Εκείνο, όμως, που με προβλημάτισε περισσότερο, δεν ήταν μόνο η απουσία καταναλωτών από τα καταστήματα, αλλά οι μάλλον υψηλές τιμές που παρατήρησα, ειδικά στα είδη ένδυσης. Και δεν αναφέρομαι στις γνωστές αλυσίδες ξένων brands του κέντρου, που πωλούν σε τιμές αντίστοιχες της ποιότητας των ενδυμάτων που διαθέτουν, αλλά με ανταγωνιστικό πλεονέκτημα τη μόδα, την οποία και προωθούν περισσότερο. Αλλά, οι τιμές που παρατήρησα στα πιο «σινιέ» ενδύματα που πωλούν τα μεγάλα πολυκαταστήματα είναι, κατά τη γνώμη μου, αδικαιολόγητα ακριβές .

Πιο συγκεκριμένα, θεωρώ πως είναι παράλογο να πωλείται ζακέτα-φούτερ και παντελόνι φόρμας 135 και 150 ευρώ αντίστοιχα. Ή απλό μάλλινο πουλόβερ, όχι κασμήρι, 200 με 300 ευρώ, πουκάμισα από 150 ευρώ και πάνω . Ας μην αναφερθώ σε κουστούμια, σακάκια κλπ. Τα οποία μάλιστα δεν είναι κανενός γνωστού ξένου σχεδιαστή, αλλά μαζικής παραγωγής. Αυτές οι τιμές θα ήταν αναμενόμενες σε καταστήματα ακριβών σχεδιαστών του Κολωνακίου - και από όσα γνωρίζω - ακόμα και σε αυτά είναι πιθανό να βρει κανείς χαμηλότερες τιμές. Και τα λέω αυτά, διότι στο παρελθόν έχω εργαστεί στην αντίπερα όχθη του ατλαντικού για ένα γνωστό, ακριβό πολυκατάστημα σαν buyer ανδρικών ενδυμάτων, που σημαίνει ότι γύριζα όλες τις αγορές της Ευρώπης και γνωρίζω τι λέω.

Φυσικά, για κάθε τσέπη υπάρχει και το ανάλογο brand, αλλά, σε εποχές αβεβαιότητας σαν τη σημερινή, ακόμα και όσοι έχουν γεμάτες από  χρήματα τσέπες δεν τα καταναλώνουν ασυλλόγιστα.

Δηλαδή, σε ποιόν απευθύνονται αυτά τα καταστήματα; Στο 20% των πλουσιότερων κατοίκων της πόλης; Μα εκείνους είτε δεν θα τους προσεγγίσουν ποτέ, διότι πηγαίνουν αλλού για τα ψώνια τους, είτε ακόμα και να προσελκύσουν κάποιο ποσοστό τους, αυτό δεν αρκεί για να τους φέρει ικανά για τη βιωσιμότητά τους κέρδη. Αν πάει κανείς στο Λονδίνο, στο Harrods για παράδειγμα, αυτές τις ημέρες θα βρει τα ίδια brands σε τιμές 15% με 30% χαμηλότερες. Μήπως εκεί δεν ξέρουν από κοστολόγηση; Απλούστατα στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου μάλιστα οι καταναλωτές δεν αντιμετωπίζουν τα ίδια οικονομικά  προβλήματα με εμάς, υπάρχει ένα διαφορετικό “modus operandi” των επιχειρήσεων.

Είναι προφανές ότι ορισμένες επιχειρήσεις ενδυμάτων στην Ελλάδα  και οι άνθρωποι που τις διευθύνουν έχουν ένα δικό τους τρόπο σκέψης και λειτουργίας, που θεωρώ ότι δεν συμβαδίζει με την εποχή. Οι υπερβολές στην κοστολόγηση των εισαγόμενων brands, αλλά και των εγχώριων, δεν συνάδουν με τις δυνατότητες της καταναλωτικής δύναμης των περισσοτέρων Αθηναίων. Και ας μη ξεχνούν ότι τα φυσικά καταστήματα σήμερα έχουν έναν μεγάλο ανταγωνιστή: τα ηλεκτρονικά καταστήματα. Δεν υπάρχει πλέον τίποτα που να μη μπορείς να το βρεις στο Internet και να το παραλάβεις στην πόρτα του σπιτιού σου.
Δεν φταίει, λοιπόν, μόνο η έλλειψη χρημάτων για την παγωμένη αγορά, αλλά και οι υψηλές τιμές. Ας ξανασκεφτούν λοιπόν οι άνθρωποι της αγοράς αν είναι σωστή η τακτική που ακολουθούν.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr