Το νέο μοντέλο ενεργητικής διαχείρισης, που καλούνται να εφαρμόσουν οι τράπεζες και επί του οποίου θα αξιολογούνται από το ΤΧΣ, προϋποθέτει την υιοθέτηση ρυθμίσεων και διευθετήσεων δανείων που θα έχουνμακροπρόθεσμο ορίζοντα και θα λαμβάνουν υπ’ όψιν τους τη δυνατότητα πληρωμής των οφειλετών, ώστε να επιβιώσουν όσες επιχειρήσεις έχουν προοπτική αλλά και να μετριαστεί όσο είναι δυνατόν η κατάσταση ακόμα και τα ρυθμισμένα δάνεια να εμφανίζουν καθυστέρηση εξυπηρέτησης.
Το προσεχές διάστημα οι διοικήσεις των τραπεζών θα αναγκαστούν να «βάλουν το μαχαίρι στο κόκκαλο», να κάνουν όσα δεν έπραξαν επί χρόνια, εδώ και μια 5ετία. Με δεδομένη την προϊστορία των αναποτελεσματικών ρυθμίσεων, οι τράπεζες έχουν ήδη μια καλή εικόνα για το ποιες επιχειρήσεις πληρούν κριτήρα βιωσιμότητας και ανάπτυξης, ποιες μπορούν να παίξουν ρόλο στην οικονομία ώστε να μην «καίγονται» κεφάλαια ή φορτώνονται με επισφάλειες οι τράπεζες, εις βάρος των υγιών ομίλων και του ανταγωνισμού.
Επί της ουσίας, το ξεκαθάρισμα και κυρίως οι διαδικασίες, ο τρόπος και ο χρόνος που θα απαιτηθεί, θα καταδείξουν την αποφασιστικότητα και την τόλμη των διοικήσεων των τραπεζών που έτσι κι αλλιώς θα είναι υπό αυστηρή εποπτεία για το πως θα αντιμετωπίσουν την «χαίνουσα πληγή» των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων και τις πάσχουσες επιχειρήσεις της εγχώριας οικονομίας.
Τα ποιοτικά στοιχεία από τις μέχρι σήμερα ρυθμίσεις είναι απογοητευτικά. Ως το τέλος του 2014 το 70% των δανείων που είχαν ρυθμισθεί τουλάχιστον μία φορά συμπεριλαμβανόταν στα µη εξυπηρετούµενα ανοίγµατα (NonPerformingExposures- NPEs), είτε γιατί εμφάνιζαν καθυστέρηση μικρότερη των 90 ημερών, είτε γιατί εκτιμάται ως μη πιθανή η εξόφλησή τους.Σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος ένας από τους λόγους αποτυχίας των ρυθμίσεων είναι το γεγονός ότι στο 55%των περιπτώσεων εφαρμόστηκαν λύσεις βραχυπρόθεσµου χαρακτήρα (π.χ. κεφαλαιοποίηση ληξιπρόθεσµων οφειλών). Αντίθετα λύσεις µακροπρόθεσµου χαρακτήρα υιοθετήθηκαν μόλις για το 20% των ρυθμίσεων και διευθετήθηκε οριστικά το 25% των περιπτώσεων.
Στο πλαίσιο αυτό, οι τράπεζες καλούνται να προχωρήσουν σε πιο δραστικές λύσεις και σε ενεργητικότερες πολιτικές διευθέτησης μη εξυπηρετούμενων δανείων, όπως οι διαγραφές, οι κεφαλαιοποιήσεις χρεών, η απόκτηση του management, να «επιβάλουν» σε βασικούς μετόχους να εισφέρουν κεφάλαια, να συγχωνεύσουν (ή και να... κλείσουν) επιχειρήσεις, να προβούν σε αναδιαρθρώσεις που θα φέρουν μακροχρόνια προοπτική σε βιώσιμα σχήματα ή σε γκρουπ που είναι «στο όριο».
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr