Αυτό είναι ένα θέμα πάνω στο οποίο οι γνώμες των επενδυτών διίστανται. Κάποιοι από τους μεγαλύτερους χρηματιστηριακούς οίκους των ΗΠΑ αναμένουν μία γρήγορη επάνοδο στα υψηλά επίπεδα οικονομικής ανάπτυξης που είδαμε πριν το 2008. Μία άλλη ομάδα, μέσα στην οποία ανήκουμε και εμείς, πιστεύει ότι οι αφύσικα μεγάλες υφέσεις δεν ακολουθούνται από φυσιολογικές ανακάμψεις και προβλέπει μία μέτρια ανάπτυξη ως πιο πιθανό ενδεχόμενο.
Η διαπάλη μεταξύ των επενδυτών είναι ορατή μέχρι ενός σημείου στις χρηματαγορές όπου οι τιμές των «κυκλικών» μετοχών φτάνουν τα ύψη και ταυτόχρονα οι αποδόσεις στη λήξη των κρατικών ομολόγων συνεχίζουν να υποχωρούν. Αυτό δεν μπορεί να συνεχισθεί για πολύ ακόμα, καθώς οι χαμηλές αποδόσεις στη λήξη κρατικών ομολόγων μεγάλης διάρκειας είναι ενδεικτικές ενός κόσμου χωρίς ή με πολύ χαμηλό πληθωρισμό, ενός περιβάλλοντος μέσα στον οποίο οι κυκλικές εταιρίες τείνουν να έχουν αναιμική τιμολογιακή δύναμη και ενίσχυση κερδοφορίας.
Η συζήτηση μεταξύ των επενδυτών επικεντρώνεται στο ρόλο του καταναλωτή και την επίπτωση των χαμηλών επιτοκίων της αγοράς χρήματος. Μετά και από την επιβεβαίωση του κ. Bernanke, είναι πολύ πιθανό ότι τα επίσημα επιτόκια θα συνεχίσουν να βρίσκονται σε χαμηλά επίπεδα για κάποιο καιρό ακόμα. Αυτό είναι καλό νέο για τις επενδύσεις υψηλότερου ρίσκου, καθώς οι επενδυτές δεν ανταμείβονται επαρκώς για τη διατήρηση χρημάτων στην τράπεζα. Αυτός είναι και ένας από τους παράγοντες που συνέβαλαν στο να αντιδράσουν οι χρηματαγορές τόσο αισιόδοξα στα καλύτερα από τα αναμενόμενα οικονομικά δεδομένα. Fστόσο, προκειμένου αυτή η ανάκαμψη να είναι δυνατή και διατηρήσιμη, οι επενδυτές θα χρειαστούν τη βοήθεια και του καταναλωτή. ’λλωστε, η κατανάλωση ευθύνεται για το 60% με 70% του ΑΕΠ του ανεπτυγμένου κόσμου. Είμαστε επιφυλακτικοί, όσον αφορά την πιθανότητα μίας «φυσιολογικής» ανάκαμψης στην κατανάλωση μετά από μία τόσο «αφύσικα» μεγάλη ύφεση. Γιατί;
-Το ισοζύγιο των καταναλωτών παραμένει επιβαρυμένο με χρέη μεγαλύτερα από ποτέ, ιδιαίτερα στις Αγγλοσαξονικές χώρες.
-Οι καταναλωτές άρχισαν να συνηθίζουν στα χαμηλά επιτόκια, τα οποία έχουν διαρκέσει για το μεγαλύτερο διάστημα από κάθε προηγούμενο μέσα στην τελευταία δεκαετία. Τα χαμηλά επιτόκια δεν θα ενεργοποιήσουν αυξημένες καταναλωτικές δαπάνες στο βαθμό που συνέβαινε στο παρελθόν.
-Οι καταναλωτές του ανεπτυγμένου κόσμου γηράσκουν. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία καταναλωτές τείνουν να αγοράζουν λιγότερα (σχετικά με το νοικοκυριό) αγαθά, όπως συνέβη και στην Ιαπωνία. Εν μέρει αυτό αντισταθμίζεται από την ανάπτυξη της κατανάλωσης των αναδυομένων χωρών, αλλά προς το παρόν οι αναδυόμενες αγορές ευθύνονται μόνο για το 25% με 30% της παγκόσμιας κατανάλωσης.
-Οι καταναλωτές της Δύσης είναι πολύ πιθανό να έρθουν αντιμέτωποι με πολύ χαμηλή αύξηση του πραγματικού εισοδήματός τους μέσα στο 2010 και 2011. Οι περικοπές κόστους θα παραμείνουν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των διοικήσεων των εταιριών.
-Ταυτόχρονα, οι καταναλωτές θα έρθουν αντιμέτωποι με ανοδικές πιέσεις στις τιμές των εμπορευμάτων, που δημιουργεί η ζήτηση των αναδυομένων αγορών.
Συμπερασματικά, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η ανάκαμψη της κατανάλωσης να είναι ασυνήθιστα αργή και ήπια. Αυτό αντικατοπτρίζεται και στα χαρτοφυλάκιά μας, όπου διατηρούμε μειωμένες θέσεις σε τομείς σχετικούς με την κατανάλωση (λιανικής, αυτοκίνητα, αγαθά νοικοκυριού, τρόφιμα και αναψυκτικά) και αυξημένες θέσεις σε υπηρεσίες (τηλεπικοινωνίες, κοινής ωφελείας), ενέργεια και τεχνολογία. Σε γεωγραφικό επίπεδο, προτιμούμε Ευρώπη έναντι της Αμερικής, καθώς οι ευρωπαϊκές μετοχές είναι σαφώς φθηνότερες, έχουν καλύτερες μερισματικές αποδόσεις και έχουν μικρότερη έκθεση σε μετοχές του κλάδου των καταναλωτικών αγαθών, καταλήγει ο αναλυτής.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr