Αν οι δημοπρασίες των ομολόγων τον Ιανουάριο του 2009καλυφθούν , τότε η εκτίμηση των περισσότερων ξένων και εγχώριωντραπεζικών στελεχών είναι ότι το spread θα υποχωρήσει προς τις 120 με 130 μονάδες βάσης. Τι συμβαίνει πραγματικά όμως με το κόστος δανεισμού του ελληνικού δημοσίου;
Η επικρατούσα άποψη είναι ότι το ελληνικό δημόσιο θα πληρώνει με βάση τα υφιστάμενα επίπεδα 2,2% υψηλότερα του γερμανικού 10ετούς ομολόγου. Όμως η προσέγγιση αυτή είναι λάθος.
Το δημόσιο πληρώνει με βάση αφενός τα ονομαστικά επιτόκια τα οποία έχουν διατηρηθεί σε περίπου σταθερά επίπεδα σε σχέση με την διεύρυνση του spread αφετέρου θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η πορεία των swaps. Το swaps στην 10ετία διαμορφώνεται στο 3,90% δηλαδή μόλις 0,78% υψηλότερα του αντίστοιχου γερμανικού. Το swaps είναι ένας μηχανισμός αντιστάθμισης του επιτοκιακού κινδύνου που τον υιοθετούν τράπεζες , εταιρίες και κράτη κάθε εκδότης τίτλων δηλαδή.
Η πραγματική επιβάρυνση του δημοσίου χρέους κινείται όχι στο 2,27% που είναι η διαφορά του spread αλλά περίπου 1% αν ληφθούν υπόψη η τάση της απόδοσης του 10ετούς γερμανικού η τάση της απόδοσης του 10ετούς ελληνικού , τα swaps καθώς και η σταθμισμένη διάρκεια των ομολόγων που εκδίδει το κράτος σε διάρκεια ενός έτους.Το κράτος εκδίδει π.χ. τίτλους 3μηνης διάρκειας έως 30 χρόνια. Το ελληνικό δημόσιο θα πληρώσει επιπλέον τοκοχρεολύσια περίπου 500 εκατ ευρώ από αυτά που θα πλήρωνε υπό φυσιολογικές συνθήκες.
Πέτρος Λεωτσάκος
[email protected]
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr