Οσον αφορά τα write-downs από την κρίση του subprime, εκτιμάται ότι θα «ακούσουμε» για περαιτέρω 40-120 δισ. δολάρια διαγραφών, ανάλογα και με την εξέλιξη και της monoline κρίσης. Η UBS αναφέρει ότι αν και οι πρόσφατες κινήσεις της Fed, καθώς και οι ενέσεις ρευστότητας των κεντρικών τραπεζών έχουν βοηθήσει κάπως τα πράγματα, και ενώ ο τραπεζικός κλάδος βρίσκεται ήδη 30% χαμηλότερα από τα υψηλά του περασμένου καλοκαιριού, είναι πολύ δύσκολο αυτήν την στιγμή να δούμε κάποια διατηρητέα ανάκαμψη των τραπεζικών μετοχών διεθνώς χωρίς να έχουμε μία πολύ καλή «ορατότητα» της κερδοφορίας τους. Κάτι τέτοιο δεν αναμένεται να συμβεί πριν τον ερχόμενο Απρίλιο-Μάιο το νωρίτερο.

Εν τω μεταξύ, η UBS εντοπίζει τέσσερεις σημαντικότατους κινδύνους που έχουν να αντιμετωπίσουν οι τράπεζες διεθνώς.

Ο πρώτος είναι ο κίνδυνος ρευστότητας. Αν και οι ενέσεις ρευστότητας από τις κεντρικές τράπεζες έχουν αποδειχθεί επιτυχείς, οι πρόσφατες έρευνες της αγοράς δανεισμού δείχνουν σημαντικές αλλαγές των προσδοκιών λόγω των πολύ σφικτών πλέον συνθηκών της πιστωτικής αγοράς.

Ο δεύτερος είναι ο κίνδυνος που σχετίζεται με την πιστωτική αγορά. Οι διαγραφές αγγίζουν ήδη τα 150 δισ. δολάρια αλλά αναμένονται να έλθουν πολύ χειρότερα... μαντάτα ιδιαίτερα τώρα που έχει ξεσπάσει και η κρίση των monoline insurers.

O τρίτος κίνδυνος σχετίζεται με την μετάδοση της κρίσης από τον subrime δανεισμό, στον prime δανεισμό, τις πιστωτικές κάρτες, τα καταναλωτικά δάνεια και την αγορά του real estate. Αν και ο κίνδυνος αυτός είναι υψηλότερος για τις ΗΠΑ, η Ευρώπη και η Αγγλία δεν θα μπορέσουν να ξεφύγουν.

Η κερδοφορία των τραπεζών είναι πολύ ευαίσθητη στο υψηλότερο πιστωτικό κόστος, κι έτσι αναμένεται σημαντική επιβράδυνση των κερδών του κλάδου κοντά στο 5,9% από 10,3% πέρυσι.

Τέλος, ο κίνδυνος του de-leveraging (απομόχλευση) είναι επίσης μεγάλος. Ο συνδυασμός της πίεσης στα έσοδα λόγω της αποστροφής ρίσκου στις αγορές, μαζί με την απομάκρυνση των επενδυτών από προϊόντα υψηλού ρίσκου, τη συρρίκνωση των ισολογισμών και τις αναδιαρθρώσεις κεφαλαίου που αναμένονται, μπορεί να οδηγήσουν σε πολύ χαμηλότερη απόδοση ιδίων κεφαλαίων για το σύνολο του τραπεζικού κλάδου.