R: Πού θα εντοπίζατε τον πυρήνα των σημερινών εξελίξεων;
Χ: Επιτρέψτε μου να αναφερθώ εν συντομία στο παρελθόν. Ακριβώς ένα χρόνο πριν τα πράγματα στο Λίβανο είχαν μια συνεχώς βελτιούμενη πορεία, ήταν η στιγμή που ο Λιβανέζικος λαός ένιωθε πραγματικά απαλλαγμένος από οποιαδήποτε εξωτερική- περιφερειακή ή άλλη- παρέμβαση και υπήρξαν λίγα θέματα προς επίλυση. Ζητήματα που θα υποβάλλονταν σε εθνικό διάλογο, στον οποίο θα συμμετείχαν όλοι οι ηγέτες.
R: Τα οποία ζητήματα ήταν;
Χ: Τα κύρια σημεία θα ήταν η παρουσία του λιβανέζικου στρατού στο νότιο Λίβανο και ο αφοπλισμός των παραστρατιωτικών οργανώσεων. Δυστυχώς, φαίνεται δεν ήταν γραφτό να συμβεί. Το συμβάν με τους δύο Ισραηλινούς ομήρους από την Hezbollah- ανέτρεψε τα πάντα. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση του Λιβάνου δεν ήταν ενήμερη για αυτή την πράξη. Τη συνέχεια τη γνωρίζετε. Η άγρια ισραηλινή αντίδραση. Μια αντίδραση που δεν μπορεί ενδεχομένως να δικαιολογηθεί. Ποιος προκάλεσε πραγματικά πρώτος; Κοιτάξτε, η Hezbollah υποστηρίζει ότι υπήρχαν τρεις αιχμάλωτοι Λιβανέζοι από το 1980 και επιθυμούσαν να τους απελευθερώσουν
R: Σήμερα ο διάλογος ανήκει στο παρελθόν και ο Λίβανος δοκιμάζεται από την ολέθρια πραγματικότητα του πολέμου.
Χ: Και πόλεμος σημαίνει αγριότητα και ανθρώπινες απώλειες, επιτρέψτε μου να προσθέσω. Σκεφτείτε ότι για φέτος το καλοκαίρι το τουριστικό ρεύμα στο Λίβανο παρουσίαζε αύξηση 60%, είχαν γίνει 1.6 εκ. κρατήσεις. Ενώ, μεγάλο μέρος της υποδομής της χώρας που έχει καταστραφεί στο πρόσφατο παρελθόν είχε ανοικοδομηθεί. Ταυτόχρονα, επέστρεφαν πολυεθνικές και επενδυτές. Σήμερα αυτή η εικόνα της επενδυτικής ευφορίας έδωσε τη θέση της στην ερήμωση, σε 800.000 πρόσφυγες, -το ένα τέταρτο του πληθυσμού μας-, εντούτοις, οι τραγωδίες που έχουμε βιώσει, μας διδάξαν ένα πράγμα. Να είμαστε αισιόδοξοι! Ο Λίβανος υπήρξε πάντα μία χώρα συνύπαρξης, ένας τόπος όπου υπήρχε και υπάρχει χώρος για τον καθένα. Αυτή η διαφοροποίηση σε επίπεδων εθνοτήτων αντιπροσωπευόταν απόλυτα στην κοινωνία μας. Παρακαλώ σημειώστε ότι 18 θρησκευτικές κοινότητες συμμετέχουν στη διοίκηση της χώρας. Ο Λίβανος είναι ένα χωνευτήρι ιδεών, ένα σημείο όπου, η Ανατολή συναντά τη Δύση σε καθημερινή βάση
R: Διαβλέπετε κάποια αχτίδα φωτός;
Χ: Ναι! Είναι ακριβώς αυτή η συνύπαρξη που μας δίνει δύναμη, μας κάνει να ελπίζουμε και να πιστεύουμε στην αναγέννηση. Και φυσικά έχουμε εναποθέσει την πίστη μας σε μία άμεση παύση του πυρός που θα βάλει ένα τέλος σε αυτήν την ανθρωπιστική τραγωδία. Δεν είναι μόνο το μαζικό κύμα των προσφύγων και οι ανθρώπινες απώλειες, είναι η πλήρης ισοπέδωση μιας χώρας. Οι υποδομές ξαναφτιάχνονται ακόμα κι αν πρόκειται να πάρει πολύ χρόνο, οι άνθρωποι, όμως, δεν ξεχνούν
R: Όλα άρχισαν με την απαγωγή των δύο ισραηλινών στρατιωτών από την Hezbollah. Ποια είναι η απάντησή σας σε εκείνους που υποστηρίζουν ότι ο Λίβανος αδυνατεί να προασπίσει την κυριαρχία του;
Χ: Η Hezbollah; Προτού να ξεσπάσει ο πόλεμος, αυτό ακριβώς προσπαθούσαμε να κάνουμε, να ζητήσουμε από την Hezbollah, μέσω εθνικού και διεθνούς διαλόγου να αποσύρει τα όπλα της και να προσχωρήσει στον επίσημο λιβανέζικο στρατό. Η απάντησή τους ήταν ότι θα το πράξουν μόνο όταν ελευθερωθεί το κατεχόμενο από το Ισραήλ λιβανέζικο έδαφος και επιστραφούν οι αιχμάλωτοι.
R:Η χρήση της βίας, ωστόσο,φέρνει συνήθως τα αντίθετα αποτελέσματα.
Χ: Δεν πιστεύω στην βία ούτως ή άλλως, τίποτα δεν μπορεί να λυθεί με την χρήση όπλων. Υποστηρίζω πλήρως τον πολιτικό διάλογο και τις λύσεις που προσφέρει. Προέρχομαι από μια χώρα όπου όλες οι σημαντικές αποφάσεις λαμβάνονταν μέσα από συναίνεση καθώς οι διαφορετικές κοινότητες ζούσαν μαζί. Αυτό το σύστημα που δεν σκοπεύουμε να το αλλάξουμε.
R: Βλέπετε ένα τέλος σε αυτόν τον ατέρμωνο κύκλο βίας με το Ισραήλ;
Χ: Νομίζω ότι το Ισραήλ στερείται γνώσης της πραγματικότητας στις γειτονικές χώρες. Αν διέθετε αυτή τη γνώση, δεν θα έκανε χρήση
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr