Η επικρατούσα άποψη μεταξύ των τραπεζιτών είναι ότι τα 15 δισ. ευρώ που αντιστοιχούν στην ρευστότητα και προϋποθέτουν την εγγύηση του δημοσίου θα είναι ακριβή διαδικασία. Ένα λογικό κόστος προσδιορίζεται σε 160 μονάδες βάσης υψηλότερα του euribor ωστόσο πολλοί εκτιμούν ότι μπορεί να φθάσει έως τις 250 μονάδες βάσης. Για τα 8 δισ. ευρώ που αποτελεί το σκέλος της ρευστότητας και προϋποθέτει έκδοση ομολόγων θα πρέπει να σημειωθεί ότι θα εμφανίζουν σχετικά «ρεαλιστικό» επιτόκιο παρά την μεγάλη αύξηση των spreads μεταξύ ελληνικών και γερμανικών ομολόγων στις 170 μονάδες βάσης. Για τα 5 δισ. ευρώ που αποτελούν την κεφαλαιακή ενίσχυση των τραπεζών η απόδοση 10% που ζητά το ελληνικό δημόσιο μπορεί να χαρακτηριστεί μάλλον ακριβή για τις τράπεζες παρ' όλα αυτά το ισχυρό αντεπιχείρημα είναι ότι το ελληνικό δημόσιο επιχείρησε να κρατήσει μια ισορροπία επιλέγοντας τις τάσεις που ισχύουν διεθνώς.

Με βάση εκτιμήσεις το μέσο κόστος άντλησης ρευστότητας για τα 15 δισ. ευρώ που θα φέρουν την εγγύηση του δημοσίου θα πρέπει να κινείται σε ένα εύρος μεταξύ 160 και 200 μονάδες βάσης πάνω από το euribor 3 μηνών δηλαδή με βάση τα τρέχοντα επίπεδα δηλαδή 5,5% περίπου. Όμως με δεδομένο ότι από τον Ιανουάριο θα ξεκινήσει μπαράζ εκδόσεων δηλαδή θα υπάρχει μεγάλη προσφορά και μικρότερη ζήτηση περίπου 1,5 τρις ευρώ αποτελούν τα πακέτα οικονομικής στήριξης των τραπεζών, υπάρχει ο κίνδυνος το κόστος άντλησης ρευστότητας να διαμορφωθεί στις 250 μονάδες βάσης καθιστώντας μη ελκυστική την άντληση ρευστότητας καθώς το μέσο επιτόκιο με βάση τα τωρινά δεδομένα θα διαμορφωθεί στο 6% με 6,2%. Το περίπου 6% προκύπτει αν ληφθεί υπόψη ότι το δημόσιο αντλεί ρευστότητα με euribor συν 50 μονάδες βάσης, σε αυτό θα πρέπει να προστεθεί ένα premium 40 με 50 μονάδες βάσης καθώς ο εκδότης των ομολόγων θα είναι τράπεζα και εγγυητής το δημόσιο και περίπου 150 μονάδες βάσης το κόστος εγγύησης.

Το ελληνικό δημόσιο έχει ένα σαφές όφελος όχι όμως και οι τράπεζες που με τέτοιο κόστος δεν θα μπορούν να μειώσουν τα επιτόκια αισθητά. Βέβαια για τις μειώσεις των επιτοκίων καθοριστικό ρόλο θα διαδραματίσουν οι μειώσεις των παρεμβατικών επιτοκίων από την ΕΚΤ. Όσον αφορά την κεφαλαιακή ενίσχυση το 10% ετήσια απόδοση που ζητά το δημόσιο χαρακτηρίζεται υψηλό για προνομιούχες μετοχές. Η Εθνική υλοποίησε αύξηση κεφαλαίου με προνομιούχες μετοχές ύψους 625 εκατ δολαρίων με απόδοση 9% που τώρα διαμορφώνεται στο 11%. Η Εθνική πληρώνει 11% στους επενδυτές της οι οποίοι όμως λαμβάνουν τρία  μεγάλα ρίσκα α) κατέχουν τίτλους τράπεζας και όχι κράτους, β) η τράπεζα μπορεί να σταματήσει την καταβολή της απόδοσης σε ετήσια βάση, και γ) οι προνομιούχες μετοχές δεν έχουν διάρκεια λήξης. Με την έκδοση προνομιούχων μετοχών από τις τράπεζες τις οποίες θα τις αγοράσει το κράτος οι κίνδυνοι που επωμίζεται το ελληνικό δημόσιο είναι πολύ μικρότεροι. Σε μια τέτοια περίπτωση θα έπρεπε η απόδοση που ζητά το δημόσιο να είναι της τάξης του 8% και όχι 10%. Το δημόσιο όμως ουσιαστικά έχει χορηγήσει δάνειο 5ετούς διάρκειας στις τράπεζες ενώ η καταβολή της απόδοσης του 10% είναι υποχρεωτική.

Π. Λεωτσάκος
[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr