Η χαλαρή νομισματική πολιτική παγκοσμίως έχει απελευθερώσει πληθωριστικές πιέσειςπου δεν είχαν καταγραφεί επί δεκαετίες. Αυτό έχει καταστεί περισσότερο εμφανές στις τιμές των εμπορευμάτων και ειδικά του αργού. Οι επιπτώσεις αυτού έχουν παρατηρηθεί κυρίως στους δείκτες τιμών παραγωγού των αναπτυσσόμενων οικονομιών, και συνεπώς οι ανεπτυγμένες οικονομίες είναι πιθανό να δουν συνεχιζόμενες πιέσεις στα επίπεδα του πληθωρισμού τους.
Με τον πληθωρισμό να βρίσκεται ήδη πέραν των στόχων και τις προβλέψεις για το μέλλον να είναι εξίσου δυσοίωνες, υπάρχει το ενδεχόμενο οι μεγαλύτερες κεντρικές τράπεζες να «σφίξουν» τη νομισματική τους πολιτική νωρίτερα του αρχικώς αναμενομένου.
Σύμφωνα με το μοντέλο Taylor Rule το οποίο επικαλείται η ΒΝΡ, δεδομένων των τρεχουσών επιπέδων του πληθωρισμού, το «ορθό» επίπεδο του επιτοκίου του δολαρίου είναι στο 3,5%. Συνεπώς,στα επίπεδα του 2% η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ έχει αφαιρέσει 150 μονάδες βάσης ασφαλείας έναντι των χειρότερων επιπτώσεων της επιβράδυνσης της ανάπτυξης. Κάτι τέτοιο μπορεί να ήταν ορθό μεσούσης της πιστωτικής κρίσης, ωστόσο, στην παρούσα περίοδο έχουν αλλάξει τα δεδομένα.
Δεδομένων των συνθηκών, η ΒΝΡ εκτιμά ότι είναι πιθανόν η Fed να αυξήσει τα επιτόκια προληπτικά, υπό το βάρος των πληθωριστικών πιέσεων που υπάρχουν ήδη στο σύστημα. Υπό αυτό το σενάριο, τα επιτόκια θα αρχίσουν να αυξάνουν από το τρίτο τρίμηνο, φθάνοντας στο 4% ως το τέλος του 2009.
Στην Ευρωζώνη, το τρέχον επίπεδο του επιτοκίου θεωρείται ορθό. Ωστόσο, δεν αποκλείονται αυξήσεις των επιτοκίων στο μέλλον, σε περίπτωση που υλοποιηθούν οι εκτιμώμενες επιπτώσεις από την αύξηση τους κόστους εργασίας οδηγώντας τον πληθωρισμό ακόμη υψηλότερα.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr