Η επιλογή που υπήρξε καταλυτική, ήταν η αιτιολόγηση της προσφυγής στις κάλπες, με το επιχείρημα ότι προέχει το εθνικό συμφέρον. Σωστό ίσως αλλά χρονικά άτοπο. Και διότι υπήρχαν οι αρνητικότερες προβλέψεις για το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και διότι «το εθνικό συμφέρον» είναι μία μάλλον νεφελώδης έννοια η οποία δεν είναι αρκετά ξεκάθαρη στα μάτια των πολιτών, ή του λαού, όπως συνηθίζουν να αποκαλούν τους πολίτες οι πολιτικοί μας. Ο λαός, λοιπόν, δεν βλέπει τα πράγματα υπό το ίδιο πρίσμα με τους πολιτικούς, όπως αποδείχτηκε εκ του αποτελέσματος, ενώ προτεραιότητα γι’ αυτόν αποτελεί το δικό του συμφέρον.
Με έναν λαό, λοιπόν, που κλήθηκε να πληρώνει εδώ και πολλά χρόνια, με την υπόσχεση ότι κάποτε θα απολαύσει καρπούς από τις θυσίες που ανέχτηκε υπομονετικά να κάνει, που έχασε την εμπιστοσύνη του στους πολιτικούς και τους θεσμούς, προσπάθησε να επικοινωνήσει το επικοινωνιακό επιτελείο της Νέας Δημοκρατίας, με τακτικές παλιομοδίτικες και διλλήματα μιας άλλης εποχής, χρησιμοποιώντας ως όπλο το φόβο.
Το επικοινωνιακό μήνυμα μιας τέτοιας προεκλογικής καμπάνιας, είναι άτοπο και άκαιρο να στηρίζεται σε διλλήματα και τελεσίγραφα του τύπου «εμείς ή το χάος». Ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχουν τα εχέγγυα που θα μπορούσαν να το στηρίξουν. Ας μη ξεχνάμε, πέρα από την κατακρήμνιση του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας και τον τραγέλαφο του ΕΝΦΙΑ, την αναβλητικότητα στις αποφάσεις που έπρεπε να ληφθούν για τα φαινόμενα διαφθοράς, την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και τις ουσιώδεις μεταρρυθμίσεις, που θα έδιναν ώθηση στην ελληνική πραγματική οικονομία και θα εξασφάλιζαν θέσεις εργασίας.
Η λανθασμένη και ολέθρια για το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας επικοινωνιακή στρατηγική που εστίασε υπέρμετρα στο φόβο, αδυνατώντας να αναδείξει τις όποιες θετικές πλευρές, αλλά και τις αξίες που θεωρητικά πρεσβεύει, οδήγησε στην απομάκρυνση ακόμα και παραδοσιακούς ψηφοφόρους της. Μια επικοινωνιακή στρατηγική που προσπάθησε να μεταφέρει στον λαό το βάρος της ευθύνης για την πορεία της χώρας, με τον "κίνδυνο της καταστροφής της" ήταν καταλυτικός παράγοντας αποτυχίας του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου.
Δεν υπάρχουν βέβαια μαγικές συνταγές, ούτε πολιτικοί, άνδρες και σχηματισμοί, αναντικατάστατοι. Όμως, οι επικοινωνιολόγοι της Νέας Δημοκρατίας, έπρεπε να λάβουν σοβαρά υπόψη τα μηνύματα των ευρωεκλογών του 2014. Και έπρεπε να αντιληφθούν εγκαίρως ότι τέτοιες στρατηγικές λειτουργούν αρνητικά και, κυρίως, ότι τέτοια διλλήματα δεν «πουλάνε», ιδίως όταν δεν έχουν δοθεί επαρκείς απαντήσεις για τους λόγους που δεν έγιναν οι απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές.
Στοιχειώδεις κανόνες, τόσο για την επικοινωνία όσο και για την πολιτική!
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr