Σύμφωνα με έρευνα του McKinsey Global Institute, η Ευρώπη έχει βελτιώσει σημαντικά την οικονομική της πρόοδο τα τελευταία 15 χρόνια, αλλά το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της, εξακολουθεί να βρίσκεται στα 11,250 δολάρια, υπολειπόμενο των ΗΠΑ κατά 4,6 τρις δολάρια στο σύνολο του. Ένας από τους λόγους, αποδίδεται στη χαλαρότητα των ευρωπαίων, αλλά αυτό, δημιουργεί ένα κενό το οποίο διευρύνεται μεταξύ τους, και το οποίο, είναι ο σημαντικότερος ένοχος για αυτή τη διαφορά. Τι ευθύνεται, όμως γι αυτό; Η απάντηση που προκύπτει από την έρευνα είναι: η μειωμένη απόδοση των υπηρεσιών. Οι τοπικές υπηρεσίες, όπως η λιανική, από μονή της υπολογίζεται για τα δυο τρίτα της πτώσης στην παραγωγικότητα. Αλλά όπως υποστηρίζεται από τους μελετητές του MGI, η Ευρώπη, μπορεί με τα καλύτερα παραδείγματα να σμιλεύσει όλους τους τομείς των υπηρεσιών της και να μειώσει το κενό. Το κλειδί αφενός, για τις επιχειρήσεις θα είναι να ξεπεράσουν αυτά τα παραδείγματα στους κλάδους τους και αφετέρου, για τις κυβερνήσεις, να τις βοηθήσουν σε αυτή την κατεύθυνση, με το να άρουν τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις, από τους κανονισμούς.
Η ευκαιρία που παρουσιάζεται για την Ευρώπη να βελτιώσει τη νωθρότητα στους τομείς των υπηρεσιών της, είναι ένα από τα κύρια θέματα στα οποία απευθύνεται η μελέτη: «ο δρόμος για την οικονομική ανάπτυξη και ανανέωση της Ευρώπης», που καταγράφεται στην έρευνα του MGI. Η έρευνα, αναλύει τα βήματα που ακολουθεί η Ευρώπη στις μεταρρυθμίσεις: των αγορών εργασίας της, τη μείωση της ανεργίας και την ενδυνάμωση της ανάπτυξης του κατά κεφαλήν ΑΕΠ της: στις πολλές πιέσεις, που διατηρούν μειωμένη την ανάπτυξη της και πώς θα μπορέσει να οικοδομήσει μια αποδοτική ατζέντα, χρησιμοποιώντας τις πρόσφατες μεταρρυθμίσεις σαν πλατφόρμα εκκίνησης. Με δεδομένα τα υψηλά χρέη και τα ελλείμματα, το πλαίσιο παραμένει περιορισμένο για οποιαδήποτε ώθηση της ανάπτυξης μέσω δαπανών με βραχυπρόθεσμα κίνητρα. Για το λόγo αυτό η Ευρώπη θα πρέπει να αγκαλιάσει τις δομικές μεταρρυθμίσεις και να σμιλεύσει την απόδοση στους τομείς των υπηρεσιών της, σαν ένα κρίσιμο μέρος αυτής της προσπάθειας.

Πολλοί policy makers, στην Ευρώπη, διατηρούν παραδοσιακά την επικέντρωση τους στην ένταση της τεχνολογίας και του βιομηχανικού κλάδου, αντανακλώντας το δυναμικό τους ρόλο στην αύξηση της παραγωγικότητας και την προβολή των οικονομιών της περιοχής των κρατών μελών της ευρωζώνης στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Αλλά, το γεγονός παραμένει, ότι ο αριθμός των θέσεων εργασίας που απωλέστηκαν στην ευρωζώνη, ήλθε από τους τομείς της βιομηχανίας, και μόνο οι τομείς των υπηρεσιών αύξησαν τα επίπεδα απασχόλησης τους, πράγμα που σημαίνει, ότι οι τομείς των υπηρεσιών αποτελούν τη σημαντικότερη δυνατότητα για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Μια σειρά από κανονισμούς και εμπόδια, που ανυψώνονται στις αγορές της Ευρώπης, στέκονται στο δρόμο για την αύξηση της παραγωγικότητας των υπηρεσιών, οι οποίες υποφέρουν και από τις σχετικές χαμηλής κλίμακας λειτουργίες των κανονισμών, που εμποδίζουν τον ανταγωνισμό των προϊόντων, ακινήτων και αγορά εργασίας. Η έρευνα του MGI, διακρίνει δυο περιοχές στις οποίες απευθύνεται. επισημαίνοντας την αναγκαιότητα να διασφαλισθεί η δυνατότητα ανάπτυξης, συμπεριλαμβανομένης της υποδομής και των ικανοτήτων των υπηρεσιών αυτών.

Η απελευθέρωση των μονοπωλιακών κλάδων στην Ευρώπη, την οδήγησε σε μια δραματική αύξηση της παραγωγικότητας, σε συνδυασμό με την προτυποποίηση των κανονισμών, ετσι ώστε να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα της. Κάτι που αποδείχτηκε επιτυχώς στις τηλεπικοινωνίες. Για παράδειγμα, το GSM—the Global System for Mobile Communications—αναπτύχθηκε αρχικά, σε επτά ευρωπαϊκές χώρες το 1992. Σήμερα, το σύστημα χρησιμοποιείτε από περισσότερους από τέσσερα δις χρήστες σε όλο τον κόσμο. Στον κλάδο των μεταφορών, η χαλάρωση του ελέγχου τιμών και η άρση των εμποδίων στο διασυνοριακό εμπόριο, οδήγησε σε 15% με 20% τοις στις ταρίφες και 5% αύξηση, στην ετήσια ανάπτυξη της παραγωγικότητας κατά τη δεκαετία του 1990 στη Γαλλία και Γερμανία.

Παρόλα αυτά, τα παραδείγματα, πολλοί άλλοι κλάδοι υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων των ταχυδρομικών, των μεταφορών με τρένα και των αυτοαπασχολούμενων επαγγελματιών (όπως, δικηγόρους και λογιστές κ.α), εξακολουθούν να προστατεύονται με κανονισμούς, από τους ανταγωνιστές τους. επιπροσθέτως, πολλές ευρωπαϊκές χώρες περιορίζουν των αριθμό των φαρμακειών, με αποτέλεσμα, για παράδειγμα να δημιουργούν περιφερειακά μονοπώλια στις λιανικές πωλήσεις των φαρμακευτικών προϊόντων. Ακόμα περισσότερο, μερικές ευρωπαϊκές χώρες θέτουν υψηλότερες ή χαμηλότερες τιμές για αρχιτέκτονες δικηγόρους, στην Ιταλία και Γερμανία. Μεταξύ άλλων. η Γαλλία και Ισπανία απαγορεύουν τη διαφήμιση στους συμβολαιογράφους. Μερικές χώρες δε, έχουν καταργήσει τέτοιους περιορισμούς στη διαφήμιση και τον περιορισμό των τιμών τα τελευταία χρόνια, προφανώς χωρίς να προξενήσουν ζημιά στις αγορές τους. αλλά, οι κανονισμοί παραμένουν ψηλά στο σύνολο τους για τους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες και αυτό, καταγράφεται στο δείκτη κανονισμών για τα προϊόντα και τις αγορές του 2008, του OECD (Organization for Economic Co-operation and Development). Στον οποίο η διαφορά είναι διπλά πιο υψηλή στην Ευρώπη έναντι των ΗΠΑ.

Οι κανονισμοί, όχι μόνο επιβραδύνουν τον ανταγωνισμό στην Ευρώπη, αλλά μπορούν επίσης, να εκθέσουν την απόδοση της λειτουργίας του. Ο λιανικός τομέας, για παράδειγμα, εξακολουθεί να υποφέρει από τους περιορισμούς στα προϊόντα και τα ακίνητα. Οι νόμοι της ζώνης, έχουν περιορίσει το μέγεθος και την πυκνότητα των καταστημάτων, βάζοντας μεγαλύτερες, πιο αποδοτικές διατάξεις οι οποίες θέτουν τα υπερκαταστήματα σε μειονεκτική θέση: στη Γαλλία, η σύσταση περισσοτέρων περιοριστικών κανόνων, για το μέγεθος των καταστημάτων λιανικής, κατά τη διάρκεια του 1990, σταμάτησε την αύξηση της παραγωγικότητας και αυτό γιατί περιόριζε το άνοιγμα νέων καταστημάτων σε πάνω από 6.000 τμ. Κάτι το οποίο καθιστούσε το άνοιγμα νέων καταστημάτων ρεαλιστικά ανέφικτο, με αποτέλεσμα την χαλάρωση των κανονισμών αυτών. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο αριθμός των νέων καταστημάτων επιβραδύνθηκε, λόγω των ανεπαρκών μεταρρυθμίσεων στο σχεδιασμό του νόμου. Στη δε, Ολλανδία, ανεξάρτητοι δήμοι, έχουν την εξουσία να αποτρέπουν στους λιανοπωλητές, να πωλούν τηλεοράσεις από τα καταστήματα επίπλων.

Και ενώ η υπόλοιπη Ευρώπη αγωνίζεται να αναζωογονήσει τον αέρα της ανάπτυξης των υπηρεσιών της, στην Ελλάδα, δεδομένων των ελλειμμάτων και του υψηλού χρέους της, τα οποία μας οδήγησαν στο αναπόφευκτο «κούρεμα» του χρέους, οι πολιτικοί της (και ιδιαίτερα των αντιπολιτευόμενων κομμάτων, οι οποίοι ξεχνούν ότι ο ελληνικός λαός τους το έχει χρεώσει), αντιτίθενται σε μια εθνική συνεννόηση, με περίσσια υποκρισία, και αντί να κάτσουν να «μυρίσουν» τον μολυσμένο αέρα που εκπνέουν και τον εισπνέουν οι Έλληνες πολίτες, και να συγκλίνουν με πολιτικό θάρρος και βούληση στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις των μονοπωλιακών υπηρεσιών/καθεστώτων, που απέτρεψαν επί σειρά ετών την ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα της χώρας μας, σέρνονται λαϊκίζοντας σε μικροκομματικές - παλαιοκομματικές - και σε ορισμένες περιπτώσεις προσωπικές ασκήσεις εξουσίας, αποκοιμίζοντας τον κόσμο με τις ξύλινες, βαρετές και ανούσιες δηλώσεις τους.