Μέχρι το 2011, η Κίνα ήταν ως επί το πλείστον δέκτης ευρωπαϊκών επενδύσεων, αλλά στη συνέχεια η κρίση χρέους έριξε τις τιμές των περιουσιακών στοιχείων. Ορισμένες κυβερνήσεις προέβησαν απεγνωσμένα σε ιδιωτικοποίησεις και μεγάλες εταιρείες έγιναν λιγότερο επιλεκτικοί στην επιλογή επενδυτών επενδυτές. Κινέζοι αγοραστές απέκτησαν τη Volvo στη Σουηδία, μεγάλο μέρος της Peugeot Citroen και τον οίκο μόδας Sonya Rykiel στη Γαλλία, το λιμάνι του Πειραιά στην Ελλάδα, την αλυσίδα Pizza Express και διάφορους οίκους μόδας στο Ηνωμένο Βασίλειο».

Οι κινεζικές επενδύσεις στην Ευρώπη αυξήθηκαν με γεωμετρική πρόοδο:

Πέρυσι - όταν έγιναν οι Peugeot και Pizza Express προσφορές - κινεζική δραστηριότητα συγχωνεύσεων και εξαγορών στην Ευρώπη έθεσε ένα νέο ρεκόρ. Παρόλο που οι κινεζικές επενδύσεις στις ΗΠΑ είχαν επίσης αυξηθεί, ξεπερνώντας τις επενδύσεις των ΗΠΑ στην Κίνα, η Ευρώπη έχει αποδειχθεί πιο φιλόξενη (στοιχεία σε εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ):

Στη συνέχεια, επισημαίνει μεταξύ άλλων ότι «όταν ωστόσο, παλιές ευρωπαϊκές εταιρείες πέφτουν στα χέρια κινεζικών κρατικών εταιρειών, το θέμα μετατρέπεται και σε γεωπολιτικό. Οι ευρωπαϊκές χώρες δηλαδή εκχωρούν μέρος της κληρονομιάς τους στην κινεζική κυβέρνηση, διευρύνοντας την παγκόσμια επιρροή της. Το άνοιγμα στις κινεζικές κρατικές επενδύσεις σημαίνει επίσης στήριξη ενός καθεστώτος το οποίο δεν είναι αναγκαστικά φιλικό προς την Ευρώπη και δεν μοιράζεται τις ίδιες αξίες. Δεν είναι επίσης καλύτερο από το να ανοίξουν οι ευρωπαϊκές αγορές στις ρωσικές κρατικές εταιρείες όπως την Rosneft και την Gazprom, οι οποίες θα αγόραζαν τα πάντα με μόνο σκοπό να ενισχύσουν την διαπραγματευτική δύναμη της Μόσχας στην ΕΕ».

Τέλος, στο άρθρο διατυπώνεται επίσης η άποψη ότι «η Ευρώπη χρειάζεται μια συνεκτική πολιτική για να διαχειριστεί τις ξένες άμεσες επενδύσεις, θέτοντας σαφείς οδηγίες για το τι είναι επιτρεπτό, ποιοι επενδυτές είναι ευπρόσδεκτοι και ποιοι δεν είναι. Γιατί να μην ζητήσει από τις κρατικές εταιρείες να επενδύουν μόνο σε σχέδια πράσινης ανάπτυξης; Θα είχε επίσης νόημα να απαιτηθεί από τις ξένες κρατικές εταιρείες να συνεργάζονται με τοπικούς εταίρους και να αποκτούν μόνο μειοψηφικές συμμετοχές στις ευρωπαϊκές εταιρείες. Στην Κίνα βέβαια ακόμη και οι ιδιωτικές εταιρείες μπορούν να χειραγωγούνται από την κυβερνητική πολιτική. Αποτελούν ωστόσο παράγοντες της αγοράς και γι' αυτό θα πρέπει να διέπονται από τους ίδιους κανόνες».

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr