Έχουμε ξαναγράψει από αυτή τη στήλη, ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα θα είναι η αφαίμαξη έμψυχου δυναμικού, το οποίο δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση.
Το τραγικότερο όλων, είναι πως ακόμη και αν επιστρέψουμε στην δεκαετία του εξήντα, υπάρχει έναν παράγοντας που αποφεύγουμε να κοιτάξουμε κατάματα. Τότε το έμψυχο δυναμικό ήταν αμιγώς ελληνικό. Σήμερα έχουμε και κοντά στα 2 εκ. οικονομικούς μετανάστες συνήθως αδήλωτους. Σημειώστε αυτήν την πολύ σημαντική λεπτομέρεια.
Την ίδια ώρα, η Ευρώπη έχει αρχίσει πλέον να βαδίζει ολοταχώς στην επόμενη ημέρα. Όλες οι ενδείξεις είναι πως σχεδιάζει την επόμενη ημέρα χωρίς εμάς. Δυστυχώς για μας, υπάρχουμε για τους ευρωπαίους ως το νούμερο ένα πρόβλημα τους. Όχι τόσο οικονομικό, αλλά θεσμικό. Εξακολουθούμε να κοροϊδεύουμε. Τα Greek Statistics έχουν αντικατασταθεί από τα Greek Politics.
H Ευρώπη με τον άλφα ή βήτα τρόπο θα σωθεί. Θα περάσει δύσκολα αλλά θα τα καταφέρει. Προσωπικά δεν νομίζω πως θα διαλυθεί. Θα προτιμήσει να μας βάλει στην γωνία, ακόμη και να μας πετάξει αν συνεχίσουμε έτσι. Είναι θέμα καθαρής επιβίωσης. Θα θελήσουν οι ευρωπαίοι να διαλύσουν αυτό που με τόσο αγώνα έχουν καταφέρει για χάρη ενός μπουλουκιού απείθαρχων και κατ’ εξακολούθηση κουτοπόνηρων; Πολύ αμφιβάλλω.
Είναι γνωστό πως στην πολιτική και την διπλωματία τίποτα δεν είναι τυχαίο. Τα πάντα είναι μελετημένα. Βλέπουμε λοιπόν, όλη την εβδομάδα οι ριπές για τιμωρία να εντείνονται. Προειδοποιητικές βολές ; Καθόλου. Δεν είναι η πρώτη φορά. Από το 2009 κάθε τρεις και λίγο μας εγκαλούν. Αν ακτινογραφήσουμε το σχέδιο των Ολλανδών λαμβάνοντας υπόψη το πόσο κοντά σε σκέψη και νοοτροπία είναι Ολλανδία και Γερμανία, μπορούμε άνετα να υποθέσουμε πως η Ολλανδία κάνει τον λαγό. Ρίχνει στο τραπέζι ιδέες.
Μόνο που η Ολλανδία είναι μία πολύ σοβαρή χώρα. Μπορεί να μην έχει το βεληνεκές της Γαλλίας ή της Γερμανίας ή το μέγεθος της Ιταλίας, αλλά ότι εκπέμπει δεν είναι τυχαίο. Για να βγει δε ένα τέτοιο σχέδιο τώρα στον αέρα, σημαίνει πως το προετοίμαζαν μήνες. Τέτοια σχέδια θέλουν μελέτη, θέλουν συνεννοήσεις στο παρασκήνιο, θέλουν πολύ εμπεριστατωμένη και ακριβή αποτύπωση των επιπτώσεων. Και φυσικά χρειάζεται μυστικότητα.
Εμείς τι κάνουμε; Ασχολιόμαστε με τα αυθαίρετα, τους ταξιτζήδες, τους φορτηγατζήδες, το άσυλο, τα επιδόματα, αν ο δημόσιος απολυμένος είναι πιο καλός από τον ιδιωτικό απολυμένο, αν ο πλούσιος φοροφυγάς είναι πιο ανήθικος από τον μικρομεσαίο φοροφυγά.
Η μεν κυβέρνηση, είναι σχεδόν ανύπαρκτη, έχοντας χάσει τα αυγά και τα πασχάλια με τους υπουργούς της να τσακώνονται μεταξύ τους, την δε αντιπολίτευση να παραμυθιάζει το πόπολο πως που αν εφαρμοστεί πλήρως το πρόγραμμά της, η ανάκαμψη θα φανεί πριν κλείσει χρόνος. Η ύφεση θα ξεπεραστεί ολοκληρωτικά λίγο αργότερα και στα δύο χρόνια τα αποτελέσματα θα είναι θεαματικά και στα τρία χρόνια και κάτι η εικόνα θα έχει αντιστραφεί πλήρως. Ότι να πει κανείς θα είναι λίγο. Αυτά βλέπουν οι ξένοι και φρικάρουν.
Και εν τω μεταξύ, έχουμε μια Μέρκελ που μας τα έσουρε τις προάλλες. «Λεφτά υπάρχουν στα ταμεία μας..για την ανάπτυξη σας… Μόνο το 20% έχετε απορροφήσει, είπε από βήματος του Γερμανικου Κοινοβουλίου. Η μόνη λέξη που δεν είπε θα ήταν «Άχρηστοι». Μπορεί όμως να το είπε από μέσα της. Προφανώς, σε αυτά τα λεφτά πόνταραν μέχρι τώρα οι δικοί μας πολιτικοί και ως Μεσσίες διαλαλούν προς κάθε κατεύθυνση ότι θα μας σώσει η ανάπτυξη…
Μα για πια ανάπτυξη μιλάμε; Τις ανανεώσιμες που τις έχουμε βάλει λάβαρο. 200.000 Θέσεις εργασίας; Άντε και ξεκίνησαν. Πόσο θα κρατήσουν; Κάποια στιγμή θα τελειώσουν. Όσοι απασχολήθηκαν στην δημιουργία τους πού θα πάνε μετά; Και σε ποιές περιοχές θα γίνουν τα μεγάλα πάρκα; Να ωφεληθούν τρείς, τέσσερις, άντε πέντε γεωγραφικές περιοχές ; Η υπόλοιπη χώρα; Σίγουρα στα νούμερα θα πάμε καλά… Αλλά τα ποιοτικά στοιχεία; Τα κοιτάζει κανείς;
Αλλά για να έχουμε κι ένα άλλο καλό ερώτημα… Με τι μισθούς θα δουλέψει ο κόσμος από δω και πέρα ώστε να παραχθεί ικανός πλούτος που να ξεκουνήσει την κατανάλωση; Με τις επιχειρησιακές συμβάσεις των 500 ευρώ μικτά; Ποιος θα μπορεί να καταναλώσει, να αποταμιεύσει, να αγοράσει σπίτι; Να πάει διακοπές ώστε να στηρίξει τον εγχώριο τουρισμό; Μην ξεγελιόμαστε από τα φετινά, που ακόμη δεν έχουμε συνειδητοποιήσει τι μας έρχεται… Ας σκεφτούμε τι θα γίνει σε ένα δυο χρόνια…
Αλλά μήπως επαναληφθεί το φαινόμενο των Ολυμπιακών που το κόστος θα ήταν ακόμη πιο αστρονομικό αν δεν είχαμε ινδούς και πακιστανούς; Και όταν τέλειωσαν τα έργα μήπως θυμάται κανείς τι απόγινε ο άλλοτε πανίσχυρος και τροπαιούχος κατασκευαστικός κλάδος, που τόσο διαφήμιζε την δυνατή του κράση με τα περιβόητα πτυχία έβδομης τάξης;
Η μήπως οι αποκρατικοποιήσεις ( που καλό είναι να γίνουν) είναι παραγωγική ανάπτυξη επειδή θα φανούν τα κεφάλαια υπό τον βαρύγδουπο τίτλο « Άμεσες Ξένες επενδύσεις»… Σκέτα λεφτά είναι που θα πάνε στο δημόσιο χρέος κοινώς στο Πιθάρι των Δαναϊδων..
Η μήπως θα υπάρξει ανάπτυξη με δισέλιδα που παρουσιάζονται ακόμη και σήμερα ως επιχειρηματικά σχέδια για αντληθούν κοινοτικά κονδύλια; Αλλά ακόμη και οι συνεπείς που κρίνονται επαρκείς να πάρουν τα κοινοτικά κονδύλια, όταν πάνε να σηκώσουν δάνειο από ελληνική τράπεζα βρίσκουν τις πόρτες κλειστές. Λογικό είναι αφού όλοι πια ξέρουμε σε ποια κατάσταση είναι το τραπεζικό μας σύστημα.
Και υπό αυτές ακόμη τις προϋποθέσεις.. πόσο ανταγωνιστικοί μπορεί να γίνουμε, όταν ακόμη και η Κίνα βάζει ρομπότ… για να μειώσει τα ήδη εξευτελιστικά κόστη της.. ή ακόμη πάει εργοστάσια στην Ινδία… Αυτά ας μην τα παραγνωρίζουμε αν θέλουμε να ξέρουμε για ποιο πράγμα μιλάμε..
Που πάμε λοιπόν; Ένας θεός ξέρει… Το μόνο σίγουρο είναι πως βρισκόμαστε σ’ ένα απελπιστικό παρόν και βαδίζουμε ολοταχώς σε ένα ζοφερότατο και αβυσσαλέο μέλλον, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό…Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr