Όπως αναφέρει ο Leonid Bershidsky, οι αποτροπιαστικές φωτογραφίες ενός νεκρού παιδιού από τη Συρία που ξεβράστηκε σε τουρκική ακτή γίνονται γρήγορα το σύμβολο αυτού που περιγράφεται ως ευρωπαϊκό "μεταναστευτικό πρόβλημα" ή "προσφυγική κρίση".

Αυτό το μικρό αγόρι, ωστόσο, θα μπορούσε να αποτελέσει μέρος της λύσης των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ήπειρος, αν κατάφερνε να πατήσει το πόδι του σ' αυτή. Η πραγματική κρίση είναι ότι δεν υπάρχουν αρκετοί Ευρωπαίοι που να το κατανοούν αυτό.

Είναι κοινός τόπος ότι η Ευρώπη γηράσκει. Σύμφωνα με τις προβλέψεις της Eurostat, ιδού πόσο αναμένεται να αυξηθεί η αναλογία των ατόμων ηλικίας 65 ετών και άνω ως προς το σύνολο του πληθυσμού:

Μέχρι το 2050, το 28% του πληθυσμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα έχει συμπληρώσει την ηλικία συνταξιοδότησης - ή πιο σίγουρα θα την έχει πλησιάσει, αφού τα προβλήματα βιωσιμότητάς του ασφαλιστικού συστήματος θα την ωθήσει παντού μέχρι τότε. Στη Γερμανία, την Ελλάδα, την Πορτογαλία, τη Σλοβακία και την Ισπανία το ποσοστό των δυνητικών συνταξιούχων θα αγγίξει το ένα τρίτο του πληθυσμού, ανεβαίνοντας από τα σημερινά επίπεδα του 20% και κάτω.

Σύμφωνα με την έκθεση γήρανσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το 2015, ο δείκτης εξάρτησης των άνω των 65 ετών από την οικονομικά δραστήρια ηλικιακή ομάδα των 15-64 ετών θα αυξηθεί στο 50,1%, από 27,8% έως το 2060. Αυτό σημαίνει ότι θα υπάρχουν μόνο δύο δυνάμει εργαζόμενοι ανά συνταξιούχο, από σχεδόν τέσσερις. Η γήρανση του πληθυσμού "ψαλιδίζει" κάθε χρόνο 0,2% από την ευρωπαϊκή οικονομική ανάπτυξη, αλλά δεν έχει ακόμη εξελιχθεί σε εκτεταμένη κρίση. Αυτό θα συμβεί όταν τα συνταξιοδοτικά συστήματα θα γίνουν μη βιώσιμα, πολύ καιρό μετά από όταν οι σημερινοί πολιτικοί ηγέτες θα έχουν εγκαταλείψει τη σκηνή.

Για να διατηρηθεί σταθερός ο τρέχων λόγος των ηλικιωμένων προς το γενικό πληθυσμό, η Ευρώπη χρειάζεται να δει το νεότερο πληθυσμό να αυξάνεται κατά εκατοντάδες εκατομμύρια ανά δεκαετία σε σχέση με τους σημερινούς ρυθμούς:

Δεν υπάρχει κανένας τρόπος για να αυξηθεί οργανικά ο πληθυσμός της ΕΕ, έτσι ώστε να υποδεχτεί επιπλέον 42 εκατομμύρια ανθρώπους έως το 2020, πόσω μάλλον 257 εκατομμύρια έως το 2060: δεν μπορείς να αναγκάσεις τον κόσμο να κάνει περισσότερα μωρά. Η αυξημένη μετανάστευση είναι, επομένως, η μόνη σωτηρία της Ευρώπης από την επικείμενη δημοσιονομική καταστροφή. Η Ευρώπη χρειαζόταν αυτό το Σύριο αγόρι, ακριβώς όπως χρειάζεται, και θα έπρεπε να αγαπά, όλους όσους έχουν επιβιβαστεί σε μια βάρκα που βουλιάζει στη Λαμπεντούζα ή σε ένα σκουριασμένο βαν που κατευθύνεται προς το Βερολίνο, τη Λισαβόνα και τη Μαδρίτη. Αυτοί είναι σχεδόν αποκλειστικά νέοι άνθρωποι, μερικές φορές ασυνόδευτα παιδιά, τα οποία εάν ενσωματωθούν θα πληρώσουν -και θα νοιαστούν- τους Ευρωπαίους συνταξιούχους.

Οι ρυθμοί οικονομικής δραστηριότητας είναι μερικές φορές χαμηλότεροι μεταξύ των ξένων που μεταναστεύουν στην Ευρώπη από ό, τι μεταξύ αυτών που έχουν γεννηθεί στην Ευρώπη. Για παράδειγμα, στη Γαλλία, το 78% όσων έχουν γεννηθεί στη χώρα και βρίσκονται σε ηλικία εργασίας και μόνο το 68,7% των κατοίκων που έχουν γεννηθεί εκτός της ΕΕ έχουν δουλειά ή είναι αυτοαπασχολούμενοι. Τα ποσοστά δραστηριότητας εξαρτώνται από πολλά στοιχεία, που κυμαίνονται από τη δυσκολία της εκμάθησης της τοπικής γλώσσας, έως τους περιορισμούς της εργατικής νομοθεσίας και την ξενοφοβία των εργοδοτών. Στην Ιταλία, το 72% των μη κοινοτικών μεταναστών και μόλις το 67,1% όσων γεννήθηκαν εκεί κερδίζουν χρήματα. Για την Ευρώπη στο σύνολό της, όλες αυτές οι επιρροές, ακόμη και πέρα από τους ρυθμούς δραστηριότητας είναι σχεδόν ίδιες για εκείνους που γεννήθηκαν σε τοπικό επίπεδο και για τους εκτός ΕΕ μετανάστες, στο 76,6% και 73,5%.

Οι άνθρωποι που έχουν τη θέληση και την ικανότητα να ταξιδέψουν στην άλλη του κόσμου με λίγα χρήματα και μικρά παιδιά στην αγκαλιά τους, πρόκειται να αρπάξουν κάθε ευκαιρία που δίνεται για να βελτιώσουν τη ζωή τους. Οι χώρες που υστερούν σε παραγωγικότητα πρέπει να χαιρετίσουν την αύξηση του ανταγωνισμού στις αγορές εργασίας τους, ακόμη και αν αυτό δυσαρεστεί ορισμένους ντόπιους.

Το αντιμεταναστευτικό αίσθημα είναι υψηλό, ιδιαίτερα στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Την ίδια στιγμή, κάποιες απο αυτές αντιμετωπίζουν το σοβαρότερο κίνδυνο από τη γήρανση. Ο λόγος των ηλικιωμένων της Σλοβακίας προς το γενικό πληθυσμό, για παράδειγμα, ανέρχεται σε μόλις 13,9%, ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά στην Ε.Ε. -αναμένεται να αυξηθεί στο 31% έως το 2050.

Το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης της Ουγγαρίας θα δυσκολευτεί να ανταποκριθεί, καθώς η αναλογία των συνταξιούχων στον πληθυσμό θα αυξηθεί από το 17,9% στο 27,5%. Σε αυτές τις χώρες, που έχουν δεχτεί πολύ λίγους μετανάστες μέχρι σήμερα, η παράλογη ξενοφοβία βοηθά τους ανεύθυνους πολιτικούς να κερδίζουν δημοτικότητα. Τα παιδιά των σημερινών ψηφοφόρων, ωστόσο, είναι πιθανό να βρεθούν αντιμέτωπα με υψηλότερους φόρους και μειωμένα συνταξιοδοτικά οφέλη εάν αυτές οι χώρες καταφέρουν να κρατήσουν μακριά τους μετανάστες.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr