Η επιλογή που υπήρξε καταλυτική για την εκλογική συντριβή, ήταν η αιτιολόγηση της προσφυγής στις κάλπες, με το επιχείρημα ότι προέχει το εθνικό συμφέρον. Σωστό αλλά χρονικά άτοπο. Και διότι υπήρχαν οι αρνητικότερες προβλέψεις για το κόμμα της Ν.Δ., αλλά και διότι «το εθνικό συμφέρον» είναι μία μάλλον νεφελώδης έννοια η οποία δεν είναι αρκετά ξεκάθαρη στα μάτια των πολιτών, ή του λαού, όπως συνηθίζουν να αποκαλούν τους πολίτες οι πολιτικοί μας. Ο λαός, λοιπόν, δεν βλέπει τα πράγματα υπό το ίδιο πρίσμα με τους πολιτικούς, όπως αποδείχτηκε εκ του αποτελέσματος, ενώ προτεραιότητα γι αυτόν αποτελεί το δικό του συμφέρον.

Πως είναι δυνατόν, στην παρούσα δυσμενή οικονομική συγκυρία, να του ζητείται η ευθύνη για κάτι στο οποίο δεν είχε συμμετοχή και δεν οφείλεται σε αυτόν, πολύ περισσότερο όταν καλείται να πληρώνει εδώ και πολλά χρόνια, με την υπόσχεση ότι κάποτε θα απολαύσει καρπούς από τις θυσίες που ανέχτηκε υπομονετικά να κάνει.

Το επικοινωνιακό μήνυμα μιας προεκλογικής καμπάνιας, που γίνεται σε λάθος χρόνο και με αρνητικές προϋποθέσεις, δεν μπορεί να στηρίζεται σε διλλήματα και τελεσίγραφα, όπως «εμείς ή το χάος» ιδιαίτερα, όταν δεν υπάρχουν τα εχέγγυα που θα μπορούσαν να το στηρίξουν - λαμβάνοντας υπόψη και την αναβλητικότητα στις αποφάσεις που έπρεπε να ληφθούν για τα φαινόμενα διαφθοράς αλλά και την επανίδρυση του κράτους, που υπήρξε το συγκριτικό επικοινωνιακό πλεονέκτημα της Ν.Δ. και του πρόεδρου της στις εκλογές του 2004.
 
Η λανθασμένη και ολέθρια για το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας επικοινωνιακή στρατηγική των συμβούλων επικοινωνίας της, είχε σαν αποτέλεσμα τον διασυρμό ενός ιστορικού κόμματος αλλά και ενός χαρισματικού ηγέτη που συσπείρωσε το κόμμα του και μετά από πολλά χρόνια αποτυχημένων εκλογικών αναμετρήσεων, το επανέφερε στην εξουσία. Ως εκ τούτου, η επικοινωνιακή στρατηγική, που έθετε προ τετελεσμένου γεγονότος τον λαό, μεταφέροντας το βάρος της ευθύνης σε αυτόν, ήταν ο καταλυτικότερος παράγοντας αποτυχίας και συντριβής του κόμματος της Ν.Δ, στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου.

Αν μη τι άλλο, οι ειδικοί επικοινωνίας της Ν.Δ., έπρεπε να αντιληφθούν εγκαίρως, ότι τέτοιες στρατηγικές λειτουργούν αρνητικά.

Δεν υπάρχουν βέβαια μαγικές συνταγές, ούτε πολιτικοί, άνδρες και σχηματισμοί, αναντικατάστατοι. Οι δε επικοινωνιολόγοι της Νέας Δημοκρατίας, έπρεπε να λάβουν σοβαρά υπόψη τα μηνύματα και του 2007 αλλά κυρίως των ευρωεκλογών, όπως επίσης και την καθυστέρηση του Κώστα Καραμανλή να απομακρύνει παραδειγματικά αυτούς που πρόδωσαν την περίφημη εξαγγελία των εκλογών του 2004 «καμία ανοχή στη διαφθορά».
 
Επρεπε να γνωρίζουν, ότι τέτοια διλλήματα δεν «πουλάνε», ιδίως όταν δεν έχουν δοθεί επαρκείς απαντήσεις για τους λόγους που δεν έγιναν οι απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές στα προηγούμενα χρόνια της διακυβέρνησης της χώρας. Επίσης, δεν μπορεί να αρκεί η αναγνώριση των λαθών σε μια προεκλογική επικοινωνία, και ο πρωθυπουργός της χώρας να κατεβαίνει σε προεκλογική καμπάνια απολογούμενος για τα λάθη του, χωρίς κανένα ουσιαστικό, επιχείρημα, πέραν της δεινής οικονομικής κατάστασης της χώρας και χωρίς έστω και μια υπόσχεση κάποιας, αμυδρής έστω, βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης της κοινωνίας.

Στοιχειώδεις κανόνες, τόσο για την επικοινωνία όσο και για την πολιτική!

Πάνος Τσαγκαράκης
[email protected]  

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr