Για να ισχύσει, η πρόταση θα πρέπει να εγκριθεί από το Συμβούλιο υπουργών και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Οι βασικοί στόχοι της οδηγίας είναι οι εξής:
-Οι ασθενείς έχουν δικαίωμα να λαμβάνουν υγειονομική περίθαλψη σε άλλα κράτη
μέλη και τα έξοδα τους να επιστρέφονται στο ποσοστό που θα τους είχε
επιστραφεί αν είχαν λάβει την περίθαλψη στη χώρα τους. Η οδηγία αποσαφηνίζει
τον τρόπο άσκησης αυτών των δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των ορίων που
μπορούν να θέσουν τα κράτη μέλη για την εν λόγω υγειονομική περίθαλψη στο
εξωτερικό, καθώς και το επίπεδο οικονομικής κάλυψης που παρέχεται για τη
διασυνοριακή περίθαλψη.
-Τα κράτη μέλη είναι αρμόδια για την υγειονομική περίθαλψη που παρέχεται στο
έδαφός τους. Οι ασθενείς πρέπει να είναι βέβαιοι ότι τα πρότυπα ποιότητας και
ασφάλειας της θεραπείας που θα λάβουν σε άλλο κράτος μέλος παρακολουθούνται
τακτικά και θεμελιώνονται σε ορθές ιατρικές πρακτικές.
-Η οδηγία θα διευκολύνει την ευρωπαϊκή συνεργασία για την υγειονομική
περίθαλψη. Η συνεργασία αυτή έχει μεγάλες δυνατότητες να παρέχει οφέλη στους
ασθενείς λόγω της ευκολότερης πρόσβασης σε ιδιαίτερα εξειδικευμένη περίθαλψη.
Μπορεί επίσης να αποβεί χρήσιμη και για τα συστήματα υγείας, αφού θα
διευκολυνθεί η αποτελεσματική χρήση των πόρων, π.χ. με τη συγκέντρωση πόρων για
την αντιμετώπιση σπάνιων παθήσεων.
-Η αξιολόγηση των τεχνολογιών υγείας είναι ένας άλλος τομέας ευρωπαϊκής
προστιθέμενης αξίας. Η πρωτοβουλία αυτή θα συμβάλει στη μείωση της επικάλυψης
και της επανάληψης των προσπαθειών στον τομέα αυτό και, κατά συνέπεια, θα
βοηθήσει στην αποτελεσματική και αποδοτική χρήση των πόρων.
-Θα ενισχυθούν επίσης οι δραστηριότητες στον τομέα της ηλεκτρονικής υγείας
("e-Health"). Οι τεχνολογίες πληροφόρησης και επικοινωνίας μπορούν να συμβάλουν
σε μεγάλο βαθμό στη βελτίωση της ποιότητας, της ασφάλειας και της
αποτελεσματικότητας της υγειονομικής περίθαλψης. Η Επιτροπή παρέχει ήδη
στήριξη σε τρέχοντα έργα ηλεκτρονικής υγείας που καλύπτουν τομείς όπως η εξ
αποστάσεως παροχή εξειδικευμένης υποστήριξης από μεγάλα νοσοκομεία προς
μικρότερες τοπικές μονάδες. Θα αναζητηθούν επίσης κοινές μορφές και πρότυπα,
τα οποία να είναι δυνατόν να χρησιμοποιούνται από διαφορετικά συστήματα και σε
διαφορετικές χώρες.
Σημειώνεται ότι οι συζητήσεις για τη διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη και,
συγκεκριμένα, την «κινητικότητα των ασθενών», ξεκίνησαν με έναυσμα προηγούμενες
αποφάσεις του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων σε διάφορες υποθέσεις που
αφορούσαν την κινητικότητα μεμονωμένων πολιτών από διαφορετικά κράτη μέλη. Στις
αποφάσεις του για τις υποθέσεις αυτές, το Δικαστήριο έχει αποφανθεί
επανειλημμένα ότι οι ασθενείς δικαιούνται επιστροφή των εξόδων για την
υγειονομική περίθαλψη που τους παρασχέθηκε στο εξωτερικό όπως εάν τους είχε
παρασχεθεί στη χώρα τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι η υγειονομική περίθαλψη είχε
εξαιρεθεί από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2006/123/EΚ για τις υπηρεσίες στην
εσωτερική αγορά. Το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζήτησαν από την
Επιτροπή να ρυθμίσει τα ζητήματα που συνδέονται με τη διασυνοριακή υγειονομική
περίθαλψη με ξεχωριστή νομική πράξη. Πρόκειται ουσιαστικά για τη δεύτερη
προσπάθεια που καταβάλλεται να ρυθμιστούν τα ζητήματα διασυνοριακής περίθαλψης.
Το Δεκέμβριο του 2007 η πρώτη πρόταση δεν συζητήθηκε τελικά από το Κολλέγιο
των Επιτρόπων λόγω ενστάσεων που είχαν διατυπώσει ορισμένα κράτη μέλη και η
Σοσιαλιστική Ομάδα.
Η αρμόδια για θέματα υγείας Επίτροπος Ανδρούλλα Βασιλείου δήλωσε: «Στόχος της
πρότασης αυτής είναι να διευκρινιστεί με ποιο τρόπο οι ασθενείς μπορούν να
ασκούν τα δικαιώματά τους για διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη και,
παράλληλα, να παρέχεται ασφάλεια δικαίου για τα κράτη μέλη και τους παροχείς
υγειονομικής περίθαλψης. Με την πρόταση εξασφαλίζεται ότι η ποιότητα και η
ασφάλεια της υγειονομικής περίθαλψης θα είναι εγγυημέ
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr