Πολλοί χασκογελάσαμε, σκεπτόμενοι.  « Ο άνθρωπος ρίχνει άδεια να πιάσει γεμάτα» και προσπεράσαμε. Μέγα λάθος.

Αν κάτσουμε να σκεφτούμε τι συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα, δεν απέχουμε και πολύ από την κατάσταση της Βαϊμάρης.

Τίποτα δεν δουλεύει πλέον. Τίποτα το συλλογικό για να κρατηθεί η χώρα στα πόδια της.

Έχουμε μια κατακερματισμένη και ασύνταχτη κοινωνία που υποφέρει. Πληρώνοντας τα δικά της λάθη και πολυετή ύπνωση. Ο ατομισμός έχει γίνει κυρίαρχη ιδεολογία. Ο καθένας με αιχμή του δόρατος το μικροσυμφέρον του αδυνατεί να συλλάβει το μέγεθος του κινδύνου, να καταρρεύσουν τα πάντα. Όλοι πλέον λειτουργούμε ισοπεδωτικά και συλλήβδην.

Μέσα από την γενική αποσύνθεση, τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο, γεννιούνται καθημερινά κάθε λογής επικίνδυνες συμπεριφορές. Κάθε λογής προπαγάνδες, είτε κατευθυνόμενες είτε αυτοφυείς, μέσα από  άναρθρες κραυγές και ανέξοδη συνθηματολογία βρίσκουν διέξοδο στους δικαίως απελπισμένους πολίτες, που έχασαν τις δουλειές τους, εξανεμίστηκε το εισόδημα τους, και τρέμουν για το αύριο. H μαζική καχυποψία και η ψυχολογία του όχλου έγιναν το κυρίαρχα συμπτώματα και  οδηγούν στην αυτοκαταστροφή.

Κάθε λογής φασιτικές και αυταρχικές συμπεριφορές βρήκαν χώρο να εκδηλωθούν. Οι νέοι  ηγέτες είναι οι Φωτόπουλοι, οι Λυμπερόπουλοι και οι Μπαλασόπουλοι. Οι πρώτοι θα μας κόψουν το φως. Οι δεύτεροι θα χύσουν λάδια στους δρόμους. Οι τρίτοι μας χαρίζουν απλόχερα την πανούκλα των σκουπιδιών. Αύριο θα προστεθούν κάποιοι άλλοι.  Και απέναντι τους ένα κράτος ανύπαρκτο. Ένα έμψυχο πολιτικό δυναμικό, που έχει πνιγεί στο χάος που το ίδιο δημιούργησε. Ένα χάος που συνίσταται από οικονομικό τέλμα, παρακμή, και αποσύνθεση.

Έχουμε μια Κυβέρνηση αδύναμη, άτολμη, χειραγωγημένη από την κάθε λογής πολιτική ιδιοτέλεια και προσωπικές στρατηγικές. Μια κυβέρνηση που δρα αποσπασματικά σέρνομενη και σέρνοντας την χώρα πιο βαθειά στην απελπισία.

Είπε ο κ. Βενιζέλος πως όσα περνάμε είναι για να αποφύγουμε την κρίση. Σωστό αλλά αντανακλά ένα μικρό μέρος της αλήθειας. Αυτά που περνάμε, σύμφωνα με τον κ. Βενιζέλο αφορούν την οικονομική κρίση. Δεν είπε κουβέντα για την την κρίση της Πολιτικής . Κουβέντα για την κοινωνική κρίση. Ούτε λέξη για την κρίση των θεσμών, την γενική απαξίωση της δικαιοσύνης και του κοινοβουλευτισμού.

Έχουμε μια αξιωματική αντιπολίτευση, που παίζει με τη φωτιά, καθώς τροφοδοτεί με ψευδοδιλήματα, όπως αυτό της επαναδιαπραγμάτευσης, την ψευδαίσθηση ότι είναι η σωτήρια λύση για τη χώρα, από την στιγμή που είναι και η ίδια είναι σάρκα εξ σαρκός του ίδιου προβλήματος και εξ’ ίσου υπεύθυνη για την κατάντια και τον εξευτελσιμό της χώρας. Από τη στιγμή που η ίδια ακολουθεί κατά γράμμα στρατηγικές άκρατου λαϊκισμού, υπό τον μανδύα πατριωτικής ανάτασης.

Έχουμε μία αριστερά, που τρίβει τα χέρια της χαιρέκακα. Μια αριστερά που νειώθει ότι δικαιώνεται τώρα ο αγώνας της καθώς αποκαλύφθηκε η αναλγησία του καπιταλισμού. Ενα μέρος της νοσταλγεί τη δραχμή. Ενα άλλο μέρος της χειροκροτεί τον κάθε κύριο Φωτόπουλο, κι ένα κομμάτι της επιμένει στο νόμος είναι το δίκιο του εργάτη. Δυστυχώς  δεν έχουν πάρει είδηση ( όπως και το υπόλοιπο έμψυχο πολιτικό δυναμικό) ότι κάτι πολύ σοβαρότερο συμβαίνει και πλάθεται. Ότι μπήκαμε κανονικά σε μία μετακαπιταλιστική εποχή, από τη στιγμή που ο πλέον ισχυρός άνθρωπος του πλανήτη, που δεν είναι άλλος από τον Αμερικανό Πρόεδρο, τρέμει στην κυριολεξία για το τι θα πούν οι οίκοι αξιολόγησης δηλαδή οι αγορές.

Αλλά μήπως λειτουργούν οι άλλες εξουσίες;  Μήπως λειτουργεί η Δικαιοσύνη, όταν μια αγωγή που θα κατατεθεί σήμερα θα συζητηθεί το Δεκέμβρη του 2013; Για να μην μιλήσουμε για κραυγαλέες περιπτώσεις, όταν φυγόδικοι και καταδικασμένοι συλλαμβάνονται για να αφεθούν ελεύθεροι λόγω διχογνωμίας !!!!! για να  εξαφανιστούν και πάλι. Μήπως  οδηγήθηκαν στη δικαιοσύνη συγκεκριμένοι διεφθαρμένοι πολιτικοί, φοροφυγάδες επιχειρηματίες και επίορκοι δημόσιοι υπάλληλοι;  Σε τι να πιστέψει πιά ο κόσμος;

Μια Βαϊμάρη είμαστε. Σήμερα ένας άλλος πληγωμένος λαός εννενήντα χρόνια μετά, διαλυμένος οικονομικά, και ενοχοποιημένος για τα λάθη και τις παραλείψεις του, προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του και να αντέξει την βίαια έκπτωση από την επίπλαστη ευδαιμονία που του πρόσφεραν απλόχερα με δάνεια οι κυβερνήτες του μέσα σε ένα σκηνικό διαφθοράς και ανικανότητας.

Ίσως γι’ αυτό ο κ. Καρατζαφέρης, αρπάζει την ευκαιρία και υπόσχεται να γίνει Πρωθυπουργός , κάνοντας λόγο ακόμη και για Γουδί, για να μας σώσει από  τον «ανάξιο σημερινό έμψυχο πολιτικό δυναμικό» ενδεχομένως και από τον «ευπαθή κοινοβουλευτισμό». Φυσικά θα μας σώσει και από ποιόν άλλον; Από τους κακό μας εαυτό.  Αυτή τη σωτηρία, θα καταφέρουν όπως πάνε οι σημερινοί μας πολιτικοί ταγοί... παραιτημένοι και σε πλήρη σύγχυση. Ας ξυπνήσουμε επιτέλους πριν είναι πολύ αργά και δεν θα μας σώζει τίποτα.

Άλλωστε η τραγική κατάληξη  της αδύναμης δημοκρατίας της Βαϊμάρης και το που οδήγησε είναι γνωστά.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr