Και ενώ μέσω λογιστικών τρικ επιχειρείται ωραιοποίηση των προβληματικών δανείων στην Ευρώπη συζητώνται αφενός μια προσωρινή χαλάρωση των κανόνων της Βασιλείας ΙΙ που ορίζει το πλαίσιο για την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών ώστε να χορηγηθούν πιο εύκολα δάνεια , αφετέρου εξετάζεται το ενδεχόμενο οι τράπεζες να δημιουργούν προβλέψεις ελεύθερα και προληπτικά ώστε να αποφευχθούν τυχόν προβλήματα με μη εξυπηρετούμενα δάνεια στο μέλλον. Εν μέσω σχετικά αντικρουόμενων προτάσεων , οι ελληνικές τράπεζες ήδη καταφεύγουν στις ωραιοποιήσεις.
 
Σύμφωνα με αποχρώσεις ενδείξεις η εικόνα που θα εμφανίζουν οι τράπεζες προσεχώς σε σχέση με τα NPLs και τις προβλέψεις τους να μην αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα αν και όπως διαφαίνεται εξαντλούν τα αποθέματα προληπτικών προβλέψεων που είχαν διενεργήσει στο δ΄ τρίμηνο του 2008.

Τα λογιστικά τρικ

Ορισμένες τράπεζες λοιπόν ακολουθούν τις εξής πρακτικές:

1) Αλλοιώνουν την εικόνα των προβληματικών τους δανείων μέσω πλασματικής μείωσης επιβαρύνοντας όμως τα κεφάλαια τους. Συγκεκριμένα σε ορισμένους επιχειρηματίες που δεν μπορούν να αποπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους οι τράπεζες αποκτούν μετοχές της εταιρίας. Π.χ. αν μια τράπεζα έχει χορηγήσει 1 εκατ. ευρώ σε επιχείρηση και δεν εξυπηρετείται τότε η τράπεζα αποκτά μετοχές της εταιρείας αξίας π.χ. 1,2 έως 1,5 εκατ. ευρώ. Με την κίνηση αυτή το μη εξυπηρετούμενο χρέος της επιχείρησης εμφανίζεται λογιστικά στον ισολογισμό της τράπεζας σε συμμετοχή και έτσι δεν υποχρεώνεται σε πρόσθετη πρόβλεψη και δεν αυξάνεται ο δείκτης μη εξυπηρετούμενων δανείων που παρακολουθεί στενά η ΤτΕ.

2) Οι αναχρηματοδοτήσεις δανείων δηλαδή η αλλαγή όρων , επιτοκίων διάρκεια αποπληρωμής έχουν αυξηθεί κατακόρυφα αγγίζοντας τα 33 δισ. ευρώ. Συνήθως οι επιχειρήσεις ζητούν επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων και μείωση των επιτοκίων. Π.χ. ορισμένες τράπεζες δίνουν επιχειρηματικά δάνεια ακόμη με επιτόκια 10%.

3) Εσχάτως εκδηλώνεται και ένα νέο φαινόμενο το οποίο ναι μεν αποτελεί δικλείδα προστασίας για τις τράπεζες ωστόσο αποδιοργανώνει το σύστημα. Οι τράπεζες και δεν είναι λίγες αυτές ζητούν για καταναλωτικά δάνεια 20 ή 30 χιλιάδων ευρώ που αντιμετωπίζουν προβλήματα στην εξυπηρέτηση τους από τους δανειολήπτες να βάλουν υποθήκες ακίνητα δηλαδή πέραν των όρων της σύμβασης ζητούν εμπράγματες εξασφαλίσεις.

Δεν είναι τυχαίο ότι καλούν συχνά οι τράπεζες δανειολήπτες καταναλωτικών δανείων που αντιμετωπίζουν προβλήματα αποπληρωμής και τους υποχρεώνουν να βάλουν υποθήκες. Για ένα δάνειο 30 χιλιάδων ευρώ βάζουν υποθήκες ακίνητα 150 και 200 χιλιάδων ευρώ. Η τράπεζα δεν διενεργεί πρόβλεψη καθώς διαθέτει εξασφάλιση πολλαπλάσια του δανείου οπότε ένα πρόβλημα απλά δεν έρχεται στην επιφάνεια.

Με βάση τραπεζικά στελέχη το επόμενο διάστημα θα δοθεί μεγάλη σημασία και βαρύτητα στα δάνεια που διαθέτουν εξασφαλίσεις και η έννοια εξασφάλιση θα λάβει πολύ μεγαλύτερη αξία. Βέβαια περίπου το 50% των δανείων έχουν πραγματικές εξασφαλίσεις επί του συνόλου των δανείων και επί της ουσίας τα μισά δάνεια είναι διασφαλισμένα πραγματικά. Μια νέα παράμετρος που προστίθεται στην καταναλωτική πίστη και μπορεί να χαρακτηρισθεί σημείο των καιρών είναι ότι ορισμένες τράπεζες επιμηκύνουν τον χρόνο αποπληρωμής καταναλωτικών δανείων έως και 15 χρόνια που είναι πρωτοφανές χρονικό διάστημα. Συνήθως ο χρόνος αποπληρωμής των καταναλωτικών δανείων είναι έως 6 με 8 χρόνια.

4) Υπάρχουν τράπεζες κυρίως ξένες και ιδιωτικές που ζητούν από τους πελάτες τους να επιστρέψουν όχι το σύνολο της υποχρέωσης τους αλλά το 50% έως 70% ανάλογα τις περιπτώσεις ώστε να κλείσουν τις εκκρεμότητες τους με τις τράπεζες. Ουσιαστικά ορισμένες τράπεζες αποδέχονται «να χάσουν» μέρος του κεφαλαίου που είχαν δανείσει απλά και μόνο ναι διασφαλίσουν ότι θα πάρουν πίσω ένα σημαντικό μέρος του.

Πέτρος Λεωτσάκος
[email protected]  

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr