Οκτώ χρόνια τώρα βολοδέρνουμε και δυστυχώς κάθε χρόνο και χειρότερα. Οι ευθύνες διάχυτες. Αναλογούν σε όλους αυτούς ανεξαιρέτως που προκάλεσαν την κρίση αλλά και σε όλους αυτούς που την διαχειρίστηκαν με τον πιο ανεύθυνο δυνατό τρόπο, με την αλαζονεία της αυθεντίας. Δεν χρειάζεται να λέμε πολλά . Μονάχα πως οκτώ χρόνια τώρα οι πολιτικές, παραγωγικές αλλά και κοινωνικές δυνάμεις δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν σε ένα εθνικό σχέδιο να βγούμε από την κρίση τα λέει όλα.

Την παγιωμένη αυτή ανευθυνότητα και αμεριμνησία την γνωρίζει πολύ καλά η Κυβέρνηση και την εκμεταλλεύεται καιροσκοπικά στο έπακρο, προκειμένου να μείνει προσκολλημένη στην εξουσία. και γαία πυρί μιχθήτω. Κοροϊδεύει τους πάντες ανερυθρίαστα. Τάχα έγιναν διαπραγματεύσεις, τάχα αντισταθήκαμε, τάχα πονάει η ψυχή μας, τάχα κερδίσαμε με υποτιθέμενα αντίμετρα όταν και ένα ποτέ θεσμοθετηθούν.. δηλαδή να μπαίνουν από τι μία τσέπη και να βγαίνουν από την άλλη, δηλαδή να σε κάψω Γιάννη μου να σε αλείψω λάδι.

Πανηγυρίζουν για δήθεν νίκη, ξεδιάντροπα, όταν συμφώνησαν στο μέλλον και να κοπούν οι συντάξεις και να μπουν νέοι φόροι με την ψευδεπίγραφη ελπίδα πως τάχα θα βγούμε στις αγορές και τέλος τα Μνημόνια., όταν ξέρουν και ξέρουμε πολύ καλά, πως κανένα νούμερο δεν βγαίνει. Τι έχουν κάνει για να στηρίξουν την οικονομία; Να μειώσουν την ανεργία, Να στηρίξουν τις όποιες παραγωγικές δυνάμεις έχουν απομείνει, για να περιορίσουν το παμφάγο και ξεχαρβαλωμένο κράτος και την δυσκίνητη και αντιπαραγωγική Δημόσια Διοίκηση , που ξεχειλίζει από γραφειοκρατία και ανοργανωσιά. Τίποτα απολύτως.

Για να είμαστε δίκαιοι, δεν είναι μόνο η Κυβέρνηση αλλά και η αντιπολίτευση που πελαγοδρομεί χωρίς κανένα ουσιαστικό σχέδιο πέρα από υποσχέσεις τις οποίες πλέον γνωρίζει πολύ καλά πως δύσκολα θα καταφέρει να εφαρμόσει, αφού τα όσα σκληρά συμφωνήθηκαν στην Μάλτα , θα κληθεί να τα εφαρμόσει από τη στιγμή που θα γίνει Κυβέρνηση.

Να δεχτούμε ως αδιαμφισβήτητο γεγονός πως η Κυβέρνηση αρνείται πεισματικά κάθε συναίνεση ναρκοθετώντας κάθε πρωτοβουλία αλλά εξ’ ίσου αδιαμφισβήτητο είναι πως ούτε τα κόμματα της αντιπολίτευσης έκατσαν στο τραπέζι με την ανάλογη σοβαρότητα και πλήρη συναίσθηση της εθνικής ευθύνης τους προκειμένου να χαράξουν μία εθνική στρατηγική για την επόμενη μέρα Αντίθετα ο καθένας τραβάει το δρόμο τους σφυρίζοντας αδιάφορα.

Την ίδια ώρα οι εικόνες ντροπής πολλαπλασιάζονται. Για λίγα φρούτα, και για λίγα βασικά αγαθά οι ουρές είναι ατελείωτες. Άλλη μία παρακαταθήκη της Κυβέρνησης.. Για το πώς ζουν αυτοί οι άνθρωποι, πως τα βγουν πέρα, ποιος πραγματικά νοιάστηκε; Το ότι οι ανασφάλιστοι έχουν ελεύθερη πρόσβαση στην περίθαλψη είναι το αυτονόητο. Δεν είναι δα και φοβερό κατόρθωμα, ούτε κάποια τρομερή και φοβερή μεταρρύθμιση. Γιατί λοιπόν θα έπρεπε να τους χειροκροτήσουμε;

Η μόνη πολιτική παρακαταθήκη αυτής της Κυβέρνησης θα είναι το Σύμφωνο Συμβίωσης και το Ελεύθερο Κάμπινγκ Ο Πανάγιος Τάφος και κάτι εξεταστικές επιτροπές της πλάκας καθώς που όλοι γνωρίζουμε πως το κάθε κόμμα θα βγάλει το δικό του πόρισμα και τρέχα γύρευε..

Δυστυχώς, μπήκαμε με φόρα σε έναν νέο φαύλο κύκλο σκληρής λιτότητας που με την πιο απλή εκτίμηση θα κρατήσει τουλάχιστον άλλα πέντε χρόνια…

Το πώς θα τα βγάλουμε πέρα είναι η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου δολαρίων… Ως τότε παραμένουμε σταυρωμένοι.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr