Οι προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ έχουν ιστορικά καταγράψει εντυπωσιακά και ασυνήθιστα γεγονότα. Υπάρχει ωστόσο και ένα πρόσθετο -αν και ακραίο- σενάριο στη κούρσα για τον Λευκό Οίκο: Πώς θα προχωρήσει η διαδικασία της εκλογής προέδρου και αντιπροέδρου αν κανείς δεν μπορέσει να εξασφαλίσει τις 270 εκλεκτορικές ψήφους που απαιτούνται για να υπάρξει νικητής στις εκλογές.

Τα σενάρια

Δεν έχει υπάρξει ποτέ ισοπαλία στο σώμα τον Εκλεκτόρων στη σύγχρονη εποχή, αλλά θεωρητικά υπάρχουν πιθανότητες να προκύψει ισοπαλία Ντόναλντ Τραμπ και Κάμαλα Χάρις με 269 εκλέκτορες.

Εάν για παράδειγμα η Καμάλα Χάρις κερδίσει τις αμφισβητούμενες πολιτείες Ουισκόνσιν, Μίσιγκαν, Αριζόνα, Νεβάδα και Νεμπράσκα, αλλά χάσει την ίδια στιγμή την Πενσυλβάνια και τη Τζόρτζια, το αποτέλεσμα στο Εκλογικό Κολέγιο θα είναι πράγματι 269 προς 269.

Άλλα σενάρια περιλαμβάνουν την κατάκτηση όλων των ψήφων της Νεμπράσκα από τους Ρεπουμπλικανούς, επειδή η πολιτεία δίνει μια ψήφο στον νικητή κάθε περιφέρειας του Κογκρέσου και η Χάρις ευνοείται καθώς θα κερδίσει πιθανότατα στη δεύτερη περιφέρεια της περιοχής της Ομάχα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι Ρεπουμπλικανοί προσπάθησαν, ανεπιτυχώς, να αλλάξουν τους κανόνες της Νεμπράσκα και να την καταστήσουν πολιτεία, στην οποία ο νικητής παίρνει όλες τις ψήφους, όπως συνηθίζεται.

Επιπλέον, υπάρχει και το πιο ακραίο σενάριο, ένας τρίτος υποψήφιος να κερδίσει ψήφους εκλεκτόρων και να εμποδίσει κάποιον άλλον να πάρει την πλειοψηφία ή ότι «άπιστοι» εκλέκτορες θα αρνηθούν να υποστηρίξουν τον υποψήφιο που ψηφίστηκε στην εκάστοτε Πολιτεία τους.

Σε περίπτωση ισοψηφίας, πάντως, το Κογκρέσο θα αποφάσιζε για τον επόμενο πρόεδρο.

Το Κογκρέσο ρυθμιστικός παράγοντας

Αν και η διαδικασία θα ήταν έντονα αμφισβητήσιμη και ιστορική, το Κογκρέσο έχει μια καθορισμένη διαδικασία για να εκλέξει πρόεδρο σε αυτό το σενάριο, το οποίο αναμφίβολα θα ερχόταν μετά από μια σειρά δικαστικών προσφυγών σε βασικές πολιτείες με στόχο την αμφισβήτηση των εκλογικών αποτελεσμάτων.

Εάν κανένας από τους υποψηφίους δεν συγκεντρώσει την πλειοψηφία των 538 εκλεκτόρων, η εκλογή Προέδρου αποφασίζεται στη Βουλή των Αντιπροσώπων, με κάθε αντιπροσωπεία της πολιτείας να έχει μία ψήφο. Για τη νίκη απαιτείται η πλειοψηφία των πολιτειών (26).

Σημειώνεται σε αυτό το σημείο, ότι παρόλο που η Ουάσινγκτον έχει τρεις εκλέκτορες στις προεδρικές εκλογές, δεν θα είχε ψήφο στη Βουλή των Αντιπροσώπων επειδή δεν είναι πολιτεία.

Οι Ρεπουμπλικανοί ελέγχουν κατά πλειοψηφία 26 πολιτειακές αντιπροσωπείες στη Βουλή των Αντιπροσώπων, ενώ οι Δημοκρατικοί ελέγχουν κατά πλειοψηφία 22 αντιπροσωπείες, ενώ σε δύο πολιτείες (Μινεσότα και Βόρεια Καρολίνα) υπάρχει ισοψηφία. Τα μέλη του Κογκρέσου δεν θα ήταν υποχρεωμένα να ψηφίσουν τον υποψήφιο του κόμματός τους, αλλά σίγουρα θα αντιμετώπιζαν τεράστια πίεση να το πράξουν.

Την ίδια στιγμή, οι γερουσιαστές εκλέγουν αντιπρόεδρο, με κάθε γερουσιαστή να έχει μία ψήφο. Για τη νίκη απαιτείται η πλειοψηφία των γερουσιαστών (51). Αυτή τη στιγμή, οι Δημοκρατικοί κατέχουν την πλειοψηφία στη Γερουσία με 51 έδρες έναντι 49 των Ρεπουμπλικανών.

Τέλος, υπενθυμίζεται ακόμη ότι εάν δεν επιτευχθεί πλειοψηφία στην ψηφοφορία στη Βουλή των Αντιπροσώπων (π.χ. 25-25), η Βουλή πρέπει να συνεχίσει την ψηφοφορία μέχρι να λυθεί η ισοψηφία. Εάν το αδιέξοδο εξακολουθεί να υφίσταται κατά την έναρξη της νέας θητείας στις 20 Ιανουαρίου, ο αντιπρόεδρος αναλαμβάνει χρέη προέδρου μέχρι να εκλέξει η Βουλή πρόεδρο.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr