Στο εγχειρίδιο, μάλιστα, που κυκλοφόρησε για τις Διαπολιτισμικές Πόλεις, η αιτούμενη αστυνόμευση χαρακτηρίζεται «κοινωνική», εξετάζονται οι τρόποι, με τους οποίους πρέπει να σχεδιαστεί και να εφαρμοστεί ένα πρότυπο αστυνόμευσης σε περιοχές με διαφορετικό πληθυσμό, με λεπτομερείς παράγοντες, πρακτικές και εταιρικές σχέσεις που πρέπει να παρακολουθούνται στενά από την αστυνομία.
Περιλαμβάνουν την κατανόηση της κοινωνικοοικονομικής σύνθεσης του πληθυσμού, την ανίχνευση ομάδων που εμφανίζουν αντικοινωνική συμπεριφορά, την παρακολούθηση των εντάσεων και των συγκρούσεων στις τοπικές κοινότητες, τη χαρτογράφηση χώρων για κοινωνική αλληλεπίδραση όπως τόποι λατρείας καθώς και επικοινωνίας με όλες τις ομάδες που εκπροσωπούνται στην περιοχή.
Τούτο δε διότι, όπως επισημαίνεται στο «Εγχειρίδιο» της Κοινωνικής Αστυνόμευσης, οι ευρωπαϊκοί πληθυσμοί είναι ολοένα και περισσότερο πλουραλιστικοί, αντιπροσωπεύουν ποικίλες εθνικότητες, θρησκείες, οικονομικές καταστάσεις, εκπαιδευτικό υπόβαθρο, ηλικίες και σεξουαλικούς προσανατολισμούς.
Ομολογείται δε ότι, «η παγκοσμιοποίηση και η αυξανόμενη μετανάστευση, σε συνδυασμό με την πτώση του εγγενούς πληθυσμού, ενίσχυσαν αυτή την κατάσταση.»!
Αυτή η ποικιλομορφία, ωστόσο, μπορεί να είναι ένα πλεονέκτημα που δημιουργεί δημιουργικότητα, ενσυναίσθηση, καλύτερη κατανόηση των άλλων, αλλά μπορεί να αποτελέσει κι’ ένα ζήτημα που προκαλεί φόβο, υποψία και πολιτιστικές συγκρούσεις, αν δεν αντιμετωπιστεί σωστά από τις δημόσιες αρχές.
Η διαχείριση αυτών των ετερογενών κοινοτήτων απαιτεί νέες πολιτικές και μεθόδους εργασίας για την αποτελεσματική αντιμετώπιση προκλήσεων που ενδέχεται να απειλήσουν την ειρηνική συνύπαρξη, τονίζεται.
Νίκος Ρούσσης - Στρασβούργο
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr