Όπως αναφέρει το πρακτορείο Reuters, σε έρευνα που δόθηκε στη δημοσιότητα, οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι σε πάνω από 16 επεισόδια «αποπληθωρισμού» που σχεδιάστηκαν από κεντρικές τράπεζες στις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Γερμανία, τον Καναδά και το Ηνωμένο Βασίλειο, «δεν βρίσκουν καμία περίπτωση σημαντικού αποπληθωρισμού, που να προκλήθηκε από την Κεντρική Τράπεζα χωρίς να σημειωθεί ύφεση».
Στους ερευνητές περιλαμβάνεται ο καθηγητής του Brandeis International Business School, Stephen Cecchetti, ο οποίος είναι πρώην κορυφαίος οικονομολόγος στην Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών.
Επίσης ο Michael Feroli, επικεφαλής οικονομολόγος στην J.P. Morgan αλλά και ο καθηγητής του Columbia Business School, Frederic Mishkin, ο οποίος είναι πρώην διοικητής της Fed και μακροχρόνιος ερευνητικός συνεργάτης με τον πρώην πρόεδρο της Fed Ben Bernanke.
Tα αποτελέσματα παρουσιάστηκαν την Παρασκευή σε ένα συνέδριο που διοργανώθηκε από το University of Chicago Booth School of Business και προκάλεσαν αντιδράσεις σε στελέχη της Fed που το εξέτασαν και το σχολίασαν.
«Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να έχουμε αυτόν τον συμβιβασμό μεταξύ της σταθερότητας της εργασίας και των τιμών. Είμαι άπληστη», δήλωσε η πρόεδρος της Fed του Κλίβελαντ, Λορέτα Μέστερ, σε δηλώσεις της στο CNBC.
Σε ένα έγγραφο που εκδόθηκε ως απάντηση στην έρευνα, υποστήριζεται ότι οι υφέσεις που σχετίζονται με τον αποπληθωρισμό του παρελθόντος, μπορεί να ήταν το αποτέλεσμα της αυστηροποίησης της πολιτικής από τις κεντρικές τράπεζες περισσότερο από το απαραίτητο, και όχι ότι χρειαζόταν αναγκαστικά να επέλθει ύφεση, προκειμένου να ευθυγραμμιστούν οι αυξήσεις των τιμών.
«Το συμπέρασμα είναι ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να είναι προσεκτικοί στις καθυστερημένες επιπτώσεις των ενεργειών πολιτικής καθώς ''τιθασεύουν'' τον πληθωρισμό», είπε η Μέστερ.
Είναι μια συζήτηση που έλαβε μεγάλη απήχηση την Παρασκευή, όταν τα στοιχεία έδειξαν ότι το μέτρο που προτιμά η Fed για τον πληθωρισμό, ο δείκτης τιμών των προσωπικών καταναλωτικών δαπανών, εκτινάχθηκε απροσδόκητα τον Ιανουάριο, θέτοντας υπό αμφισβήτηση το εάν η Fed παραμένει πίσω στη «μάχη» για τον πληθωρισμό.
Η μελέτη δεν είναι η πρώτη που υποστηρίζει ότι οι προοπτικές της Fed για την οικονομία δεν είναι ρεαλιστικές και ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα αναγκαστούν κάποια στιγμή σε δύσκολες επιλογές σχετικά με το πόσο περισσότερο μπορεί να χρειαστεί να αυξηθούν τα επιτόκια, προκειμένου να μειώσουν τον πληθωρισμό και πόσο μεγάλο τίμημα είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν όσον αφορά την απώλεια θέσεων εργασίας.
Ορισμένες εκτιμήσεις υποδεικνύουν ότι το ποσοστό ανεργίας, το οποίο επί του παρόντος βρίσκεται σε χαμηλό για περισσότερες από πέντε δεκαετίες, δηλαδή στο 3,4%, μπορεί να πρέπει να πλησιάσει το 7% για να μειωθεί ο πληθωρισμός σε ένα λογικό χρονοδιάγραμμα.
Ωστόσο, μια σειρά από γρήγορες αυξήσεις επιτοκίων πέρυσι, που ώθησαν το επιτόκιο αναφοράς της Fed μίας ημέρας από σχεδόν μηδέν στο τρέχον εύρος 4,50%-4,75%, ήταν μέχρι στιγμής σχετικά χωρίς κόστος.
Ορισμένα τμήματα της οικονομίας, συμπεριλαμβανομένου του στεγαστικού τομέα, έχουν πληγεί σκληρά από αυστηρότερες πιστωτικές συνθήκες, ωστόσο το ποσοστό ανεργίας δεν έχει υποχωρήσει και η συνολική ανάπτυξη παρέμεινε ανθεκτική.
Ωστόσο, αυτή ακριβώς η ανθεκτικότητα και η πρόσφατη επιβράδυνση της προόδου που παρατηρείται στα στοιχεία για τον αμερικανικό πληθωρισμό από μήνα σε μήνα, έχουν εγείρει ερωτήματα σχετικά με το εάν η Fed θα χρειαστεί να επιβάλει επιτόκια υψηλότερα από το αναμενόμενο, με μεγαλύτερο κόστος για την οικονομία.
Ήπια ύφεση
Οι ερευνητές χαρακτήρισαν τις πιο πρόσφατες οικονομικές προβλέψεις της Fed, που εκδόθηκαν τον Δεκέμβριο αλλά πρόκειται να ενημερωθούν σε περίπου τέσσερις εβδομάδες, ως «καλοήθεις».
Αυτές οι προβλέψεις βλέπουν τον πληθωρισμό να πέφτει στο 2,1% μέχρι το τέλος του 2025, με την οικονομία να αναπτύσσεται καθ' όλη τη διάρκεια και το ποσοστό ανεργίας να αυξάνεται περίπου στο 4,6%.
Αντίθετα, είπαν ότι «το κόστος της μείωσης του πληθωρισμού στον στόχο του 2% της Fed έως το 2025 πιθανότατα θα σχετίζεται με τουλάχιστον μια ήπια ύφεση».
Ένα σημείο που τόνισαν είναι ότι το αποτέλεσμα θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από το εάν η οικονομία και ο πληθωρισμός συμπεριφέρονται όπως συμπεριφέρονται κατά τη διάρκεια της «Great Moderation, μια περίοδο που χρονολογούν οι ερευνητές από το 1985 έως το 2019 και η οποία χαρακτηρίστηκε από λιγότερο επίμονο πληθωρισμό ή μοιάζει περισσότερο με το πώς λειτουργούσαν τα πράγματα πριν από τότε, όταν οι κλυδωνισμοί του πληθωρισμού ήταν πιο δύσκολο να τιθασευτούν.
Η οικονομετρική εργασία των επενδυτών, υποστηρίζει ότι το πλήρες χρονοδιάγραμμα ήταν πιο κατάλληλο για την κατανόηση της επιδημίας του πληθωρισμού που ξεκίνησε με την έναρξη της πανδημίας COVID-19.
Ίσως επειδή είναι πολύ εξαρτώμενη από τον ''ήμερο'' πληθωρισμό των τελευταίων δεκαετιών, η Fed έκανε ένα «σημαντικό λάθος» επειδή δεν αύξησε τα επιτόκια «προληπτικά», όταν ο πληθωρισμός άρχισε να επιταχύνεται το 2021, κατέληξαν.
Αν και πιστώνουν επίσης σε αξιωματούχους της κεντρικής τράπεζας ότι αντιμετώπισαν το πρόβλημα τον περασμένο χρόνο μέσω πιο γρήγορων αυξήσεων επιτοκίων, προβλέπουν επίσης έναν δύσκολο δρόμο μπροστά στον οποίο γίνεται σταδιακά πιο δύσκολο να μειωθεί ο πληθωρισμός μετά από έναν αρχικό γύρο προόδου.
Το προτιμώμενο μοντέλο τους εκτιμά ότι με ένα επιτόκιο πολιτικής που κορυφώνεται γύρω στο 5,6% φέτος - ήδη υψηλότερο από το 5,1% που οι αξιωματούχοι της Fed προέβλεπαν ως επαρκές τον Δεκέμβριο - ο πληθωρισμός θα υποχωρούσε μόνο στο 3,7% μέχρι το τέλος του 2025.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr