Οι ενδοκυβερνητικές διαβουλεύσεις για το "πακέτο" ξεκίνησαν την Τρίτη και συνεχίζονται, καθώς οι δύο πλευρές του κυβερνώντος συνασπισμού της χώρας αγωνίζονται να γεφυρώσουν τις διαφορές.

Έχει ήδη δοθεί μία αρχική ώθηση τον Μάρτιο και τον Απρίλιο, ενώ το νέο πακέτο μέτρων επικεντρώνεται στην προσπάθειά τους να επανέλθει η οικονομία από τη βαθύτερη ύφεση μετά τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο. Αργά ή γρήγορα αναμένεται να καταλήξουν σε συμφωνία, με υψηλά ποσά σε επιδοτήσεις προς τις επιχειρήσεις.

Αν συνυπολογίσει κανείς πως η Άνγκελα Μέρκελ έχει ανάψει το πράσινο φως για ανάλογα πακέτα σε ολόκληρη την Ευρώπη, ενώ παράλληλα συνυπογράφει το ριζοσπαστικό Ταμείο Ανασυγκρότησης της ΕΕ, τότε μιλάμε για μεταμόρφωση.

Τα εμπόδια είναι πράγματι τρομακτικά και η κρίση πρωτόγνωρη, αλλά ποιος περίμενε ότι η Μέρκελ θα πρωτοστατούσε στο νέο μοντέλο καπιταλισμού που προϋποθέτει την ηγεσία του κράτους. Θα μπορούσε να ονομαστεί και ως σοσιαλιστικός μετα-καπιταλισμός,

Μέχρι πρόσφατα αδιανόητο, ιδιαίτερα στη Γερμανία, τη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης, αλλά πραγματικό στην εποχή του κορονοϊού.

Άλλωστε, έστω προσωρινά έχουν αλλάξει πολλά ακόμα και στο οικοδόμημα της ΕΕ. Δεν υπάρχει πια καν το Σύμφωνο Σταθερότητας και προτείνεται οι επιδοτήσεις προς τις χώρες να είναι περισσότερες από τα δάνεια. Ενώ φυσικά εγκρίνονται οι διασώσεις ιδιωτικών εταιρειών με χρήματα των κρατών.

Και επαναλαμβάνουμε, όσο παράξενο κι αν ακούγεται. Η Μέρκελ πρωτοστατεί σε αυτή τη... μετάλλαξη, που συμπίπτει βέβαια χρονικά με το τέλος της θητείας της στην Καγκελαρία.

Σπύρος Πολυχρονόπουλος