Περισσότεροι από 1 εκατ. κωδικοί είχαν καταγραφθεί τότε και το κύριο θέμα συζήτησης ήταν η πορεία του ΧΑ και ποιες μετοχές αγόρασε ο ένας και ποια ο άλλος. Δέκα χρόνια πέρασαν και δύσκολα κάποιος μπορεί να ξεχάσει τι συζητιόταν τότε. Όσοι έζησαν το floor της Σοφοκλέους, σήμερα έχουν να διηγούνται ανεπανάληπτες ιστορίες για να ... μαθαίνουν οι νεότεροι. Οι αποτιμήσεις είχαν φτάσει στα ουράνια και η προσδοκία των επενδυτών για επικείμενα deals κρατούσε αμείωτο το ενδιαφέρον τους και ακόρεστη τη δίψα τους για μετοχές.

Το ελεγκτικό σύστημα τότε ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτο και έρμαιο στις κερδοσκοπικές διαθέσεις επιχειρηματιών και λόμπι που ήξεραν πως ο θησαυρός που κρατούσαν στα χέρια τους ήταν άνθρακας. Πολλές επιχειρηματικές συμφωνίες ήταν στα σκαριά. ’λλες είχαν βάση και μάλιστα την τελευταία στιγμή ακυρώθηκαν ορισμένες και άλλες ήταν απλά μυθεύματα κάποιων επιτήδειων. Ο γενικός δείκτης ακριβώς 10 χρόνια πριν έκλεινε στις 6.355,04 μονάδες καταγράφοντας ιστορικό υψηλό.

Πέραν των Ελλήνων δεκάδες ξένοι αγόραζαν για να «τζογάρουν» και αυτοί μετοχές μικρότερων κεφαλαιοποιήσεων. Ελάχιστοι ήξεραν την πραγματική αξία των επιχειρήσεων και αρκετοί αναλυτές σήμερα απαντούν πως τα p/e τότε δεν είχαν σημασία γιατί πολλοί δημοσίευαν ό,τι ήθελαν. Δεκάδες σενάρια ακούστηκαν τότε. Ο Θωμάς Λαναράς παζάρευε με κορυφαίες εταιρείες ένδυσης του εξωτερικού και πηγές από το περιβάλλον του αναφέρουν πως η συμφωνία με Nautica και Tommy Hilfiger ήταν έτοιμη προς υπογραφή.
 
Όμως ο κ.Λαναράς έκανε πίσω την τελευταία στιγμή και αποφάσισε να ασχοληθεί με τις τηλεπικοινωνίες. Η Ξυλεμπορία ανέβαινε και τα λόμπι έβγαζαν τη φήμη ότι βρίσκεται σε συζητήσεις με το Καζίνο Λουτρακίου. Η Ξυλεμπορία θα αποτελούσε το όχημα για την είσοδο του καζίνου στο ΧΑ.

Από την Εθνική Χρηματιστηριακή έβγαιναν προς πώληση μετοχές της Λάμψα και ένας δυνατός πανηγυρισμός διαπερνούσε την αίθουσα του ΧΑ. «Πάμε να φάμε τα χαρτιά της Εθνικής να πάμε το Λάμψα πιο ψηλά έλεγαν κάποιοι». Το Καζίνο της Αθήνας λίγο έλειψε να γίνει πραγματικότητα και να δημιουργήσει άλλα δεδομένα για κάποιες κατασκευαστικές. Μάλιστα μία από αυτές είχε κλείσει και μεγάλη συμφωνία με ξένο οίκο για πώληση πακέτου μετοχών, η οποία χάλασε την τελευταία στιγμή.

Το μέλλον για τις εταιρείες πληροφορικής προδιαγράφονταν λαμπρό, έστω και αν κάποιες δεν ήξεραν τι θα πει δισκέτα εκείνη την εποχή. Λαμπρό διαγραφόταν και το μέλλον για δεκάδες κατασκευαστικές εταιρείες που όμως ελάχιστες διέθεταν υποδομή και τεχνογνωσία. Η Ευρωσυμμετοχές θα γινόταν τράπεζα. Για λίγο διάστημα έγινε βέβαια αλλά η κατάρρευση των χρηματιστηρίων έφερε υποαξίες στην εταιρεία και τελικά η τράπεζα πουλήθηκε. Η πώληση του ακινήτου στον Πειραιά της Κεράνης έδινε ώθηση στη μετοχή λες και η εταιρεία πουλούσε την Ακρόπολη.

Σήμερα για όσες εταιρείες κατάφεραν και επέζησαν και συνεχίζουν να διαπραγματεύονται στο ταμπλό τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Οι σημερινές αποτιμήσεις αν συγκριθούν με εκείνες του 1999 δείχνουν τη διαφορά.
 
Όμως και οι επενδυτές πλέον είναι πολύ λιγότεροι. Ξεχασμένοι κωδικοί με μετοχές από εκείνη την εποχή υπάρχουν. Μόνο που τότε άξιζαν μερικά εκατ. δραχμές και σήμερα μερικά ευρώ. Οι επενδυτές έχουν γίνει λίγο πιο σοφοί και δεν πείθονται εύκολα από τα μεγάλα λόγια. Και πρόσφατα όμως έχουμε ακούσει μεγάλα λόγια από εισηγμένους τα οποία δεν έγιναν πράξη.

Το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι ο επενδυτής για την επιλογή των μετοχών πρέπει να είναι ιδιαιτέρως προσεκτικός. Πρέπει να γνωρίζει τι εταιρεία αγοράζει, τι παράγει αυτή η εταιρεία, το παρελθόν της διοίκησης, τις προοπτικές της, την αξία της και τα μεγέθη της.

Σήμερα, οι εισηγμένες δίνουν περισσότερες πληροφορίες στους επενδυτές σε σύγκριση με 10 χρόνια πριν. Σήμερα μέσα από τις λογιστικές καταστάσεις μπορεί κάποιος να δει πολλά στοιχεία της εταιρείας. Πολλές έχουν οργανωμένα τμήματα ενη

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr