Μέσα στον τρέχοντα χρόνο, η Mc Kinsey απευθύνθηκε σε περισσότερους από 70 ηγέτες πολυεθνικών επιχειρήσεων  - CEOs - στην Κίνα. Οι εταιρείες αυτές είναι leaders                         στους τομείς τους. Καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα επιχειρήσεων B2B και B2C,  παράγουν περισσότερα από 200 δισ. δολάρια έσοδα σε τοπικό επίπεδο, ενώ σε πολλές περιπτώσεις είναι μεταξύ των πέντε κορυφαίων παγκοσμίων  παικτών  στον τομέα τους. 55% εξ αυτών δηλώνουν ότι οι εταιρείες τους αυξάνονται ταχύτερα από ό,τι οι αντίστοιχοι τομείς της αγοράς στην Κίνα. Σχεδόν το 40% αυτών των CEOs στην Κίνα είναι Κινέζοι. Ένα αντίστοιχο ποσοστό προέρχεται από την Ευρώπη ή τη Βόρεια Αμερική και οι υπόλοιποι κυρίως από άλλες χώρες της Ασίας. Στο 90% των περιπτώσεων εργάζονται για επιχειρήσεις που εδρεύουν στις ΗΠΑ ή την Ευρώπη. Σχεδόν οι μισοί έχουν περισσότερα από δέκα χρόνια εμπειρίας στην Κίνα πριν αναλάβουν τη σημερινή τους θέση, ενώ περίπου το 30% έχουν λιγότερο από δύο χρόνια εμπειρία εκεί ή είναι νέοι στην περιοχή.

Ανεξάρτητα από το υπόβαθρο, οι διευθύνοντες σύμβουλοι της Κίνας αντιμετωπίζουν σοβαρούς χρονικούς περιορισμούς. Το 40% δήλωσαν ότι δεν έχουν τον χρόνο για να ανταποκριθούν  αρκετά σύντομα στις ταχείες αλλαγές της κινεζικής αγοράς, και άλλο ένα 40%  παραδέχονται ότι πιέζονται να το πράξουν. Δύο προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι CEOs στην Κίνα,  είναι ότι αφενός απαιτείται πολύς χρόνος για να πιάσουν τα νούμερα που πρέπει αντιμετωπίζοντας την ύφεση, και αφετέρου να δημιουργήσουν τις τοπικές ομάδες τους. Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα είναι η διαχείριση της σχέσης με τα κεντρικά τους γραφεία, συμπεριλαμβανομένου του γεγονότος ότι δεν είναι εύκολο να εξηγήσουν στα ανώτατα διευθυντικά στελέχη των κεντρικών τους γραφείων το μοναδικό κινεζικό  πλαίσιο λειτουργίας. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για κάποιους, η προσοχή των οποίων επικεντρώνεται τόσο στη σχέση τους με τα κεντρικά, ώστε να ασχολούνται με αυτή σχεδόν στο 40% του χρόνου τους. Ακόμη και όσοι είναι περισσότερο επικεντρωμένοι σε τοπικό επίπεδο, δαπανούν περίπου το 20% του χρόνου τους μιλώντας με τα κεντρικά τους γραφεία.

Οι περισσότεροι CEOs στην Κίνα έχουν άμεσο έλεγχο σε υποστηρικτικές λειτουργίες, όπως το branding και οι εταιρικές υποθέσεις, αλλά έχουν περιορισμένο άμεσο έλεγχο σε τομείς όπως η ανάπτυξη προϊόντων, τα operations και η διαχείριση της εφοδιαστικής αλυσίδας. Λιγότεροι από το 50 % μπορούν να λαμβάνουν αποφάσεις σχετικά με την τιμολόγηση και τη στρατηγική του προϊόντος, ανεξάρτητα από τα κεντρικά γραφεία. Μεταξύ εκείνων που έχουν ολοκληρωμένο έλεγχο στα operations της χώρας και τα εμπορικά αποτελέσματα, οι περισσότεροι εξαρτώνται από τα κεντρικά της εταιρείας για τη χάραξη της συνολικής στρατηγικής τους στη Κίνα, τα μακροπρόθεσμα πολυετή σχέδια, καθώς και τον ετήσιο προϋπολογισμό τους.

Οι περιφερειακές αναφορές περιπλέκουν τα πράγματα για ορισμένους. Περίπου τα δύο πέμπτα των CEOs στην Κίνα αναφέρονται σε κάποιον επικεφαλής για την ευρύτερη περιοχή της Ασίας, και 20% στον παγκόσμιο επικεφαλής. Πολλοί ισχυρίζονται ότι τους είναι δύσκολο, ακόμα και άβολο, να αναφέρονται στους επικεφαλής της Ασίας, όταν οι επιχειρήσεις τους στην Κίνα επιτυγχάνουν το μεγαλύτερο ποσοστό των κερδών της περιοχής. Στα προβλήματα περιλαμβάνεται ο κίνδυνος της επανάληψης προσεγγίσεων που πραγματοποιούνται σε περιφερειακό επίπεδο για τη στόχευση και την εξασφάλιση πελατών, σε συνδυασμό με κύκλους μακράς διάρκειας στο σχεδιασμό  και τη λήψη των αποφάσεων.

Η πίεση του χρόνου και η πολυπλοκότητα στη λήψη αποφάσεων εμποδίζουν τους CEOs στην προσπάθειά τους να προσαρμοστούν σε αυτό το μεταβαλλόμενο περιβάλλον, να τροποποιήσουν τα επιχειρηματικά τους μοντέλα και την προσφορά προϊόντων στις κινεζικές απαιτήσεις, για να ανταπεξέλθουν στον τοπικό ανταγωνισμό και να ανταποκριθούν ταχύτατα στις ευκαιρίες και τις απειλές.

Παρόλα αυτά, η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτηθέντων δήλωσε ότι η Κίνα εξακολουθεί να αποτελεί πρώτης προτεραιότητας μοχλό ανάπτυξης για τις επιχειρήσεις τους – και η εμπειρία τους ως επικεφαλής στη χώρα αυτή, προωθεί δυναμικά τη δική τους σταδιοδρομία. Ωστόσο, συνολικά οι περισσότεροι δεν θεωρούν ότι το επιχειρηματικό περιβάλλον στην Κίνα θα βαίνει ευκολότερο. Οι περισσότεροι, επίσης, φοβούνται ότι η περιβαλλοντική πολιτική για τις πολυεθνικές στη χώρα θα γίνει πιο απαιτητική. Οι προσπάθειες βελτίωσης της ευελιξίας τους με την απλούστευση των αλληλεπιδράσεων με τα κεντρικά τους ή με την επιτάχυνση των διαδικασιών λήψης αποφάσεων, μπορεί, συνεπώς, να αποτελέσει πλεονέκτημα για πολλούς CEOs στην Κίνα αλλά και για τις επιχειρήσεις που διοικούν.

Οι εταιρείες αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις αυτές με διαφορετικούς τρόπους. Μερικές δεν έχουν πλέον άλλη περιφερειακή διάρθρωση στην περιοχή, ανεβάζοντας την Κίνα σε επίπεδο σε σχέση με την υπόλοιπη Ασία. Άλλες έχουν ενοποιήσει όλες τις δραστηριότητες που υπάρχουν υπό έναν CEO στην Κίνα, με άμεση πρόσβαση στον παγκόσμιο CEO. Αρκετές εταιρείες έχουν δημιουργήσει νέες οργανικές θέσεις, μετακινώντας πλήρεις επιχειρηματικές μονάδες και παγκόσμια ανώτατα στελέχη στη χώρα αυτή. Μία μάλιστα, δημιούργησε ένα συμβουλευτικό όργανο από ανώτατα παγκόσμια στελέχη, τα οποία συντονίζουν και επιταχύνουν τα τοπικά θέματα.

Ακόμα, κάποιες άλλες ακολουθούν περισσότερο ανθρωποκεντρικές και λιγότερο διαρθρωτικές προσεγγίσεις, προάγοντας τον επικεφαλής της Κίνας σε παγκόσμιο εκτελεστικό επίπεδο, ώστε ο Κινέζος ειδικός να έχει θέση στο Διοικητικό Συμβούλιο. Μερικοί CEOs αντιμετωπίζουν το βραδύτερης ανάπτυξης περιβάλλον της σημερινής Κίνας, δεσμευόμενοι προσωπικά για την άρση των εμποδίων, ώστε να καταφέρουν να δημιουργήσουν έναν αρκετά ευκίνητο οργανισμό που ανταποκρίνεται στην αγορά. Οι προσπάθειες για την επίτευξη του στόχου αυτού φαίνεται να αποτελούν μια λογική αξιοποίηση του χρόνου, όχι μόνο για τα στελέχη των κεντρικών γραφείων, αλλά και για εκείνους που αγωνίζονται στην πρώτη γραμμή.

Πηγή: McKinsey Global Institute                          

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr