Όλα αυτά, τα πολύ δόκιμα ερωτήματα έχουν επιχειρήσει να απαντήσουν αρκετοί οικονομολόγοι και ειδικοί, πολλοί εκ των οποίων, αποδίδουν, μεταξύ άλλων, την πραγματικότητα της οικονομικής κατάστασης στην έλλειψη ενδιαφέροντος και στην έλλειψη ρευστότητας της κατηγορίας των καταναλωτών που συντηρούσαν τόσο τη δική μας, όσο και των ΗΠΑ, Ευρώπης και ανατολικής Ασίας, τους «big spenders».
Η θλιβερή αλήθεια, που όλοι πρέπει να αντιληφτούν στην προσπάθεια που καταβάλουν για τη βελτίωση της οικονομικής κατάστασης της ελληνικής αγοράς είναι ότι, μεταξύ άλλων, τα δημογραφικά στοιχεία δεν στηρίζουν πια μια γρήγορη ανάκαμψη στην κατανάλωση- πωλήσεις αγαθών και υπηρεσιών. Όχι μόνο για το 2015, αλλά τουλάχιστον για μια δεκαετία.
Το γεγονός είναι ότι ο αριθμός των «big spenders» λιγοστεύει μέρα με τη μέρα. Σε σημείο, που στη χώρα μας κυριολεκτικά η αγορά να τους ψάχνει με τα «κιάλια.»
Ιστορικά, οι καταναλωτές που αποτελούν την κατηγορία των «big spenders» είναι μεταξύ 40 και 50 και είναι αυτοί οι οποίοι ξοδεύουν τα περισσότερα χρήματα. Αυτό, συμβαίνει γιατί παραδοσιακά, οι άνθρωποι αυτής της ηλικίας έχουν φτάσει στο peak της καριέρας τους και κατά συνέπεια των αποδοχών τους. κάτι, που σήμερα δεν υφίσταται.
Είναι φυσικό λοιπόν, κάποια στιγμή να μετακομίζουν σε μεγαλύτερα σπίτια με περισσότερο και πιο σύγχρονο εξοπλισμό, τα παιδιά τους έχουν μεγαλώσει και χρειάζονται περισσότερα και ακριβότερα αγαθά και η εκπαίδευση τους στα διάφορα πανεπιστήμια κοστίζει ακριβά. Που επίσης, εδώ και 5 χρόνια στην χώρα μας δεν συμβαίνει, λόγω της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης.
Η παραγωγική και εύρωστη καταναλωτικά, γενιά των 40ς και 50ς θα μειώνεται συνεχώς στη χώρα μας, μέχρι ότου, η νέα γενιά , να την αντικαταστήσει. Αλλά και αυτή, η γενιά, στην Ελλάδα της απίστευτης ανεργίας, δεν βλέπει να έχει μέλλον και μεταναστεύει, όπως δείχνουν τα συγκλονιστικά στοιχεία.
Όλα αυτά σημαίνουν ότι, προκειμένου να βελτιώσουν οι επιχειρήσεις την κατάσταση τους, πρέπει να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν προϋποθέσεις αναθέρμανσης του ενδιαφέροντος των καταναλωτών στις αγορές τους στηριζόμενοι όχι στη λογική του μακροπρόθεσμου σχεδιασμού, αλλά του βραχυπρόθεσμου σχεδιασμού με πιο ευέλικτο χαρακτήρα. Και φυσικά, η κυβέρνηση πρέπει να αντιληφτεί ότι η υπερ-φορολόγηση των αγαθών και υπηρεσιών, καθώς και οι τραπεζικοί περιορισμοί (capital controls), κάνουν ακόμα πιο δύσκολη την υπόθεση ανάκαμψης της πραγματικής οικονομίας.
Υπό τις παρούσες συνθήκες της αγοράς καθώς και, με την έλλειψη πλέον των ανθρώπων – καταναλωτών που έχουν την οικονομική δυνατότητα να ξοδέψουν χρήματα, οποιεσδήποτε προβλέψεις για σύντομη ανάκαμψη της αγοράς, είναι από οπτιμιστικές μέχρι ριψοκίνδυνες, το γεγονός είναι ότι, κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχει προοπτική ανάπτυξης τουλάχιστον για τα επόμενα δυο χρόνια, παρόλα τα αισιόδοξα στοιχεία της κυβέρνησης και των εταίρων. Το προβλεπόμενο ποσοστό ανάπτυξης – πάντα κατά τη γνώμη μου - θα κυμανθεί από πολύ χαμηλό μέχρι μηδενικό.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr