Η έρευνα έδειξε ότι το ζώο της Εποχής των Παγετώνων ταξίδεψε μια απόσταση ισοδύναμη με τον κύκλο της Γης δύο φορές.
Τα μαλλιαρά μαμούθ ήταν τα τριχωτά ξαδέλφια των σημερινών ελεφάντων, που περιφέρονταν στα βόρεια γεωγραφικά πλάτη κατά τη διάρκεια της προϊστορικής κρύας περιόδου, γνωστής ως Πλειστόκαινο.
Το έργο φανερώνει πόσο απίστευτα κινητικά ήταν αυτά τα αρχαία πλάσματα.
«Δεν είναι ξεκάθαρο αν [το μαλλιαρό μαμούθ] ήταν εποχιακός μετανάστης, αλλά κάλυπτε μεγάλη απόσταση», δήλωσε ο συν-επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Δρ. Matthew Wooller, από το Πανεπιστήμιο της Alaska Fairbanks.
«Επισκέφτηκε πολλά μέρη της Αλάσκα κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της ζωής του, κάτι που είναι αρκετά εκπληκτικό όταν σκεφτείς πόσο μεγάλη είναι αυτή η περιοχή».
Οι χαυλιόδοντες των μαμούθ ήταν λίγο σαν δακτύλιοι δέντρων, καθώς κατέγραφαν πληροφορίες για την ιστορία της ζωής του ζώου.
Επιπλέον, ορισμένα χημικά στοιχεία ενσωματωμένα στους χαυλιόδοντες όταν το ζώο ήταν ζωντανό μπορούν να χρησιμεύσουν ως καρφίτσες σε χάρτη, δείχνοντας ευρέως πού πήγε το ζώο.
Συνδυάζοντας αυτά τα δύο πράγματα, οι ερευνητές επεξεργάστηκαν την ταξιδιωτική ιστορία ενός αρσενικού μαμούθ που ζούσε πριν από 17.000 χρόνια στην Αλάσκα. Τα απομεινάρια του βρέθηκαν κοντά στην οροσειρά Μπρουκς της βόρειας πολιτείας.
«Από τη στιγμή που γεννιούνται μέχρι την ημέρα που πεθαίνουν, έχουν ένα ημερολόγιο και αυτό είναι γραμμένο στους χαυλιόδοντές τους», δήλωσε ο συν-συγγραφέας Dr Pat Druckenmiller, διευθυντής του Μουσείου του Βόρειου Πανεπιστημίου της Αλάσκας.
«Η Μητέρα Φύση δεν προσφέρει συνήθως τόσο βολικά και δια βίου αρχεία για τη ζωή ενός ατόμου», συμπλήρωσε.
Τα μαμούθ προσθέτουν σταθερά νέα στρώματα στους χαυλιόδοντές τους καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Όταν το ελεφαντόδοντο κόπηκε κατά μήκος, αυτές οι ζώνες ανάπτυξης έμοιαζαν με στοιβαγμένα χωνάκια παγωτού, προσφέροντας μια χρονολογική καταγραφή της ύπαρξής του.
Οι ερευνητές συνέταξαν το ταξίδι του ζώου μελετώντας τους διαφορετικούς τύπους ή ισότοπα των χημικών στοιχείων στροντίου και οξυγόνου που περιέχονται στον χαυλιόδοντα μήκους 1,7 μέτρων. Αυτά αντιστοιχίστηκαν με χάρτες που προβλέπουν παραλλαγές ισοτόπων σε όλη την Αλάσκα.
Διαπίστωσαν ότι το μαμούθ είχε καλύψει έδαφος 70.000 χιλιόμετρα του τοπίου της Αλάσκας κατά τη διάρκεια των 28 χρόνων που ήταν στον πλανήτη. Η περιφέρεια της Γης είναι 40.000 χιλιόμετρα.
Η μελέτη προσφέρει ενδείξεις για την εξαφάνιση αυτών των υπέροχων πλασμάτων. Για τα ζώα που περιπλανιόντουσαν τόσο ευρέως, η καταπάτηση των δασών στον προτιμώμενο βιότοπο των μαμούθ προς το τέλος της τελευταίας εποχής των Παγετώνων θα είχε ασκήσει πίεση στα κοπάδια. Έτσι περιορίστηκε στο πόσο μακριά μπορούσαν να περιπλανηθούν για φαγητό και τους έθεσε σε μεγαλύτερο κίνδυνο θήρευσης.
Το εν λόγω έργο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr