Από τη μια πλευρά ακούω τους νέους στα ΜΜΕ, να λένε (αυτοί είναι που κατά κύριο λόγο εργάζονται ανασφάλιστοι), «τι να κάνουμε, δεν τολμάμε να  αναφερθούμε στο θέμα ασφάλισης στους επιχειρηματίες των καφέ – μπαρ, ρεστοράν κλπ, διότι δεν θα μας προσλάβουν». Αν και πιστευω ότι εχουν δίκιο (αναγνωρίζοντας ότι η ανάγκη που εχουν για να βρουν μια δουλεια, τους αναγκάζει να πεφτουν θύματα εκβιασμού). Ωστόσο, πιστεύω, ότι αν επιμείνουν, αρνηθούν και πολύ περισσότερο καταγγείλουν την επιχείρηση που τους ζητά να εργαστούν υπό αυτό, το αναχρονιστικό,  δουλεμπορικό καθεστώς, τότε, ίσως, όσοι επιχειρηματίες ασκούν τέτοιες παράνομες πρακτικές, να αποθαρρυνθούν και να εγκαταλείψουν την ιδέα.

Από την άλλη, έχουμε το κράτος το οποίο αδυνατεί να ελέγξει όλες τις επιχειρήσεις (και πως άλλωστε, δεν είναι δυνατόν να απασχολεί έναν ελεγκτή για κάθε επιχείρηση εστίασης, χρειάζεται συνείδηση, νομιμοφροσύνη και επίδειξη υπευθυνότητας από τους επιχειρηματίες). Παρόλα αυτά, ο ελεγκτικός μηχανισμός του αρμόδιου υπουργείου προσπαθεί να ελέγξει έστω και ένα σημαντικό αριθμό από αυτές, όπως δείχνουν οι πρόσφατες αποκαλύψεις των Media. Στην προσπάθεια του αυτή, ανακάλυψε ένα μεγάλο ποσοστό (38%), από εκείνες που επιδίδονται στο σύγχρονο δουλεμπόριο, δηλ. την μαύρη εργασία. Το θέμα, όμως, δεν είναι να διαπιστώνουμε την παραβατικότητα, και τι έγινε, Είναι, ποιες κυρώσεις επιβάλλονται σ αυτές; Και αν είναι ικανές να τις συνετίσουν ή όχι. Μήπως υπάρχουν κι εδώ παράθυρα στο νόμο που βοηθούν να ξεφεύγουν οι επιχειρήσεις που απασχολουν ανασφάλιστους εργαζόμενους; Κάτι έπρεπε να γίνει. Και έγινε. Οι ποινές (όπως ανακοινώσε χτες ο αρμόδιος υπουργός εργασίας Γ. Βρούτσης), οι οποίες θα επιβάλλονται πλέον στους παραβάτες, θα είναι πολύ αυστηρές και  θα φτανουν ακόμα και στο κλεισιμο της επιχείρησης.

Δεν είναι δυνατόν σήμερα, να φτάνουν οι ασφαλιστικοί οργανισμοί να απειλούν με κατασχέσεις της κινητής και ακίνητης περιουσίας των νόμιμων και υπεύθυνων  επιχειρηματιών, οι οποίοι δηλώνουν τους εργαζόμενους που απασχολούν και, που λόγω έλλειψης ρευστότητας, δεν μπορούν να πληρώσουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές. Ενώ, την ίδια στιγμή, υπάρχουν συνάδελφοι τους, οι οποίοι γράφουν τους νόμους στα παλιά τους «παπούτσια» και πίνουν στην υγεία των «κορόιδων».

Η μαύρη εργασία ή το δουλεμπόριο, είναι ανήθικο, και ζημιογόνο  για  την ελληνική οικονομία, ενώ ταυτόχρονα, είναι και άδικο για τους νέους, οι όποιοι εκ των πραγμάτων πέφτουν θύματα εκβιασμού επιτήδειων, αφού δεν έχουν την πολυτέλεια επιλογής εργασίας στο αντικείμενο που σπούδασαν. Με αποτέλεσμα, να  χαραμίζουν τα νιάτα τους δουλεύοντας σε δουλειές του ποδαριού, με απάνθρωπα ωράρια σαν σκλάβοι, με ό, τι αυτό συνεπάγεται για την αξιοπρέπειά τους.

Τέλος, δεν χρειάζεται να τονίσουμε τις ασύλληπτες οικονομικές συνέπειες που έχει η ανασφάλιστη - μαύρη εργασία στα ταμεία των ασφαλιστικών οργανισμών και τις υποχρεώσεις τους προς τους ασφαλιζόμενους.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr