήματα που προορίζονταν για τη διάσωση των τραπεζών. Πρόκειται για την τρίτη ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος και η Ευρώπη πιέζει για βαθιές αλλαγές στο συγκεκριμένο τοπίο. Την περασμένη εβδομάδα, η Ελλάδα και οι πιστωτές της, κατέληξαν σε μία αρχική συμφωνία για να απελευθερωθεί η μια δόση περίπου 10 δισ. ευρώ, όπως υπενθυμίζει η WSJ.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr