Όταν όλη η διοίκηση που αφορά την καθημερινότητα και την ποιότητα της ζωής μας περνάει πια στην περιφέρεια και τους Δήμους καλό θα είναι να μην αναλωνόμαστε σε ανούσια διλήμματα και συνθηματολογία που το μόνο που επιφέρουν είναι να υποθηκεύσουν το μέλλον των δημοτών με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Λανθασμένες, και κάτω από συναισθηματική και ιδεολογική ψυχαναγκαστική φόρτιση επιλογές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση αναπόφευκτα κάποια στιγμή θα πληρωθούν ακριβά.
Τα δεδομένα και οι συνθήκες έχουν αλλάξει ριζικά. Τα προβλήματα έχουν διογκωθεί.. Οι λύσεις είναι πολύπλοκες και πολύπλευρες.. Το να δημιουργείς Μία σύγχρονη Δυτικοευρωπαϊκή Πόλη θέλει ώριμη και σύγχρονη πολιτική και κοινωνική σκέψη και προσέγγιση. Δεν θέλει αφορισμούς Ούτε ξύλινη γλώσσα. Φυσικά και οι ψηφοφόροι έχουν τις προτιμήσεις τους. Την ώρα της ψήφου όμως πρέπει να ξέρουν ποιόν και τι ψηφίζουν. Πρέπει να γνωρίζουν τα προγράμματα. Πρέπει να γνωρίζουν τις προτάσεις. Πρέπει να γνωρίζουν αν είναι εφικτές βιώσιμες και αποτελεσματικές. Πρέπει να γνωρίζουν το κόστος, το που και πως θα βρεθούν οι πόροι. Πρέπει να γνωρίζουν το κατά πόσο ο κάθε υποψήφιος είναι ικανός να διοικήσει με πυγμή και αποφασιστικότητα. Πείρα που αποκτήθηκε από συνέδρια, ημερίδες και συναθροίσεις δεν αρκούν. Γιατί πολλά από αυτά δεν είναι καν επικαιροποιημένα..


Δεν μπορεί σήμερα, το 2010, για παράδειγμα στη Γλυφάδα, τον τρίτο μεγαλύτερο Δήμο της Αττικής που είναι παρατημένη και πηγαίνει με τον αυτόματο από τις προηγούμενες δημοτικές αρχές. 
 να υπάρχει πρόγραμμα υποψήφιου που σαν τεφτέρι μπακάλη σε ένα εξελάκι να παρουσιάζει σε μία σελίδα μόνο έργα ύψους 140 εκ. ευρώ χωρίς καν να αναφέρει ούτε ποιες είναι οι προτεραιότητες, ούτε καν που θα βρεθούν οι πόροι, ούτε καν ποια θα είναι η συμμετοχή του Δήμου. Δεν μπορεί σήμερα να υπάρχει πρόγραμμα υποψηφίου όπου να αντιμετωπίζεται το πολύπλευρο θέμα του Υμηττού με ελαφρότητα, καθώς σε μία σελίδα λέει να ενοποιηθεί η ζώνη Α του Υμηττού με την Ζώνη Β ώστε να μην επιτρέπεται τίποτα και στην άλλη σελίδα να προτείνει να γίνουν σχολεία και παιδικοί σταθμοί στην Ζώνη Β ( όπου επιτρέπεται κατ εξαίρεση και για ειδικούς κοινωνικούς σκοπούς δόμηση αλλά κάτω από πολύ αυστηρές προϋποθέσεις). Χωρίς να εξηγεί πόσους σταθμούς θα κάνει ? Πού θα βρίσκονται τα 40 στρέμματα που απαιτούνται για κάθε οίκημα , (όταν μια ματιά να ρίξει κανείς στην Ζώνη Β θα δει τις ρεματιές..) Χωρίς να εξηγεί πόσο μπετόν θα πέσει.. Χωρίς να εξηγεί πως θα είναι εύκολη η πρόσβαση εκεί για γονείς και μαθητές..

Ο ψηφοφόρος διαβάζει για τα σχολεία και τους παιδικούς σταθμούς και σκέφτεται. “Τι ωραία που τα λέει. Τι καλές προθέσεις που έχει.. Αλλά αυτό δεν αρκεί επ' ουδενί. Όταν έχεις τα χίλια μύρια και πολυσύνθετα προβλήματα να αντιμετωπίσεις., τα ψιλά γράμματα, και οι λεπτομέρειες όπως αυτές που προανέφερα είναι που κάνουν την μεγάλη διαφορά. Αλλιώς όπως παρατήρησε κι ένας αναγνώστης.. Αν όλα αυτά που διαβάζαμε γίνονταν πραγματικότητα τότε θα ζούσαμε στην Χρυσηπούπολη.. Και θα τραγουδάγαμε.. Εκεί ψηλά στον Υμηττό θα φτιάξω παιδικό σταθμό.... Πέρα όμως από την πλάκα, ο καταταλαιπωρημένος και μπουχτισμένος Γλυφαδιώτης Δημότης και Κάτοικος γνωρίζει πλέον πολύ καλά πως με χάντρες και καθρεφτάκια δεν ασκείται χρηστή στιβαρή διοίκηση, στον τρίτο μεγαλύτερο Δήμο της Αθήνας.

Και φυσικά ότι ισχύει για την Γλυφάδα, όσον αφορά τον έλεγχο των προγραμμάτων από τους πολίτες ισχύει για όλη την Ελλάδα από άκρη σε άκρη.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr