Στην εποχή μας δεν μπορούμε να φανταστούμε ένα κόσμο χωρίς μάρκετινγκ. Θα ήταν ένας κόσμος χωρίς επαρκείς πληροφορίες για κανέναν. Για τους παραγωγούς / κατασκευαστές χωρίς πληροφορίες για τα προϊόντα/υπηρεσίες που θέλουν οι εν δυνάμει πελάτες τους (με αποτέλεσμα να παράγουν αυτά που εκείνοι νομίζουν χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις ανάγκες του κοινού), για τους καταναλωτές χωρίς επαρκείς πληροφορίες για τα διαθέσιμα προϊόντα / υπηρεσίες που τους ενδιαφέρουν και τις δυνατότητές τους. Για τα μέσα ενημέρωσης –έντυπα, ηλεκτρονικά και διαδικτυακά– ένας κόσμος χωρίς πόρους, άρα χωρίς αυτά. Για τους επενδυτές χωρίς επαρκείς πληροφορίες για τις πιθανές αντιδράσεις της αγοράς στην οποία στοχεύει η επιχείρηση που τους ενδιαφέρει. Ωστόσο, το μάρκετινγκ δεν είναι απλώς επικοινωνία, η επικοινωνία στις μέρες μας είναι μάρκετινγκ.

Επίσης, το μάρκετινγκ δεν είναι απλώς πώληση. Οι επιχειρήσεις που βασίζονται στην πώληση από στρατηγικής πλευράς, βγαίνουν χαμένες μακροπρόθεσμα. Η κρίση σε διάφορους κλάδους της αμερικανικής αγοράς το απέδειξε αυτό. Δεν αρκεί να πουλάς, δεν αρκεί να γνωρίζεις τον πελάτη σου και τις ανάγκες του. Πρέπει να γνωρίζεις και εκείνον που δεν είναι πελάτης σου και τις δικές του ανάγκες για να έχεις μέλλον σε μια αγορά. Η διαφορά στο concept των πωλήσεων από εκείνο του μάρκετινγκ είναι ότι το πρώτο προσανατολίζεται στις ανάγκες της επιχείρησης, ενώ το δεύτερο στις ανάγκες του πελάτη, άρα εξασφαλίζει μεγαλύτερη βιωσιμότητα.

Το μάρκετινγκ είναι ζωτική λειτουργία για οποιαδήποτε επιχείρηση, για οποιαδήποτε οικονομία, που χωρίς αυτό θα κατέρρεε αμέσως. Και δεν είναι δουλειά ενός τμήματος, αλλά φιλοσοφία που πρέπει να διαποτίζει κάθε λειτουργία και κάθε κύτταρο μιας επιχείρησης ή μιας οικονομίας.

Οι ορισμοί του μάρκετινγκ είναι πολλοί. Ένας που διάβασα πρόσφατα και θεωρώ πως το εκφράζει καλύτερα σήμερα είναι: η διαδικασία σχεδιασμού και εκτέλεσης της ανάπτυξης, τιμολόγησης, προβολής και διανομής προϊόντων, υπηρεσιών και ιδεών για τη δημιουργία συναλλαγών που ικανοποιούν άτομα και οργανισμούς.

Και, όπως πολύ σωστά παρατήρησε μια αναγνώστρια της στήλης, το πρόβλημα των ελληνικών επιχειρήσεων είναι η ανταγωνιστικότητα. Για την οποία δεν φταίνε μόνο οι διοικήσεις τους αλλά και το θεσμικό πλαίσιο στο οποίο λειτουργούν. Ωστόσο, από πλευράς μάρκετινγκ, με εξαίρεση τις πολυεθνικές επιχειρήσεις που λειτουργούν στη χώρα μας και τις μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις, είμαστε ακόμα στην εποχή που ο Kotler ονομάζει «Μάρκετινγκ 1.0», δηλαδή της απλής προώθησης των προϊόντων. Βεβαίως, οι αναπτυγμένες χώρες, έχουν περάσει εδώ και χρόνια στο «Μάρκετινγκ 2.0» δηλαδή σε μια πιο πελατοκεντρική προσέγγιση, για να καταλήξουν σήμερα στο «Μάρκετινγκ 3.0» μετατοπίζοντας το βάρος τους από τον καταναλωτή στον άνθρωπο και να εξισορροπήσουν τις πρακτικές κερδοφορίας τους με την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη και το ενδιαφέρον τους για όλους τους μετόχους της επιχείρησης.

Η προσαρμογή των ελληνικών επιχειρήσεων σε αυτά τα δεδομένα, απαιτεί πριν από όλα την ύπαρξη στρατηγικής μάρκετινγκ, την οποία, δυστυχώς, οι περισσότερες αγνοούν ακόμα. Και χωρίς αυτή τη στρατηγική η βιωσιμότητά τους κινδυνεύει, ούτε στην ελληνική αγορά θα μπορούν πουλήσουν αλλά και, κυρίως, δεν θα έχουν καμία ελπίδα να απευθυνθούν σε άλλες αγορές.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr